Τα πλούτη τον έκαναν πιο φτωχό

Να πω την αλήθεια δεν το περίμενα. Δεν πίστευα ότι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος, που τον Δεκέμβρη θα γράψει 33 ετών στο κοντέρ της ζωής του, με μια όμορφη οικογένεια και με τόσες εμπειρίες και ποδοσφαιρικές παραστάσεις θα έφτανε σε μια τέτοια μικρότητα.

Το αν θέλει να πάει στον Ολυμπιακό δικαίωμα του. Το αν θέλει να πάρει περισσότερα χρήματα στο τελευταίο συμβόλαιο της καριέρας του, επίσης δικαίωμα του. Το αν θέλει να παίξει μετά τον ΠΑΟΚ, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ και στον Ολυμπιακό, επίσης δικαίωμα του. Το να διεκδικήσει από την καριέρα του στην ΑΕΚ ότι πιστεύει ότι δικαιούται, επίσης είναι δικαίωμα του.

Το να ξεχνά πως τον βοήθησε η ΑΕΚ και οι άνθρωποι της από το 2016 μέχρι το 2018 σε μια δύσκολη φάση της καριέρας του, το να ξεχνά πως ο κόσμος της ΑΕΚ τον «αγκάλιασε» και τον στήριξε και στο κακό του διάστημα στην ομάδα και όλοι μαζί χάρηκαν και πανηγύρισαν όσα (πολλά) έκανε στο καλό του διάστημα με εικόνες που δεν θα ξεχάσει κανείς στο ΟΑΚΑ και στη Νέα Φιλαδέλφεια, το να ξεχνά ότι χθες τιμήθηκε ως ο καλύτερος ποδοσφαιριστής για την σεζόν 2017/18 στην οποία στέφθηκε Πρωταθλητής με την ΑΕΚ, συγχωρέστε με αλλά δεν είχε… δικαίωμα.

Είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής. Για τα δεδομένα του ελληνικού πρωταθλήματος, πολύ καλός. Αλλά θα μπορούσε πρωτίστως ως άνθρωπος να πει απλά ένα «ευχαριστώ» στην ΑΕΚ, στον κόσμο της, ή ακόμη και στον Μανόλο Χιμένεθ που ήταν εκεί δίπλα. Αν δεν ήθελε να επεκταθεί, θα ήταν κατανοητό. Ούτε ένα «ευχαριστώ» όμως…; Ούτε μισή αναφορά;

Ακόμη και όταν ο Λάζαρος γκρίνιαζε στην ΑΕΚ (και γκρίνιαζε πολύ), ο Μανόλο τον στήριζε και τον αξιοποιούσε όπως έπρεπε. Και έβγαλε τον καλό του εαυτό. Αλλά δεν βρήκε να πει μια καλή κουβέντα. Ούτε για τους συμπαίκτες του στην ΑΕΚ, ούτε για τους ανθρώπους της Ενωσης. Εκτός και αν θεωρεί ο ίδιος ότι κατέκτησε μόνος του το πρωτάθλημα, ή έκανε μόνος του την πορεία μέχρι τους «32» του Europa League, ή μόνος του έστειλε δύο φορές την ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου. Εκτός και αν θεωρεί επίσης ότι τελικά ήταν «αυτός και κανείς άλλος», όπως πίστευε πολλές φορές στα «κιτρινόμαυρα». Και δεν το… έκρυβε στα Σπάτα.

Στην ΑΕΚ βοήθησε. Και πολύ μάλιστα πέρυσι. Και επίσης βοηθήθηκε. Και πολύ μάλιστα πρόπερσι, όταν δεν… τράβαγε. Όλα τα παραπάνω ξέχασε και πλέον εκτός από ποδοσφαιριστής και ως άνθρωπος διάλεξε το δρόμο του. Για να κριθεί αναλόγως. Οσο πλούσιος και αν έγινε από το καλοκαίρι μέχρι σήμερα…