Ο κίνδυνος του μηδενισμού

Σίγουρα τις πρώτες ώρες μετά από έναν αποκλεισμό πάντα κυριαρχεί ο εκνευρισμός και φαίνονται όλα μαύρα. Σίγουρα οι φίλοι του Ολυμπιακού περίμεναν η ομάδα τους να περάσει στην επόμενη φάση του Europa League. Σίγουρα ο αντίπαλος δεν τρόμαζε και δεν ήταν αυτό που λέμε φόβητρο, οπότε στα μάτια πολλών ενδεχόμενος αποκλεισμός θα φάνταζε ως αποτυχία.

Η αλήθεια είναι, όμως, πως τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Ο φετινός Ολυμπιακός είναι μια πολύ νέα ομάδα με πολλά καινούρια πρόσωπα σε όλους τους τομείς και σίγουρα δεν είναι εύκολο να αρχίσει να θυμίζει με το καλήμερα το σύνολο προηγούμενων ετών ξεπερνώντας χαλαρά το περυσινό αγωνιστικό έκτρωμα.

Ο κίνδυνος πλέον για τους ερυθρόλευκους βρίσκεται αλλού. Που; Μα στην ισοπέδωση και στον μηδενισμό της φετινής δουλειάς και προσπάθειας. Τα αποτελέσματα είναι σαφώς άσχημα και οδηγούν τον Σύλλογο σε μια ακόμη αποτυχημένη σεζόν. Δεύτερη σερί χρονιά χωρίς πρωτάθλημα είναι ένα γεγονός που έχει να συμβεί εδώ και πάνω από μια εικοσαετία.

Ο αποκλεισμός από τους Ουκρανούς στους 32 του Europa League είναι κάτι που δεν χωνεύεται εύκολα, ειδικά μετά την εμφατική πρόκριση επί της Μίλαν στη φάση των ομίλων της διοργάνωσης. Ο μοναδικός στόχος που απέμεινε, το Κύπελλο Ελλάδας, φαντάζει ως σανίδα σωτηρίας για παίκτες, προπονητή και διοίκηση.

Όταν μια σεζόν στραβώνει δεν φταίει ποτέ μόνο ένας. Κατά τη γνώμη μου θα ήταν λάθος να κριθεί η δουλειά του Πέδρο Μαρτίνς με βάση την κατάκτηση ή μη του Κυπέλλου. Ο Πορτογάλος κόουτς έχει κάνει σημαντικό έργο. Πήρε μια ομάδα διαλυμένη, αναγκάστηκε να κάνει πάρα πολλές μεταγραφές και εν τέλει μπόρεσε να βγάλει στο χορτάρι μια εικόνα που άρεσε στον κόσμο. Δεν είναι λίγες οι φορές που οι φίλαθλοι των Πειραιωτών έχουν εκφραστεί θετικά για το θέαμα που παρουσιάζουν οι ερυθρόλευκοι
και αρκετοί από αυτούς θεωρούν ότι ορισμένα άτυχα αποτελέσματα, που έκριναν και τον τίτλο, ήταν και ζήτημα ατυχίας ή συγκυριών.

Ο Ολυμπιακός από τα πεπραγμένα του στην τρέχουσα αγωνιστική χρονιά έχει αρκετά θετικά για να κρατήσει. Μπορεί να πατήσει πάνω σε αυτά και να χτίσει την ομάδα της επόμενης μέρας που θα είναι και πάλι ικανή να επιστρέψει στην κορυφή. Εάν όμως η διοίκηση μπει στο  τρυπάκι για νέες σαρωτικές αλλαγές θα έχει υποθηκεύσει την προσπάθεια και για το αύριο. Ο άμεσος ανταγωνιστής για τον τίτλο ΠΑΟΚ είναι ένα δεμένο και ομοιογενές σύνολο που για να το βάλεις από κάτω δεν αρκούν οι πολλές και δαπανηρές μεταγραφές. Απαιτείται σχέδιο και λίγες προσεκτικές κινήσεις.

Το βασικότερο όμως είναι η παραμονή του Μαρτίνς. Την αξίζει έτσι κι αλλιώς με βάση την δουλειά του. Για το τι χρειάζεται η ομάδα θα τα πούμε άλλη ώρα όταν θα έχει τελειώσει η χρονιά και θα μπορούμε να κρίνουμε συνολικά την προσφορά των νέων παικτών.