Κώστας Φορτούνης: Ο κυρίαρχος του παιχνιδιού

Ο Αμερικανός συγγραφέας Χακ Ρίτσαρντ αφιέρωσε σχεδόν τρία χρόνια από τη ζωή του για να μελετήσει τα πάνω από 100.000 απόρρητα έγγραφα που συνέλλεξε για τη ζωή και τη δράση του J. Edgar Hoover. Καταγράφοντας τα συμπεράσματά του σε ένα εντυπωσιακό βιβλίο, με τίτλο «Κυρίαρχος του παιχνιδιού. Η κρυφή ζωή του J. Edgar Hoover».

Με αποκαλύψεις για τον βίο και την πολιτεία ενός εκ των πιο ισχυρών ανθρώπων στην ιστορία της ανθρωπότητας. Του ιστορικού αρχηγού του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών (FBI) των ΗΠΑ από το 1924 και επί πέντε σχεδόν δεκαετίες. Του ανθρώπου που επέζησε οκτώ Αμερικανών Προέδρων, παρέκαμψε δώδεκα απόπειρες εκδίωξής του από την εξουσία και συνέδεσε το όνομά του με ιστορικές υποθέσεις, κερδίζοντας επάξια το «παράσημο» του κυρίαρχου του παιχνιδιού.

Σε έναν ακραίο παραλληλισμό της περιπετειώδους ζωής του παρανοϊκά ικανού και ιδιοφυούς Χούβερ, με την αθλητική ζωή της Ελλάδας, το όνομά του Κώστα Φορτούνη είναι το μοναδικό που μπορεί να μπει δίπλα στη φράση «κυρίαρχος του παιχνιδιού». Για πολλούς λόγους. Και κυρίως γιατί ο ηγέτης του Ολυμπιακού και κορυφαίος Ελληνας ποδοσφαιριστής, κατάφερε να αντέξει. Να αλλάξει πολλάκις το στάτους του. Να ανταπεξέλθει στις τρομερές πιέσεις που δέχθηκε ως εκείνος που δεν έκανε όσα επίτασσε το ταλέντο και οι δυνατότητές του.

Μετά από δύο χρόνια μεταξύ μιας πρωτοφανούς αμφισβήτησης και απαξίας, ο Φορτούνης αποφάσισε να επιβεβαιώσει ότι εάν υπάρχει ένας που δικαιούται να φέρει την ταμπέλα του «κυρίαρχου του παιχνιδιού» στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτός δεν είναι άλλος από τον ίδιο. Και μόνο αυτός.

Το καλοκαίρι δούλεψε, πείσμωσε, αποφάσισε να δώσει απαντήσεις. Πρωτίστως στον εαυτό του. Δουλειά με Γερμανό γυμναστή πριν την προετοιμασία και στη συνέχεια η ευτυχής συγκυρία της παρουσίας του Πέδρο Μαρτίνς στην άκρη του ερυθρόλευκου πάγκου. Ο Πορτογάλος τεχνικός κατάλαβε τι όπλο είχε στα χέρια του. Και κυρίως, κατάλαβε πώς πρέπει να το χρησιμοποιεί, για να το ενεργοποιήσει στο 100%.

Ο φετινός Φορτούνης δεν παίζει. Κυριαρχεί. Ισοπεδώνει τους αντιπάλους του. Σε όποια θέση κι αν αγωνίζεται. Με όποιον αντίπαλο. Σε κάθε διοργάνωση. Τα δύο γκολ με την ΑΕΚ ήταν απλά το μεγάλο παιχνίδι εντός Ελλάδος που ήθελε να «πάρει» για την ομάδα του. Διότι φέτος έχει πάρει πολλά. 32 συμμετοχές, 14 γκολ, 11 ασίστ, 7 δοκάρια, αμέτρητες φτιαγμένες και… χαμένες ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του.

Ενας οδοστρωτήρας ταλέντου, τέχνης και ποιότητας. Ενας λόγος για να πας στο γήπεδο και να διασκεδάσεις από έναν γνήσιο καλλιτέχνη της μπάλας. Μια παλιάς κοπής φιγούρα, βγαλμένη από ταινία… φαντασίας των παιδικών σου χρόνων, που σε κάνει να μειδιάς με απορία «πώς το έκανε;».

Το έκανε. Και συνεχίζει την ισοπεδωτική πορεία του. Καθοδηγούμενος από την μπαγκέτα… ελευθερίας του Πέδρο Μαρτίνς. Και έχει υψηλούς στόχους. Το πρωτάθλημα μπορεί να χάθηκε, αλλά το Κύπελλο παραμένει και… μακρινή πορεία στην Ευρώπη. Κυρίαρχος είναι, ό,τι θέλει ζητάει, όπου θέλει κοιτάζει…

ΥΓ1. Ο Βαγγέλης Μαρινάκης ήταν ο άνθρωπος που πήρε τον Φορτούνη στον Ολυμπιακό. Μόνος του. Καθαρά προσωπική επιλογή. Τον απέκτησε κόντρα στα «θέλω» του Μίτσελ, που έκανε ο,τι μπορούσε για να τον περιθωριοποιήσει. Η πορεία δικαιώνει τον ισχυρό άνδρα του Ολυμπιακού. Και τώρα ο Φορτούνης φροντίζει να «ξεπληρώνει» την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση. Και έχει κι άλλο…

ΥΓ2. Ας αφήσουμε στην άκρη τα «πάλι τον αποθεώνετε και θα πάρουν αέρα τα μυαλά του». Η γραφικότητα και η ανεδαφικότητα αυτής της φράσης ξεπερνάει τα όρια. Οποιος σκέφτεται έτσι, μάλλον ανήκει σε εκείνη την κάστα ανθρώπων που πιστεύει ότι η γιούχα και το κράξιμο είναι ο σωστός τρόπος… ώθησης ενός αθλητή. Ισως και σε εκείνους που πιστεύουν για το παιδί τους πως «είναι καλό να του δίνεις και καμιά σφαλιάρα για να συνετίζεται». Αν είσαι κι εσύ ένας από αυτούς, το τελευταίο σου πρόβλημα είναι ο (κάθε) Φορτούνης.