Τώρα φαίνεται η έλλειψη ποιότητας στον Παναθηναϊκό

Στο τρίτο λεπτό ο διαιτητής Κουμπαράκης αρνήθηκε καθαρό πέναλτι στον Παναθηναϊκό σε τράβηγμα του Ντουρμισάι στον Κουρμπέλη.

Θα μπορούσε, αν δινόταν, να καταλήξει σε γκολ κι ενδεχομένως τώρα να κάναμε άλλη συζήτηση. Η ποδοσφαιρική ζωή, όμως, δεν τελειώνει στο τρίτο λεπτό. Μην κάνουμε συνεχώς την ίδια κουβέντα «ας μου το δώσει και βλέπουμε». Συμφωνώ, αλλά για να στο δώσει, θα πρέπει να έχεις κερδίσει τον σεβασμό των διαιτητών, θα πρέπει να είσαι τόσο ισχυρός, ώστε να σε υπολογίζουν. Απλά τα πράγματα.

Ο Παναθηναϊκός είχε και πάλι ένα ματς μπροστά του για να δείξει ορισμένα πράγματα. Και δεν έδειξε απολύτως τίποτα. Δέχθηκε ένα γκολ κόντρα στη ροή του αγώνα και η αλήθεια είναι ότι δεν παραδόθηκε. Προσπάθησε, αλλά όχι με ορθόδοξο τρόπο. Μετά το 2-0, όμως, στο 56’ παραιτήθηκε. Έκανε μία φάση στο 59’ με τον Μακέντα και έως το τελευταίο σφύριγμα ο Κότνικ ήταν θεατής. Απαράδεκτο.

Ο Χατζηγιοβάνης ήταν κάκιστος και δικαίως αποτέλεσε την πρώτη αλλαγή. Ο Μπουζούκης είχε ημιτελείς προσπάθειες, ο Μακέντα γύριζε λίγο έξω από την περιοχή του Παναθηναϊκού για να πάρει μπάλα, ενώ οι δύο χαφ Κάτσε, Κουρμπέλης ήταν σε μέτρια μέρα. Προσθέστε ότι ο Παναθηναϊκός είχε έναν στόπερ για δεξί μπακ κι αριστερά έπαιζε ο Χατζηθεοδωρίδης, ο οποίος στην παρούσα φάση δεν μπορεί να καλύψει την απώλεια του Ινσούα. Στο μέλλον ενδέχεται να εξελιχθεί, ωστόσο, τώρα δεν μπορεί να κάνει τη διαφορά.

Μετά τη διαιτησία, οι απουσίες των Γιόχανσον, Ινσούα, οι οποίοι επιθετικά είναι καλύτεροι από τους παίκτες που τους αντικατέστησαν στη Νέα Σμύρνη, ήταν η δεύτερη και τελευταία δικαιολογία για την ήττα. Τώρα που πολλοί παίκτες δεν είναι σε καλή κατάσταση φαίνεται η έλλειψη ποιότητας στον Παναθηναϊκό. Όταν ο προπονητής της ομάδας δηλώνει ότι «επιθετικά ήμασταν ανύπαρκτοι», τα υπόλοιπα μοιάζουν περιττά. Ο Παναθηναϊκός, παράλληλα, αντί να πιάσει στην πέμπτη θέση τον Άρη, τον οποίο έχει στο ΟΑΚΑ, είδε το -2 να γίνεται -3. Συννεφιασμένη Κυριακή…

Σε ό,τι αφορά την ενδεκάδα, προσπαθώ να αποφύγω το δόγμα «αυτοί που δεν παίζουν είναι οι καλύτεροι». Αλλά διακρίνω μία επιμονή που δεν δικαιώνει τον Γιώργο Δώνη. Και το αναφέρω εξαιτίας των πρόσφατων κιόλας λεγομένων του (μετά το ματς με τον Αστέρα) ότι «δεν κοιτάμε τη βαθμολογία, αλλά να εξελίξουμε το γκρουπ». Ναι, σαφώς μπορεί να το είπε για να αποφορτίσει τους ποδοσφαιριστές του, όπως και δεδομένα θέλει να εξελίξει ορισμένους παίκτες. Επιπλέον, συνεχώς στον Παναθηναϊκό τονίζουν ότι στο τέλος της σεζόν θα γίνει η αξιολόγηση.

Ο προπονητής ζει καθημερινά την ομάδα και σαφώς γνωρίζει περισσότερα απ’ όλους. Στα παιχνίδια, πάντως, που βλέπει όλος ο κόσμος έχει δημιουργηθεί δικαιολογημένα η απορία. Ο Μαυρομμάτης έχει κάνει κοντά 20 ματς. Μπορεί να γίνει ένας σπουδαίος στόπερ στο μέλλον. Στο δεύτερο μισό της σεζόν, όμως, είναι κακός. Μήπως για να βοηθηθεί και ο Δώνης στην αξιολόγηση, να δει και κάτι άλλο; Να δούμε τον Πούγγουρα στόπερ; Τον Παντελάκη; Τον Οικονόμου που είναι και αριστεροπόδαρος; Δεν έχουν, άλλωστε, όλες οι ομάδες αριστερό στόπερ. Πολλές παίζουν με δύο δεξιοπόδαρους. Να δούμε τι μπορούν να δώσουν.

