Στου τίτλου το δρόμο, μοιράζω γκολ και τρόμο

Οι περισσότεροι «συνοδοί» επιχειρηματιών, πολιτικών, υψηλών προσώπων γενικότερα, είναι τεραστίων διαστάσεων. Για αυτό και τους αποκαλούν φουσκωτούς, όχι όμως δυνατούς, σκληρούς κλπ.

Συνήθως πρόκειται για τύπους που με κάποιους τρόπους έχουν φουσκώσει σε γυμναστήρια, πέρα από μυική μάζα δηλαδή, δεν έχουν κάτι περισσότερο. Σε περίπτωση που αντιμετωπίσουν κάποιον που γνωρίζει πολεμική τέχνη, το πιθανότερο είναι να καταλήξουν στο νοσοκομείο. Κι όμως αυτοί προτιμούνται για προστασία και δεν είναι καθόλου τυχαίο.

Το μέγεθος τους προκαλεί τρόμο αυτό είναι το κυρίαρχο, είναι καθαρά θέμα ψυχολογίας λοιπόν.

Ενδεχομένως κάποιος να είναι πιο ασφαλής έχοντας για προστασία τον Ζαμπίδη ή τον…Τσάκι Τσαν, πως να προκαλέσει τρόμο όμως, μισή μερίδα άνθρωπος;

Το τι θα συμβεί σε περίπτωση συμπλοκής είναι άλλο καπέλο, το θέμα είναι να μη γίνει, να μην ξεκινήσει, να μη δώσεις δικαίωμα στον άλλον έστω και να το σκεφτεί, προληπτική είναι η παρουσία της ντουλάπας άλλωστε. Κι αυτό το εξασφαλίζει μόνο κάποιος με διαστάσεις βουνού.

Πριν το ματς με το χαρτί, έγραφα πως πέρα από θεαματικά καλύτερη ομάδα, ο ΠΑΟΚ προκαλεί φόβο στον αντίπαλο. Αυθεντικό φόβο, όχι σαν αυτόν που επικαλέστηκαν πέρσι στην Τούμπα, για να κλέψουν τη νίκη. Γι αυτό και στα αποδυτήρια χαζογελούσαν, ενώ όταν η κάμερα τους έπιανε σε κοντινά 15 μέρες πριν στο ΟΑΚΑ, φαινόταν στα πρόσωπά τους πως το σορτσάκι τους είχε αλλάξει χρώμα.

Στο συγκεκριμένο παιγνίδι ο ΠΑΟΚ ξεκίνησε με γρήγορο γκολ και ήταν φανερό πως χωρίς την ανύπαρκτη αποβολή Ζαμπά, το γλέντι θα ήταν τρικούβερτο. Το ίδιο σκηνικό επαναλήφθηκε μια εβδομάδα μετά στην Τούμπα με αντίπαλο τον Ολυμπιακό, γκολ με την έναρξη, με τους γαύρους να τρέχουν πίσω από τη μπάλα, μέχρι τη λήξη.

Επανάληψη του έργου και σήμερα στη Ριζούπολη, σφύριξε έναρξη ο κόρακας και πριν καλά καλά ο Τεννές βγάλει την τσατσάρα για να δείχνει ωραίος στην κάμερα, τον πρόλαβε ο Πέλκας που έγραψε το 0-1. Καπάκι το 0-2 και τέλος.

Όσα κι αν προσπαθούν να περάσουν τα ΜΜΕ, η αλήθεια αποτυπώνεται στο χόρτο κι αν η καλύτερη ομάδα μπορεί να αμφισβητηθεί με αστεία ή μη επιχειρήματα, η απόλυτη απόδειξη είναι ο φόβος των αντιπάλων.

Η μόνη ελπίδα να ξεπεράσεις το φόβο είναι η πορεία της αναμέτρησης, που θα σου δώσει -αν σου δώσει- αυτοπεποίθηση, μέχρι τότε όμως πρέπει να κρατήσεις.

Πως να το καταφέρεις όμως, όταν ο φόβος είναι μόνιμος συνοδός και τον κουβαλάς πριν ακόμα ξεκινήσει το παιγνίδι;

Οι αθλητές διαβάζουν μεν τον τύπο, κυρίως όμως πιστεύουν εκείνα που βλέπουν και βιώνουν στο γήπεδο. Οι πιο πολλοί λόγω εθνικών, προηγούμενης κοινής παρουσίας στην ίδια ομάδα κλπ, μιλάνε μεταξύ τους και μοιράζονται τις εντυπώσεις τους, ουδείς μπορεί να τους πλανέψει.

Ούτε καν ο προπονητής τους, που ακόμα κι αν πριν το παιγνίδι με τον ΠΑΟΚ τους πει «είστε καλύτεροι, μπείτε μέσα και πατήστε τους», θα ξεροκαταπιεί οχτώ φορές, θα χάσει το λόγια του και θα κάνει δυο ντουζίνες σαρδάμ.

Αν ήταν τόσο απλό για τα ΜΜΕ να κάνουν το άσπρο μαύρο, θα είχαν μετατρέψει τον Αλέφαντο σε Γκουαρντιόλα και τον Παράσχο σε Κλοπ.

Μπορούν για μια εβδομάδα, ίσως και μήνα, όσο κράτησε και ο μύθος της «καλύτερης ομάδας».

Ο ΠΑΟΚ, σκορπίζει γκολ και φόβο, ο γαύρος ας κρατήσει τον τίτλο της ομάδας που παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο, που του χάρισαν τα ΠΟΚεμον ΜΜΕ. Να τον χαίρεται..

Εμάς πάλι μας ευνόησε η τύχη σήμερα, στο πρώτο ημίχρονο το σκορ ήταν 0-3 και τα κόρνερ 4-5…

ΥΓ. Λάθος του Λουτσέσκου που δεν τράβηξε χειρόφρενο στο Β μέρος, η ομάδα έπρεπε να κρατήσει δυνάμεις για τον τελικό C.L της επόμενης αγωνιστικής.
Μην αναρωτηθείτε ποιον τελικό, αυτό είναι για τους αντιπάλους…

MUST READ

Ο Μεντιλίμπαρ είπε την αλήθεια σε λίγες λέξεις και «έδειξε» γιατί ο Ολυμπιακός διαφέρει

ΥΓ.1 . Θερμά συγχαρητήρια στη μπασκετική εκδοχή της χάρτινης, που πήρε το διηπειρωτικό, παγκόσμιο επίτευγμα! Είναι ο μοναδικός σύλλογος του πλανήτη, που έχει στον τροπαιθήκη του πρωτάθλημα Γ εθνικής, χάρτινο πρωτάθλημα και διηπειρωτικό, όποιος βρει άλλον που έχει τόσο αντιφατικά επιτεύγματα, κερδίζει έγχρωμη τηλεόραση κι ένα ταξίδι για δυο στα εξωτικά Καμένα Βούρλα. Με τον τελικό να γίνεται στο Ρίο πάντως έχασαν πρώτης τάξεως ευκαιρία να εκποιήσουν το περσινό πρωτάθλημα. Ο Αμαζόνιος είναι πλούσιος σε ξυλεία, υλικό από το οποίο παρασκευάζεται το χαρτί, θα μπορούσαν να το δώσουν ενέχυρο στον Βραζιλιάνο Ριχαρδίνιο, μπας και κάνουν μεταγραφή του χρόνου…