Ούτε αξιοπρέπεια, ούτε όραμα υπάρχει στον Παναθηναϊκό

Το ότι αποχώρησε ο Βασίλης Κωνσταντίνου από την προεδρία της ΠΑΕ Παναθηναϊκός δεν συνιστά έκπληξη, ούτε και είναι κάποια τεράστια ζημιά. Το αντίθετο. Θα έπρεπε να αποχωρήσει νωρίτερα.

Τώρα αν παραιτήθηκε ή τον… παραίτησαν είναι μικρή η διαφορά. Γιατί να αφήσει έτσι ξαφνικά τον μισθό του; Κι άλλοι κάνουν προεκλογικό αγώνα, αλλά στις δουλειές τους πηγαίνουν κανονικά. Εκτός από τους επαγγελματίες πολιτικούς των τζακιών που έχουμε στη χώρα. Το θέμα, λοιπόν, δεν είναι γιατί έφυγε ο Κωνσταντίνου. Είναι γιατί γύρισε ο Μάνος Μαυροκουκουλάκης; Ναι, πρόσφερε στο παρελθόν, αλλά τον Σεπτέμβριο του 2017, που είδε τα ζόρια, αποχώρησε. Έφυγε από το καράβι που όδευε προς τα βράχια.

Τώρα που ο Γιάννης Αλαφούζος τακτοποιεί, έστω και με δυσκολία ή τεχνάσματα σε ορισμένες περιπτώσεις, τις πολλές υποχρεώσεις που έχει ο σύλλογος, αποδέχθηκε το κάλεσμα κι επέστρεψε. Νομίζει ότι προσφέρει στον σύλλογο; Υπογραφές θα βάζει. Σαφώς και μπορεί να παίζει ρόλο ο μισθός. Αλλά στην ηλικία των Κωνσταντίνου, Μαυροκουκουλάκη και με την κατάσταση που επικρατεί στον Παναθηναϊκό, προέχει για τους ίδιους η αξιοπρέπεια και η υστεροφημία. Θα τους συμπαθήσει ο κόσμος; Χειρότερα τα κάνουν. Το μόνο που προσφέρουν είναι δεκανίκι στον μεγαλομέτοχο. Ας τον αφήσουν να αναλάβει πλήρως τις ευθύνες του. Αυτός βάζει το χρήμα, ας υπογράφει κιόλας. Τι τον εμποδίζει; Αλλά βρίσκει καλοθελητές, οπότε κάνει τη δουλειά του. Σε κάθε περίπτωση στον Παναθηναϊκό έχει χαθεί κάθε ίχνος αξιοπρέπειας.

Το ζητούμενο, βέβαια, είναι πάντα το αγωνιστικό. Αν η ομάδα πηγαίνει καλά, λειτουργεί και οι παίκτες δεν έχουν παράπονα για τις πληρωμές, όλα τα άλλα σκεπάζονται. Έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Αλλά πλέον αγωνιστικά γυρίσαμε εκεί που βρισκόμασταν πριν αρχίσει η χρονιά. Ο Παναθηναϊκός είναι ακόμα κοντά στον στόχο της πεντάδας, ωστόσο, πλέον δεν είναι το φαβορί και κυρίως δεν πείθει ότι μπορεί να πετύχει τον συγκεκριμένο στόχο.

Εκτός από τη χαμένη αξιοπρέπεια δεν υπάρχει κανένα όραμα, κάτι που να σε κάνει να αισιοδοξείς. Η ομάδα ξεκίνησε εντυπωσιακά και όλοι πιστέψαμε ότι έχει δυνατότητες σταδιακά να εξελιχθεί και να διεκδικήσει περισσότερα πράγματα. Γνωρίζαμε φυσικά ότι έχει αδυναμίες και ότι θέλει ποιοτική ενίσχυση, ώστε όταν λέμε να διεκδικεί κάτι μεγαλύτερο, να εννοούμε την κορυφή κι όχι τη τρίτη και τη τέταρτη θέση. Δυστυχώς, στον δεύτερο γύρο η καθίζηση ήταν μεγαλύτερη του αναμενόμενου. Άλλο να έχεις 2-3 άσχημα παιχνίδια και αρνητικά αποτελέσματα. Ο Παναθηναϊκός, όμως, εδώ κι 1,5 μήνα, από το ματς κυπέλλου στη Λαμία στις 10/1, δεν βλέπεται. Σ’ αυτό το διάστημα, η ομάδα που αρχικά είχε στόχο να ξαναφέρει τον κόσμο στο γήπεδο, απογοήτευσε πλήρως κι έβγαλε ό,τι αδυναμία υπάρχει.

Ο Παναθηναϊκός αν παραμείνει και τη νέα σεζόν το μπάτζετ στα επίπεδα που είναι τώρα, δεν θα μπορεί να στοχεύει σε κάτι περισσότερο από την πέμπτη θέση. Υπάρχουν ΠΑΟΚ, Ολυμπιακός, ΑΕΚ, που έχουν περισσότερα χρήματα, τους υπολογίζουν οι διαιτητές και είναι φυσικά και πιο δυνατοί στα θεσμικά όργανα. Προσθέστε τον σταθερό και υπολογίσιμο τα τελευταία χρόνια Ατρόμητο και τον Άρη, που έχει δυναμική και με την επιστροφή του στη Σούπερ Λίγκα διεκδικεί αμέσως ευρωπαϊκό εισιτήριο. Ποτέ επίσης δεν ξέρεις αν θα ξεπεταχθεί κάποια άλλη ομάδα. Ακόμα κι αν φύγουν κάποια βαριά συμβόλαια και γίνει καλύτερη διαχείριση του μπάτζετ, πάλι τίποτα δεν σου εγγυάται ότι ο Παναθηναϊκός μπορεί να πετύχει κάτι περισσότερο από την τέταρτη και πέμπτη θέση.

Στα οκτώ ματς που απομένουν μπορεί ο Παναθηναϊκός να πάρει κάποια καλά αποτελέσματα. Ακόμα και στα ντέρμπι που δεν το περιμένει κανείς. Είναι η φανέλα τέτοια. Αλλά αυτό τελικά δεν πρέπει να ξεγελάσει κανέναν. Σε βάθος χρόνου, σε έναν μαραθώνιο, οι αντοχές δεν είναι ικανές για να φτάσει ο Παναθηναϊκός εκεί που θέλει. Τη μία στιγμή θα σπριντάρει, την άλλη θα είναι πιο αργός ο ρυθμός. Δύσκολα, όμως, θα υπάρχει σταθερός και με ένταση ρυθμός. Φάνηκε και φέτος. Η ομάδα έκανε ένα ξέσπασμα και ξαφνικά έμεινε από καύσιμα. Δεν εννοούμε, βεβαίως, τη φυσική κατάσταση. Ξεθύμανε. Είναι φανερό ότι η ποιότητα δεν είναι αυτή που νομίζαμε όλοι στην αρχή, ενώ δεν υπάρχουν εμπειρία και αρκετές ισχυρές προσωπικότητες στο ρόστερ για να τραβήξουν το γκρουπ στα δύσκολα.