Ο Χατζηγιοβάνης συνεχίζει τις κακές εμφανίσεις. Ας μείνει 1-2 ματς στον πάγκο να καθαρίσει το μυαλό του. Εδώ, βέβαια, θα πει κάποιος «και ποιος να μπει;». Ο Εμμανουηλίδης που μπορεί να παίξει στα άκρα έχασε λίγο τον εαυτό του. Ο Αρμενάκας θέλει χρόνο. Ο Μουνιέ έπαιξε 17 λεπτά στη Νέα Σμύρνη αλλαγή και υπέστη θλάση… Ας δούμε τον Καμπετσή. Ας μπει δεξί μπακ ο Αποστολάκης, που είναι η φυσική του θέση. Κι ας είναι ο χειρότερος. Όταν η ομάδα δεν βλέπεται για μεγάλο διάστημα οφείλεις να ανακατέψεις την τράπουλα. Για να δουν όλοι και τι αξίζει ο καθένας, ενόψει της τελικής αξιολόγησης.

Ο Δώνης έχει μπερδευτεί κι αυτός. Δεν είναι τόσο η αλλαγή του Μουνιέ σε ρόλο εσωτερικού μέσου στον ρόμβο, αντί του Κάτσε. Ας δεχθούμε ότι ρίσκαρε με έναν επιθετικογενή παίκτη. Που παρά τον τραυματισμό του, συμπεριφερόταν στο γήπεδο στα όρια της αδιαφορίας. Η κίνηση, όμως, να μπει ο Χρήστος στο 83’ με το ματς να έχει σβήσει και το «τριφύλλι» συμβιβασμένο με την ήττα και να πάει δεξί μπακ ο Κουρμπέλης, δείχνει ότι όλοι έχουν θολώσει. Τη δεδομένη στιγμή, πάντως, δεν είναι εύκολο ν’ ανακατέψεις την τράπουλα γιατί έρχονται τα ντέρμπι. Αν τώρα προχωρήσει ο Δώνης σε αλλαγές, μπορεί να έρθουν χειρότερα αποτελέσματα απ’ ό,τι θα ήλπιζε κανείς. Αυτά τα παιδιά δεν έχουν αυτοπεποίθηση, όμως, κόντρα σε μεγάλους αντιπάλους μπορεί να έχουν το κίνητρο να αποδείξουν πράγματα. Το ένστικτο της επιβίωσης.

Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, καταλήγουμε στην ποιότητα. Ο Παναθηναϊκός ναι, ξεκίνησε εντυπωσιακά. Θέλετε ο ενθουσιασμός που υπάρχει σε κάθε νέα αρχή, η φρεσκάδα των παικτών, η άγνοια κινδύνου που είχαν στην αρχή παρά το -6, η αποτελεσματικότητα; Ό,τι και να ήταν ήρθαν έξι νίκες στα πρώτα επτά παιχνίδια. Το φώναζα και τότε, όμως, ότι η διάρκεια μετράει. Ότι η ομάδα έχει αδυναμίες και θα πρέπει να δείξει αντίδραση όταν έρθουν τα αρνητικά αποτελέσματα. Στον πρώτο γύρο το πέτυχε. Δεν πήρε κάποιο ντέρμπι, αλλά ήταν υποφερτή. Έχασε στον ΟΦΗ, αλλά νίκησε τον Ατρόμητο.

MUST READ

Τα διλήμματα του Αλμέιδα ενόψει Ολυμπιακού και η διαχείριση του Πινέδα

Στον δεύτερο γύρο, ωστόσο, είναι απίστευτη η καθίζηση. Στον αντίποδα, μπορεί να πει κάποιος ότι η ποιότητα παίζει ρόλο όταν έχεις αντίπαλο τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, άντε και την ΑΕΚ. Κι όχι με τον Λεβαδειακό, τον ΠΑΣ Γιάννινα, την ΑΕΛ των δέκα παικτών, τη Λαμία σε πρωτάθλημα και κύπελλο ή τον Πανιώνιο. Ναι, αλλά όταν είσαι μεγάλος σύλλογος θες την ποιότητα, γιατί έχεις την πίεση να δημιουργήσεις και να νικήσεις. Ο ΠΑΣ Γιάννινα και ο Πανιώνιος και ισοπαλία να φέρουν με τον Παναθηναϊκό δεν τρέχει τίποτα. Για το «τριφύλλι», ωστόσο, είναι ζημιά. Γιατί από σένα έχουν προσδοκίες. Όταν δεν μπορείς να αποδώσεις ελκυστικό ποδόσφαιρο ή να κάνεις 3-4 φάσεις όλες κι όλες και να σημειώσεις ένα γκολ για να πάρεις «επαγγελματική νίκη», τόσο θα βαραίνουν τα πόδια των νεαρών παικτών σου.