Χαίρονται περισσότερο για τον… Ολυμπιακό παρά για τον ΠΑΟΚ!

Παρατηρείς τι ακολούθησε της εντυπωσιακής αναμφίβολα επικράτησης του ΠΑΟΚ επί του Ολυμπιακού και τουλάχιστον απορείς. Ο ΠΑΟΚ πανηγυρίζει την κατάκτηση του 3ου πρωταθλήματος της 93χρονος ιστορίας του.

Το προηγούμενο που πανηγύρισε ήταν με το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου το 1985. Σε μια διαφορετική Ελλάδα, σε ένα τελείως διαφορετικό πλανήτη. Ψυχρό πόλεμο είχαμε ακόμη. Σοβιετική Ένωση υπήρχε, το ίντερνετ ήταν άγνωστη λέξη, ατάρι παίζαμε…

Γιατί τα θυμάμαι όλα αυτά. Όχι για να μειώσω την σπουδαία επιτυχία του ΠΑΟΚ. Ασύλληπτη επιτυχία θα έλεγα αν αναλογιστεί κανείς πως μεγάλο κομμάτι των οπαδών του ΠΑΟΚ θα ζήσει το πρώτο πρωτάθλημα. Ένας ιστορικός αναμφίβολα σύλλογος με μεγάλο όγκο οπαδών στην Βόρεια Ελλάδα ζει το όνειρο.

Και μπορούμε από τώρα να φανταστούμε τι θα επικρατήσει στη Μακεδονία (sorry Αλε6) όταν θα πάει η κούπα του πρωταθλητή.

Θα ζήσουμε ιστορικές στιγμές με όλη την σημασία της λέξης. Και μπράβο τους και συγχαρητήρια τους, και έτσι είναι λογικό να γίνει. Δεν «σβήνονται» όλα όσα συνέβησαν (και θα συνεχίσουν να συμβαίνουν) στη νέα εποχή του ποδοσφαίρου όμως αν μη τι άλλο ο ΠΑΟΚ έχει και την ομάδα για να πάρει το πρωτάθλημα. Μόνο της η εύνοια και το σπρώξιμο από την διαιτησία δεν δίνει πρωτάθλημα. Χρειάζεται και ομάδα, καλή ομάδα και ο ΠΑΟΚ την διαθέτει.

Ο Ιβάν τα έσπρωξε τόσα χρόνια, και τώρα, 7 χρόνια μετά την έλευση του στον ΠΑΟΚ και μετά από τόσα εκατομμύρια που έδωσε προς κάθε κατεύθυνση πετυχαίνει τον στόχο του.

Και όμως μια τέτοια συγκλονιστική επιτυχία υπάρχουν άνθρωποι που δεν μπορούν να την διαχειριστούν. Λογικό μέχρι ενός σημείου. Αλλά να φτάσουν στο σημείο να χαίρονται περισσότερο γιατί ο Ολυμπιακός δεν θα πάρει το πρωτάθλημα, για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, από την ίδια την επιτυχία του ΠΑΟΚ, αυτό παραπάει.

Γούστο τους και καπέλο τους βεβαίως πως θα αντιμετωπίσουν την κατάσταση, πόσο δε μάλιστα οι εκκολαπτόμενοι υποστηρικτές του ΠΑΟΚ, άνθρωποι που άλλη ομάδα υποστήριζαν αλλά η… ανάγκη τους έφερε στην αγκαλιά του Ιβάν.

Βλέπετε το κόμπλεξ κατά του Ολυμπιακού δεν έχει χρώμα, βάλτε και την στέρηση και το «κοκτέιλ» που δημιουργείται είναι εκρηκτικό.

«Πονάς Νοικοκύρη για αυτό τα γράφεις αυτά» είμαι σίγουρος πως θα γράφει σύντομα ένα από τα μηνύματα που θα φτάσουν.

Και δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να απαντήσω σε αυτό πριν καν φτάσει. Προφανώς και ως Ολυμπιακός, από τότε που γεννήθηκα όχι αναλόγως με το συμφέρον και την τσέπη μου, δεν μου αρέσει η απώλεια του πρωταθλήματος. Ο «πόνος» όμως δεν έχει να κάνει με το ότι το κατακτά ο ΠΑΟΚ, αλλά με το ότι το χάνει ο Ολυμπιακός. Και αν θυμηθώ και τα παιδικά μου χρόνια όπου λέγαμε πως «αν δεν το πάρει ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα είναι ως μη γενόμενο» τότε ο… πόνος γίνεται ακόμη μικρότερος.

Βλέπετε για τον Ολυμπιακό ο μεγάλος αντίπαλος ήταν είναι και θα είναι ο Παναθηναικός. Όπως και να έχει για να κλείσω μια και καλή το συγκεκριμένο κεφάλαιο, δικαίωμα του καθενός είναι να πανηγυρίσει με όποιο τρόπο θέλει και για όποιον κυρίαρχο λόγο επιθυμεί την κατάκτηση του πρωταθλήματος από τον ΠΑΟΚ.

Όπως και στον αντίποδα υποχρέωση για τον Ολυμπιακό είναι να συνεχίσει μπροστά και να βγάλει άμεσα αντίδραση στα κρίσιμα ματς που έρχονται. Ο Ολυμπιακός άλλωστε όπως έχω τονίσει επανηλλειμένως δεν έχει στέρηση.

Ο Ολυμπιακός επέζησε τον «πέτρινων χρόνων» όπου πήγαν να τον διαλύσουν στην κυριολεξία οι… απέναντι. Επέζησε και επέστρεψε… καταστρέφοντας τις Κυριακές των άλλων για 20 και βάλε χρόνια. Θα έχει πρόβλημα επειδή δύο σερί χρονιές δεν θα σηκώσει αυτός την κούπα;

Τα σχετικά επιχειρήματα προκαλούν μόνο γέλιο, όπως και οι κραυγές γνήσιων ή μουσαντένιων ΠΑΟΚτσήδων για… αυτοκρατορία. Ακόμη δεν τον είδαμε, Γιάννη τον βαφτίσαμε. Ζήστε την επιτυχία που ήρθε και τα υπόλοιπα τα βλέπουμε.

MUST READ

Live το ντέρμπι ανάμεσα σε Μπάγερν και Παρί

Και άλλοι τραγούδησαν «ποτέ ξανά πρωτάθλημα στον Πειραιά», και άλλοι υποσχέθηκαν με τα πούρα τους στα χέρια πως θα κάνουν αυτοκρατορία και τώρα καταρρέουν οικονομικά. Θα το δούμε το μέλλον, χαρείτε το παρόν, ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς πότε θα ξαναζήσει μεγαλεία.