Παρόλο που η εν λόγω φράση προερχόμενη από συγκεκριμένο πολιτικό χώρο μου προκαλεί αλλεργία, εντούτοις αποτυπώνει απόλυτα κάτι που έπρεπε να έχει γίνει από πέρυσι. Τι; Μα την κατάκτηση του τίτλου από την καλύτερη και πιο πλήρη ομάδα της Ελλάδας την τελευταία διετία. Μοναδική σημείωση; Δεν έχει τελειώσει τίποτα ακόμα...
Στο πρώτο ματς μεταξύ τους φέτος, η εικόνα του ΠΑΟΚ ήταν το λιγότερο απογοητευτική. Στο Φάληρο υπήρχε ο Ολυμπιακός, η ατυχία του και ο Πασχαλάκης, για να γραφτεί το 1-0 υπέρ της ομάδας του Λουτσέσκου.
Απόψε στην Τούμπα υπήρχε ένας ορμητικός, αποφασισμένος, ικανός και πάνω απ’ όλα έτοιμος Δικέφαλος του Βορρά για έναν τελικό πρωταθλήματος, που βρήκε απέναντί του έναν φοβισμένο, κακά στημένο και εκτός τόπου και χρόνου Ολυμπιακό.Το αποτέλεσμα με βάση τα παραπάνω ήταν προδιαγεγραμμένο. Τον ισοπέδωσε, τον νίκησε και αν όλα κυλήσουν φυσιολογικά μέχρι το τέλος της Superleague θα τον έχει ρίξει οριστικά στο καναβάτσο, παίρνοντας μετά από 34 ολόκληρα χρόνια τον τίτλο.
Από το πρώτο λεπτό του παιχνιδιού ο ΠΑΟΚ μπήκε με σκοπό να δείξει ότι έφτασε η ώρα του, ότι απόψε είναι η στιγμή του. Φάνηκε στα πρόσωπα των παικτών του ότι δεν είχαν σκοπό να αφήσουν για κανένα λόγο, να τους φύγει απ’ τα χέρια η τεράστια ευκαιρία που τους παρουσιαζόταν.
Ποια είναι αυτή; Να παίξουν το πιο κρίσιμο ματς της σεζόν στο γεμάτο από κόσμο γήπεδό τους και να κάνουν με νίκη το αποφασιστικότερο βήμα για την κατάκτηση της κορυφής μετά από πάρα πολύ καιρό. Ευτυχώς για τον Δικέφαλο του Βορρά αυτήν τη φορά δεν βρέθηκε κάποιος ανόητος να πετάξει το οτιδήποτε και να δώσει με αυτόν τον τρόπο την ευκαιρία στον Ολυμπιακό να αποδράσει, όπως πέρυσι, από την μοίρα του.
Αγωνιστικά είναι μετρημένα τα κουκιά. Ο Λουτσέσκου, για πρώτη φορά ίσως σε μεγάλο ματς,κατάλαβε ότι με βάση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της ομάδας του θα έπρεπε να βγει και να δείξει στον αντίπαλό του ποιος είναι το αφεντικό της αναμέτρησης.
Ο Μαρτίνς από την άλλη, έχοντας στήσει τους ερυθρόλευκους με ένα σχήμα που επέτρεπε στον αντίπαλό του να κάνει πάρτι σε κάθε αντεπίθεση, το πλήρωσε και μάλιστα ακριβά, χάνοντας ουσιαστικά τα αυγά και τα πασχάλια και την επαφή με το σκορ από το πρώτο κιόλας εικοσάλεπτο. Το γρήγορο 2-0 τελείωσε το παιχνίδι πριν αυτό καλά-καλά αρχίσει.
Κλείνοντας, θα ήθελα να κάνω και μια αναφορά σε δύο σημεία του παιχνιδιού που καλό θα ήταν να επισημανθούν. Πρώτον στην πολύ άσχημη αντίδραση των παικτών του Ολυμπιακού με τη μη τήρηση του fair-play στην τελευταία φάση του αγώνα και δεύτερον στον διαιτητή που παρά τα όποια λάθη του, περισσότερα εναντίον των γηπεδούχων, έβγαλε εις πέρας την δυσκολότερη ίσως αποστολή στο φετινό πρωτάθλημα.