Κάτω τα χέρια από τον Ουζουνίδη

Ο διοικητικός ηγέτης της ΑΕΚ , που αρέσκεται στις ατάκες ( Απάτσι, Μάου Μάου, Αρένα Δούρου, ο Ντίντακ, θα κόβει ξύλα στα Σπάτα, μία φορά αναστήθηκε ο Λάζαρος) το είχε πει σε μία από τις παρελθούσες θητείες του στη κιτρινόμαυρη ΠΑΕ: «Αυτή τη στάνη έχουμε, αυτό το τυρί βγάζει». Διαφωνώ λοιπόν κάθετα και οριζόντια σχετικά με τις ευθύνες του προπονητή. Και παρά το γεγονός ότι δεν θεωρώ τον Ουζουνίδη προπονητή, για κάτι παραπάνω, από Πλατανιά Πανιώνιο και ΑΠΟΕΛ, βροντοφωνάζω «Κάτω τα χέρια από τον Μαρίνο». Τι να κάνει δηλαδή ο Ουζουνιδης; Να μάθει στο Γκάλο και στο Χουλτ να κάνουνε σέντρες; Να αναστήσει τον Μάνταλο; Χωρίς εξτρέμ και δεκάρι πως να διασπάσει τη γραμμή Μαζινό του Λουτσέσκου;

ΔΕΝ ξεκίνησε λέει τον Κρίστισιτς. Και που μπήκε ο Σέρβος έκανε καμιά διαφορά; Άργησε να βάλλει τον Μπογέ. Κι όταν τον έβαλε, έκανε καμιά διαφορά; Αν κρατήσανε τον Ουζουνίδη γι αυτό ακριβώς το λόγο, μπορώ να καταλάβω και τη σκοπιμότητα της επιλογής. Αφού δεν πάμε γιά τίποτα, κρατάμε τον Μαρίνο. Του τα φορτώνουμε σε κάθε στραβή κι ούτε γάτα ούτε ζημιά. Και γι αυτό ακριβώς δεν τον σχολάσανε τον καταραμένο Νοέμβριο που έτρωγε τη μία μπούφλα μετά την άλλη. Επειδή ακριβως, κάποιος έπρεπε να φταίει στα επόμενα δύσκολα Στο εκτελεστικό απόσπασμα λοιπόν ο Μαρίνος επειδή η ΑΕΚ έκανε 44 γεμίσματα. Απαράδεκτο ποδοσφαιρικά. Εγκληματικό.

ΕΡΩΤΗΣΗ, προς αγανακτισμένους αθλητικογράφους: Ο Ολυμπιακός το Σάββατο με τον Πανιώνιο, πόσα γεμίσματα έκανε; Μόλις τρία λιγότερα, 44. Ο ΠΑΟΚ με τα Γιάννενα έκανε 45. Κατ αυτή την έννοια και ο Λουτσέσκου και ο Μαρτίνς είναι επίσης σκιντζιδες. Που αντί να βάλουνε τη μπάλα κάτω παίζουνε το σύστημα, γιοματάρι Μαρκοπούλου. Και πρέπει, σε αμφότερους και στον Ρουμάνο και στον Πορτογάλλο, να τους αφαιρέσουνε τις άδειες εργασίας. Όταν ο αντίπαλος κλείνεται στη περιοχή του, η σέντρα από τα πλάγια είναι μονόδρομος. Γιά ομάδες της Σούπερλίγκ μιλάμε. Ούτε για τη Μπαρτσελονα λέμε ούτε για τη Σίτυ που θα βάλουνε τη μπάλα κάτω και θα κεντήσουνε. Εκτός αν βλέπεται κανέναν Μέσι η κανέναν Ντε Μπρούιν στην ΑΕΚ που δεν μπορεί να αξιοποιήσει ο προπονητής.

ΔΕΝ είναι καταστροφή τα γεμίσματα. Εξαρτάται υπό ποιες προϋποθέσεις γίνεται η σέντρα και πόσο καλός είναι στα χτυπήματα της μπάλας αυτός που τη κάνει. Αν οι σέντρες γίνονται κουτουρού μπουγάτσα, πράγματι πρόκειται για τη χαρά του αμυντικού. Αν η σέντρα είναι ξυράφι, πρόκειται γιά μισό γκολ. Στις 47 γιόμες τη Κυριακή στο ΟΑΚΑ, αυτή που πέρασε τον πρώτο παίκτη του ΠΑΟΚ και το κάρφωσε ο Πόνσε, ήτανε από τα πόδια του Λιβάγια. Τυχαίο; Σε καμία των περιπτώσεων. Να το ξαναπούμε λοιπόν για μία ακόμα φορά. Αυτή η στάνη αυτό το τυρί βγάζει.

ΚΙ εντάξει. Ιδιαίτερα περιορισμένα είναι τα κυβικά του Μαρίνου σαν προπονητή. Όπως και γενικότερα η προσωπικότητά του, για να σηκώσει το βάρος του πρωταθλητισμού. Δεν έχει δώσει κάτι στην ΑΕΚ. Δεν έχει προσθέσει κάτι στο παιχνίδι της. Το μόνο που έκανε, όταν έτρωγε τη μία μπούφλα μετά την άλλη να κάνει την ανάγκη φιλότιμο. Να βάλλει στην άκρη, τις φιλοδοξίες για καλό και επιθετικό ποδόσφαιρο και να το γυρίσει στο 3-5-2 του Μανόλο. Από που κι ως που λοιπόν, προκύπτει ότι είχε τις δυνατότητες για κάτι καλύτερο ο Ουζουνίδης; Επειδή κατά τους ρεπόρτερς και τη Θύρα 13 κράταγε μόνος του πέρυσι τον Παναθηναϊκό; Οταν έτρωγε τέσσερα γκολ από τη Λαμία, τρία από τον Κομπότη και δύο από τον Παναιτωλικό.

Ο υψηλού επιπέδου-προπονητής Ουζουνίδης, είναι 100% δημοσιογραφικό κατασκεύασμα. Αν αντί γιά τον Ουζουνίδη, που αυτοί που απαξιώνουν σήμερα, αποθέωναν το καλοκαίρι, είχε η ΑΕΚ έναν καλύτερο προπονητή. Ποιο θα ήτανε το διάφορο; Θα χτύπαγε η ομάδα πρωτάθλημα; Θα έβγαινε δεύτερη; Τα πράγματα είναι απλά. Με το χέρι στη καρδιά: Έχει η ΑΕΚ καλύτερο υλικό από τον ΠΑΟΚ; Έχει καλύτερο υλικό από τον Ολυμπιακό; Δεν έχει. Από που κι ως που, η απαίτηση γιά κάτι παραπάνω από τη τρίτη θέση; Αυτό που έγινε πέρυσι, με ομάδα πιο φτηνή από Ολυμπιακό-ΠΑΟΚ-Παναθηναϊκό να τερματίσει πρώτη, γίνεται μία φορά στα εκατό χρόνια. Όπως έγινε με τη Λέστερ στην Αγγλία. Κάθε χρόνο δεν γίνεται. Όταν βάζεις τα 25 του Τσάμπιονς Λιγκ στη καβάτζα ενώ οι άλλοι τα χώνουνε τρίτος και καταϊδρωμένος θα τερματίσεις. Κάποιοι βαθμοί περισσότερο κάποιοι λιγότεροι δεν αλλάζουνε την ουσία. Όπως έχει πει και στο παρελθόν ο διοικητικός ηγέτης, «αυτή τη στάνη έχουνε, αυτό το τυρί βγάζει».

Στη μουσική επιλογή Tom Waits-Summertime.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»