Επιτέλους, να βγει στην «σέντρα» το σίχαμα…

Τόσα και τόσα χρόνια το ανέχονταν. Τόσα και τόσα χρόνια για να πάρουν έναν τίτλο στην Ελλάδα έφτυναν αίμα. Χωρίς εισαγωγικά. Τόσα και τόσα χρόνια στην Ελλάδα που το μπάσκετ σημαίνει… Βασιλακόπουλος, ο Ολυμπιακός ήταν κομπάρσος. Και με δική του ευθύνη. Ανεχόταν καταστάσεις απαράδεκτες για το μέγεθος του συλλόγου. Οι αδελφοί Αγγελόπουλοι είχαν επιλέξει τον δικό τους μοναχικό δρόμο. Σκέφτονταν προφανώς πως κάποιοι στιγμή θα ντραπούν οι… απέναντι.

Πέρασαν χρόνια, ζήσαμε «σφαγές», κωμικοτραγικές καταστάσεις. Μπήκε στο «πετσί» κάθε παίκτη του Ολυμπιακού πως για να νικήσει τον Παναθηναϊκό θα πρέπει πρώτα να νικήσει τους Αναστόπουλους και τους Μάνους.

Βλέπετε στο μπάσκετ οι… ειδικοί δεν ασχολούνται με την διαιτησία. Στο μπάσκετ οι συνάδελφοι είναι υπέρ άνω. Τι και αν μπασκετικοί… ανακάλυψαν την διαιτησία στο ποδόσφαιρο; Στο μπάσκετ ποτέ, εκεί έλαμπε για πάντα ο… Φάρος του Κοντονή. Αυτός του Βασιλακόπουλου.

40 χρόνια και βάλε ο Βασιλακόπουλος πρόεδρος στην ΕΟΚ. Με διάφορα «σκοτεινά» πράγματα γύρω από την διοίκηση του. Με την ΚΕΔ να κάνει ότι γουστάρει, να αποκλείει όποιους διαιτητές δεν γουστάρει, να έχει μόνιμους διαιτητές στα ντέρμπι των αιωνίων.

Έπρεπε να φτάσουμε χρόνια μετά από καταστάσεις… Φάρου για να πάρουν αυτή την απόφαση οι Αγγελόπουλοι και να δώσουν τέλος στην φαρσοκωμωδία. Το θέμα δεν είναι γιατί έφυγαν τώρα, αλλά γιατί τόσα χρόνια δεν το είχαν κάνει σε τόσες και τόσες «ευκαιρίες» που τους είχαν δώσει οι «γκρίζοι λύκοι» του μπάσκετ.

Να σταματήσει επιτέλους να είναι ανέκδοτο η διαιτησία στα χέρια των ανθρώπων του Βασιλακόπουλου. Να σταματήσει επιτέλους ο Ολυμπιακός να είναι «παιχνιδάκι» στα χέρια των άλλων.
Και για να μην τα μπλέκουμε. Όλα αυτά τα χρόνια προφανώς και ο Παναθηναϊκός υπήρξε είτε πολύ καλύτερος, είτε καλύτερος, είτε ισοδύναμος είτε χειρότερος. Όλα αυτά τα χρόνια προφανώς ο Παναθηναϊκός πήρε δίκαια τίτλους. Δεν θα γίνουμε γελοίοι όπως οι… απέναντι που λένε και γράφουν πως 20 χρόνια ο Ολυμπιακός στο ποδόσφαιρο τα έπαιρνε γιατί του τα έδιναν.

Τα γράφουν αυτοί που για το μπάσκετ σφυρίζουν αδιάφορα. Αλλά τι να γράψουν; Μικρή σημασία βεβαίως έχει τι γράφει ο Χ, ο Ψ, ο Νοικοκύρης ή ο Δελλής.

Σημασία έχει τι συμβαίνει. Και στο μπάσκετ εδώ και χρόνια συνέβαιναν και συμβαίνουν όργια. Που κανείς, ούτε καν ο Ολυμπιακός, δεν αντιμετώπιζε με τον τρόπο που έπρεπε. Τώρα, επιτέλους οι Αγγελόπουλοι το έκαναν. Και οφείλουν να πάνε μέχρι το τέλος. Αν γυρίσουν χωρίς να έχουν δικαιωθεί η ήττα θα είναι τεράστια.

Τα καθεστώτα για να πέσουν θέλουν ακραίες αποφάσεις, θέλουν θυσίες, θέλουν «μάχη» μέχρι το τέλος.

Ώστε ο όποιος Τίμα να μην βλέπει τα κοράκια να του δίνουν δύο φάουλ σε 19 δευτερόλεπτα, και τρία στον Ολυμπιακό σε 28 δευτερόλεπτα. Ώστε ο κάθε Μιλουτίνοφ να μπορεί να παίζει και στην Ελλάδα όχι μόνο στην Ευρωλίγκα. Και πολλά άλλα βέβαια που έχουμε ζήσει τόσα χρόνια.

MUST READ

Ένας «μπομπέρ» που βλέπει… Euroleague: Η χρονιά «εκτόξευσης» του Βασίλη Τολιόπουλου (vids)

Μέχρι το τέλος λοιπόν…