Μπορεί και με κόντρα διαιτησία

Ακούγεται οξύμωρο για ένα ματς που η πρόκριση κρίθηκε υπέρ του γηπεδούχου, στο τελευταίο κυριολεκτικά λεπτό με ένα πέναλτι που σηκώνει κουβέντα, να μιλά κανείς για διαιτητή που αδίκησε τον τελικό νικητή. Η αλήθεια όμως είναι αυτή. Ο ρέφερι ήταν κακός, με το σύνολο των αποφάσεων του να αδικούν τον ΠΑΟΚ. Είναι σκάνδαλο το γεγονός ότι ο Πανιώνιος έφτασε μέχρι το 118′ χωρίς να έχει αποβληθεί παίκτης του. Η αποβολή του Μανθάτη, που κάνει το μοιραίο πέναλτι για την ομάδα του είναι σταγόνα στον ωκεανό σε σχέση με αυτά που συνέβησαν νωρίτερα.

Το πέναλτι που δεν δόθηκε στο τράβηγμα στον Κρέσπο στο πρώτο ημίχρονο και ενώ το σκορ ήταν ακόμα στο 0-0. Η ταυτόχρονη αποβολή στη φάση αυτή του παίκτη των φιλοξενούμενων που κάνει την παράβαση, αφού ο στόπερ του ΠΑΟΚ βρίσκεται σε προφανή θέση για γκολ. Η απευθείας κόκκινη που δεν δίνεται στο δολοφονικό χτύπημα του Καμαρά στον Μίσιτς στην παράταση. Η προκλητική και άκρως εριστική προς αντιπάλους και κερκίδα συμπεριφορά του Ντουρμισάι που παρέμεινε ατιμώρητη, είναι μερικά μόνο από τα παραδείγματα που μπορεί να απαριθμήσει κανείς για να καταλάβει τι ακριβώς είδαμε στο γήπεδο της Τούμπας.

Η ανατροπή και πρόκριση του Δικεφάλου του Βορρά υπό αυτές τις συνθήκες δείχνει τον χαρακτήρα που χτίζει η ομάδα του Λουτσέσκου μέρα με τη μέρα, παιχνίδι με το παιχνίδι. Άλλωστε σε έναν αγώνα με σχεδόν 30 τελικές, όπως τουλάχιστον τις μετράει η στατιστική του ποδοσφαίρου, με 21 κόρνερ υπέρ και κανένα κατά και με έναν αντίπαλο με μία μόλις προσπάθεια για γκολ στο δεύτερο ημίχρονο, νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την σαφή υπεροχή του ΠΑΟΚ έναντι του Πανιωνίου και το δίκαιον της πρόκρισης αυτού.

Με ΠΑΟΚ, ΑΕΚ και Ολυμπιακό, συν τον Αστέρα Τρίπολης, δημιουργείται μία τετράδα ημιτελικών που όπως κι αν βγουν τα ζευγάρια μας επιφυλάσσει, αν μη τι άλλο, ωραίο θέαμα και συναρπαστικές αναμετρήσεις.