Ούτε το πώς, ούτε το ποιος έχει σημασία για τον Άρη την Κυριακή.
Πρώτη φορά μέσα στη σεζόν, ο Άρης έρχεται μπροστά από τέταρτη συνεχόμενη νίκη την Κυριακή. Η αγωνιστική ανάκαμψη, περνά μέσα από τον αγώνα με τον Πανιώνιο, με το τρίποντο αυτό θα κεφαλαιοποιηθεί η προσπάθεια που ξεκίνησε στις 31 του Γενάρη με το διπλό στην Ξάνθη και συνεχίστηκε με τις νίκες επί του ΠΑΣ και του Αστέρα.
Το μομέντουμ λέει Άρης: Από σερί τριών νικών, με το γήπεδο γεμάτο και με αντίπαλο που δεν πατάει καλά, ηττήθηκε στην έδρα του από τον τελευταίο της βαθμολογίας. Το σκηνικό μοιάζει ιδανικό για γκέλα, αν ο γηπεδούχος και φαβορί δεν είναι όσο συγκεντρωμένος, υπομονετικός και αποφασιστικός χρειάζεται.
Περιμένω ότι ο Πανιώνιος, θα δοκιμάσει την τύχη του: Κλειστά οι γραμμές και προσπάθεια να φύγει στην κόντρα γρήγορα για να πάρει κάτι. Αυτό, δεν είναι το ματς στο οποίο το ζητούμενο πρέπει να είναι κάτι άλλο εκτός από τη νίκη και τους βαθμούς. Μπορεί και να συμβεί, να είναι ένα καλό παιχνίδι, αλλά μπορεί και να χρειαστεί υπομονή ως το τέλος. Το σημαντικό είναι να διατηρηθούν τα κεκτημένα και στην καλύτερη περίπτωση να αξιοποιηθεί κάθε στραβοπάτημα ανταγωνιστή.
Η προσπάθεια για τη διαμόρφωση δύο δημοτικών οικοπέδων στην περιοχή Χαριλάου με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι εφικτό τις ημέρες που αγωνίζεται ο Άρης να χρησιμοποιηθούν ως χώρος στάθμευσης για πολλές εκατοντάδες αυτοκίνητα, δεν εμπεριέχει σκέψεις οικειοποίησης τους. Ο Άρης θέλει να καλύψει ένα μεγάλο πρόβλημα και ταυτόχρονα μια βασική προϋπόθεση για την διεξαγωγή αγώνων του επόμενου Europa League.
Και προσέξτε κάτι: Ο Άρης μέσω των ανθρώπων που ανέλαβαν να επικοινωνήσουν το θέμα, δεν ζητά κάτι αόριστο. Παρουσιάζει μια συγκεκριμένη και κοστολογημένη πρόταση σε κάθε λεπτομέρεια.
Μια ανατροπή του Ματέο Γκαρσία στη Νέα Σμύρνη; Ένα πέναλτι του Λεβαδειακού στο Χαριλάου; Αυτά γιατί δε μπήκαν στο σεμινάριο του κ. Περέιρα προς τους διαιτητές;
Θα δούμε κανένα έργο τώρα στην τελική ευθεία και έγινε παράδειγμα ο Άρης;