Δεν θυμάμαι τον Μαρτίνς να υποδέχεται τον Χασάν λέγοντάς μας ότι πρόκειται για κάποιο παιχταρά που θα μας θαμπώσει με την απόδοσή του και τις ζογκλερικές ενέργειες. Έναν σέντερ φορ περιοχής έφερε για να τελειώνει τις φάσεις που θα δημιουργούν οι συμπαίκτες του. Κι επειδή τέτοιες φάσεις δημιουργούνται, ο Χασάν και χρήσιμος είναι και πάνω του έχει πάρει.
Γίνονται κι αυτά. Αλλαξαν τα ποδοσφαιρικά φεγγάρια στον Ολυμπιακό. Τώρα τα πράγματα μπορούν να γίνονται κι αλλιώς. Οσα τον βασάνιζαν τόσο καιρό τώρα, γίνονται βάσανα για τους αντιπάλους του.
Με τη διαφορά, ότι τότε που ο Ολυμπιακός είχε ανάγκη… τα φεγγάρια αυτά τον άφηναν να περιμένει στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης. Μέχρι πριν λίγο καιρό είχαμε συνηθίσει να πιέζει ο Ολυμπιακός και να χάνει τη μια ευακιρία μετά την άλλη.
Το βράδυ της Δευτέρας στο Φάληρο, ήταν ο ΟΦΗ που βγήκε θαρρετά και άρχισε να πιέζει το μεγάλο αντίπαλό του. Κι εκεί που πίεζε λοιπόν, οι ευρθρόλευκοι κάνουν κατεβασιά από δεξιά, ο Ποντένσε σεντράρει κι ο Μασούρας πηδώντας πιο ψηλά από τον Μπράουν, αιφνιδιάζει τον Στρέζο κι ανοίγει το σκορ. Στη συνέχεια άνοιξε η άμυνα του ΟΦΗ για να ανοίξει και το σκορ και να το ευχαριστηθεί ο κόσμος που αψήφισε το κρύο και πήγε στο γήπεδο.
Αν ο Ολυμπιακός είχε αυτό το ποσοστό ευστοχίας στον πρώτο γύρο, η βαθμολογία θα διαβαζόταν διαφορετικά. Του πρόκυψε καθυστερημένα κι αντί να είναι κι αυτός στην κορυφή, βρίσκεται εφτά βαθμούς πίσω. Βάλτε τα κάτω και θα το διαπιστώσετε. Δεν θυμάμαι τον Μαρτίνς να υποδέχεται τον Χασάν λέγοντάς μας ότι πρόκειται για κάποιο παιχταρά που θα μας θαμπώσει με την απόδοσή του και τις ζογκλερικές ενέργειες.
Έναν σέντερ φορ περιοχής έφερε για να τελειώνει τις φάσεις που θα δημιουργούν οι συμπαίκτες του. Κι επειδή τέτοιες φάσεις δημιουργούνται, ο Χασάν και χρήσιμος είναι και πάνω του έχει πάρει. Ίσως, αν δεν μεσολαβούσε ο τραυματισμός, να είχε νωρίς βάλει και περισσότερα και περισσότερο καθοριστικά γκολ.
Όταν έχεις μια ομάδα που φέρνει συνέχεια την μπάλα μέσα στην περιοχή των αντιπαλων της, θέλεις ένα φορ που να τελειώνει τις φάσεις. Ούτε ήταν ούτε πρόκειται να γίνει Ζιοβάνι, ο Αιγύπτιος.
Ένας κλασσικός φορ είναι που τιμά το ψωμί του αξιοποιώντας πολλές από τις ευκαιρίες που δημιουργούν οι συμπαίκτες του. Να βγαίνει έξω και να δημιουργεί όπως ο Γκερέρο δεν μπορεί να το κάνει. Να πάρει την μπάλα και να καθαρίσει ένα ματς που βρίσκεται στην κόψη του ξυραφιού, με μια προσωπική ενέργεια δεν μπορεί να το κάνει. Εξαρτάται από τους άλλους.
Έτσι εξαρτιόταν κάποτε ο Αντώνης Αντωνιάδης, έτσι εξαρτιόταν αργότερα ο Χέρνικ Νίλσεν και ο Δημητριάδης της ΑΕΚ έτσι κι ο Πρίγιοβιτς. Ολοι τους, πρώτοι σκόρερ. Κόντρα στον ΟΦΗ, ο Ολυμπιακός επιβεβαίωσε ότι είναι μια θεαματική ομάδα που παίζει για τον κόσμο στην εξέδρα και τους θεατές στην τηλεόραση.
Ακόμα και με τον Κούτρη δεξιό μπακ, ακόμα και με τούς Ποντένεσε-Γκιγιέρμε να αγωνίζονται χωρίς ανάσα. Ο Μασούρας δείχνει έτοιμος να αναλάβει ευθύνες κι ο Φορτούνης φορτώνει όλες τις στατιστικές κατηγορίες έτσι που να μην αμφιβάλει κανείς για τον καλύτερο παίκτη της φετινής διοργάνωσης…