Ο Πορτογάλος τεχνικός πέτυχε τόσα πολλά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα…
Με βάση τα δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας τα (πιο) δύσκολα έχουν περάσει για τον Ολυμπιακό, σε αυτήν την πρώτη σεζόν της καινούργιας του ομάδας. Η κατάσταση στο πρωτάθλημα έχει σχεδόν «παγιωθεί» σε ότι αφορά την πρώτη τριάδα και απομένει να διαπιστώσουμε αν θα εξελιχθεί σε Final…3 και ο θεσμός του κυπέλλου!
Στην μπάλα ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις τι θα σου φέρει ο επόμενος αγώνας, όμως το δείγμα των οκτώ μηνών είναι σχετικά μεγάλο, συνεπώς θεωρείται και αξιόπιστο για να διαμορφώσουμε άποψη για τον νέο Ολυμπιακό. Θα επικεντρώσουμε το ενδιαφέρον μας στον Πέδρο Μαρτίνς γιατί αυτός κατά την ταπεινή μας γνώμη ήταν η πιο σημαντική επιλογή στο εγχείρημα της ριζικής ανακαίνισης και αυτό μας το δείχνει η… προηγούμενη χρονιά, αν θυμηθούμε τις αντικαταστάσεις στον ερυθρόλευκο πάγκο.
Επιστρέφοντας στην πορτογαλική σχολή προπονητών ο Ολυμπιακός γνώριζε εκ των προτέρων ότι οι πιθανότητες ευστοχίας του ήταν αρκετά μεγάλες, από τη στιγμή που υπήρχε και το «ιστορικό» με τους Ζαρντίμ, Περέιρα, Μάρκο Σίλβα και Μπέντο. Άπαντες έκαναν δουλειά στο Ρέντη, πήραν τίτλους, ανέδειξαν παίκτες και ανέβασαν το επίπεδο της ομάδας.
Ο Μαρτίνς ήρθε στο λιμάνι έχοντας στο βιογραφικό του ότι δεν μπήκε στο ταμείο ανεργίας την τελευταία δεκαετία, ενώ έμεινε «ελεύθερος» πέρυσι τέτοια εποχή από την Γκιμαράες, με την οποία είχε ρήτρα ενός εκατομμυρίου ευρώ, σε περίπτωση που θα έφευγε για άλλες πολιτείες..
Δεν ήταν εύκολη η αποστολή του Πέδρο, όμως πέτυχε πολλά και σε μικρό χρονικό διάστημα. Με μόλις ένα μήνα στο κοντέρ μπόρεσε να βάλει τον Ολυμπιακό στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ, αν και εκτός από την Λουκέρνη βρήκε μπροστά του και εμπόδιο από την πρέμιερ λιγκ όπως ήταν η Μπέρνλι.
Έφτασε τον Ολυμπιακό πιο ψηλά από όλες τις ελληνικές ομάδες στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις, αποκλείοντας μάλιστα έναν αντίπαλο όπως η Μίλαν, ενώ από τα μισά της διαδρομής και μετά προσφέρει και το πιο θεαματικό ποδόσφαιρο στα γήπεδα αυτής της χώρας.
Με αυτόν είδαμε έναν «άλλον Φορτούνη» που δεν έχει καμία σχέση με τον περσινό, ενώ ανέδειξε και ως καλύτερο πρωτοεμφανιζόμενο τον Μαντί Καμαρά, βάζοντάς τον στη βιτρίνα της ομάδας. Μας παρουσίασε επίσης κι έναν άλλον Ομάρ Ελαμπντελαουί και έβαλε στην ενδεκάδα περισσότερους Έλληνες, αφού εκτός από τον «Φόρτου» και τον Λάζαρο είχαν ρόλο και οι Κούτρης, Τσιμίκας, Μπουχαλάκης, Τοροσίδης, Φετφατίδης, μέχρι να φύγει και τώρα προωθεί και τον Μασούρα.
Το γιατί δεν είναι πρώτος στη βαθμολογία το καταλαβαίνουμε όλοι μας, ενώ δεν χωρά καμία αμφιβολία ότι είχε και λάθος επιλογές, όμως ποιος είναι και ο… άσφαλτος όπως θα αναρωτιόταν και η Άντζελα. Με την εικόνα που μας βγάζει η ομάδα στα επίσημα ματς είναι φανερό ότι ο προπονητής έχει κερδίσει αν όχι όλους τους περισσότερους παίκτες κι αυτό συμβαίνει επειδή είναι δίκαιος αλλά και γνώστης.
Μόνον σε αυτά τα δύο «στοιχεία» υποκλίνονται οι παίκτες και δεν βγάζουν «αντίδραση» όσοι δεν παίζουν. Κι όλα αυτά ενώ είχε να διαχειριστεί ένα ολοκαίνουργιο ρόστερ με ικανούς ποδοσφαιριστές που έψαχναν τη δική τους καθιέρωση κι έχουν αξιοποιηθεί άπαντες στο βαθμό που ήταν εφικτό.
Δεν είμαστε προφήτες για να μαντέψουμε το αύριο του Ολυμπιακού. Το μόνο που μπορούμε να καταλάβουμε είναι ότι ο Πέδρο Μαρτίνς συγκεντρώνει όλα τα απαραίτητα προσόντα για να συνεχίσει στον πάγκο του. Με βάση όλα αυτά που προαναφέρθηκαν ποιος δεν θα έκανε «like» στον Πορτογάλο τεχνικό;