Αργίτικο πεπόνι…

Αν είσαστε από αυτούς που τους αρέσει η γεύση του πεπονιού, αλλά τους… χαλάει το πόσο μαλακή είναι η υφή του, σίγουρα προτιμάτε τα αργίτικα πεπόνια. Αυτά που δεν είναι στρογγυλά (για όσους δεν γνωρίζουν την ποικιλία με το όνομά της), αλλά μοιάζουν με μπάλα του ράγκμπι κι όταν τα τρως είναι πολύ γλυκά, πολύ σκληρότερα από τα στρογγυλά.

Αν είσαστε από τους λάτρεις του αργίτικου πεπονιού, είμαι σίγουρος ότι έχετε πετάξει πολλά τα τελευταία χρόνια, έχετε απογοητευτεί επειδή η εικόνα και η υπέροχη μυρωδιά δεν παραπέμπουν στις γεύσεις του παρελθόντος. Κάποιος που ξέρει μου είπε ότι η ποικιλία έχει… χαλάσει, ότι πλέον δύσκολα θα βγουν πολλά καλά πεπόνια αυτού του είδους και πως πλέον είναι θέμα… τύχης. Ανοίγεις, δοκιμάζεις και ξέρεις αν είσαι… τυχερός.

Από χθες έχετε διαβάσει τόσα για τον Μπριάντε Ουέμπερ, που θα ήταν ανόητο να προσπαθήσω να βρω κάτι διαφορετικό για να γράψω. Καλός κλέφτης, άρα έξυπνος παίκτης, χρήσιμος από τη στιγμή που πιέζει καλά στην μπάλα, ικανός -για τη θέση του- ριμπάουντερ (άρα ταιριάζει στο δόγμα Μπλατ), με πολύ καλά νούμερα στην επίθεση και συστατικές επιστολές, μοιάζει να έχει το πακέτο. Θα ήταν η πρώτη καλοκαιρινή επιλογή του Ολυμπιακού; Μπορεί να αλλάξει την εικόνα της ομάδας; Μπορεί να δώσει αυτό το κάτι που της λείπει; Πολλές ερωτήσεις, που τις απαντά κανείς (αν και το σιχαίνομαι) με… ερώτηση: Τι περιμένουμε από αυτόν;

Ξεκινάμε με ένα «δόγμα», που λέει ότι «αν δεν έχεις αυτό που αγαπάς, αγάπησε αυτό που έχεις». Καλή συνθήκη για να αποφευχθούν συγκρίσεις με τον Κάρι, ή με τον Λο, ο οποίος αποτέλεσε το ιστορικό «λαβράκι» του Ολυμπιακού (και ως προς τα χρήματα που δόθηκαν, και ως προς τη χρονική στιγμή που αποκτήθηκε, και ως προς το αποτέλεσμα). Πάμε στο τι περιμένουμε. Αν πιστεύετε ότι ο Ουέμπερ θα έρθει και θα… σπάει τους αστραγάλους των αντιπάλων, θα σουτάρει από το κέντρο και θα ευστοχεί, θα υποχρεώνει τους αντιπάλους να πετάνε την μπάλα στην εξέδρα, μάλλον βλέπετε πολύ κινηματογράφο.

Αν περιμένετε να δείτε έναν παίκτη, οι οποίος θα ενισχύσει την περιφερειακή γραμμή, θα προσθέσει αριθμητικά +1, στις καλές του βραδιές θα κάνει πράγματα κι ενδεχομένως θα απελευθερώσει τον Γκος, θα βοηθήσει να κρυφτούν αδυναμίες, ίσως και να δείτε πράγματα από εκείνον. Υπάρχει το αρνητικό της άγνοιας του ευρωπαϊκού μπάσκετ, της ανάγκης για άμεση προσαρμογή, ο άνθρωπος θέλει χρόνο αλλά ο Ολυμπιακός δεν έχει να του διαθέσει.

Υπάρχει το πρόβλημα ότι στην Ελλάδα πρέπει να κοπεί ένας ξένος, αφού πλέον υπάρχουν επτά μη Έλληνες, άρα είναι ζητούμενο ο «κομμένος» (μάλλον ο Τίμα θα την… πληρώσει) να πρέπει να βρει ρυθμό στην Ευρωλίγκα (πώς είπατε;) κι ο Μάντζαρης που ενδεχομένως θα είναι ακόμα κι εκτός 12άδας στην Ευρώπη, να πρέπει να μπορεί να βοηθήσει στην Ελλάδα.

Όποιος σας πει ότι με σιγουριά ξέρει αν θα… βγει ο Αμερικανός, απλά δεν έχει ιδέα από το άθλημα. Ναι, έχει στοιχεία, δεν έχει χρόνο κι ο Μπλατ πρέπει να κάνει την τέλεια διαχείριση, καθώς το +1 μπορεί να μετατραπεί σε… -3. Λένε, όμως, ότι το ρίσκο είναι με τον προπονητή. Ο Μπλατ τόλμησε κι η χρονική καθυστέρηση στη λήψη απόφασης, κάνει ακόμα πιο επιτακτική την ανάγκη να πετύχει, έτσι ώστε να έχει να λέει ότι το έψαξε πολύ, για να βρει το καλύτερο…