Ούτε στην Β. Κορέα, μετράνε πέναλτι με το κιλό

Μετά τον αγώνα της Τρίπολης, το σημερινό παιγνίδι του ΠΑΟΚ με τα Γιάννενα, θα ήταν μια ακόμα αφορμή να μη μιλήσουμε για την εξυγίανση που κυνηγάει το γαύρο και σπρώχνει τον ΠΑΟΚ προς τον τίτλο.

Σήμερα στην Τούμπα έγιναν τέσσερα πέναλτι σε βάρος των γηπεδούχων και οι φιλοξενούμενοι ισοφάρισαν με γκολ οφσάιντ, που θα το έβλεπε κι ο Πασάς από τη λίμνη.

Κι όμως, σε ένα θεωρητικά εύκολο παιγνίδι, λίγο πριν την πιο κρίσιμη στροφή του πρωταθλήματος, έγινε απόπειρα να στηθεί το σκηνικό της Τρίπολης!

Αναρωτιέμαι αλήθεια, υπάρχει μέχρι τώρα στο πρωτάθλημα κανονικό γκολ του γαύρου που να ακυρώθηκε ως οφσάιντ; Σαν του Μπίσεσβαρ στην Τρίπολη, ας πούμε..

Υπάρχει μήπως γκολ οφσάιντ σε βάρος του χαρτιού, που να έπρεπε να ακυρωθεί αλλά τελικά μέτρησε;

Σαν το σημερινό που έβαλε ο ΠΑΣ.

Να μιλάμε συγκεκριμένα δηλαδή, οι φωνασκίες είναι για εκείνους που έχουν λερωμένη τη φωλιά τους και φοβούνται να μιλήσουν με γεγονότα.

Αν θέλετε να πάμε στα πέναλτι, θυμίζω του Ζαμπά στο Ηράκλειο, ένα με τον ΟΦΗ την προηγούμενη Κυριακή και δυο σήμερα.

Γενικώς τη σιχαίνομαι αυτήν την κουβέντα, αλλά δεν είναι επιλογή μου, οπότε συνεχίζω το νοερό διάλογο:.

«Έχει πάρει άλλος δυο πέναλτι σε ένα ματς » θα ρωτήσει κάποιος.

«Και τι είναι τα πέναλτι, μπρόκολα και μανταρίνια, να τα παίρνεις από την λαϊκή με κιλό; Aν ήταν, να μην το δώσει δηλαδή;», θα απαντούσα.

Περιττό να συνεχιστεί ο διάλογος, θα πείτε ότι δεν ήταν, τα αλληλοτραβήγματα φανέλας στο Ξάνθη-Ολυμπιακός όμως ήταν καραμπινάτα…

Οι γαύροι τουλάχιστον μένουν πιστοί στις παραδόσεις, όπως πέρσι στο Παναιτωλικός-ΠΑΟΚ έβγαλαν μαϊμού το πέναλτι στον Βαρέλα για το οποίο δε διαμαρτυρήθηκε ούτε ο Δέλλας, έτσι και σήμερα σκούζουνε για τα πέναλτι, ενώ οι Γιαννιώτες δε λένε τίποτα. Δεν είναι κορόιδα, με δυο πέναλτι αντί για τέσσερα σε βάρος τους και γκολ οφσάιντ…

Σήμερα πάντως, επιβεβαιώθηκε πως οι διαιτητές έτσι μετράνε τις παραβάσεις, με το κιλό!

Σου έδωσα δυο πέναλτι περισσότερα δεν έχει, κάτι που το ξέρουν οι ποδοσφαιριστές και μαρκάρουν αντιπάλους στην περιοχή, με όρους Ελληνορωμαϊκής.

Σε όλα τα ποδοσφαιρικά προηγμένα κράτη, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο, μοναδικό σημείο αναφοράς αποτελεί η ορθότητα των αποφάσεων και 27 πέναλτι να γίνουν, πρέπει να υποδειχτούν.

Και στη Βόρεια Κορέα, κάτι ανάλογο θα ισχύει, φαντάζομαι.

Το φετινό δόγμα το έχουμε εμπεδώσει προ πολλού πάντως, όποτε παίρνει πέναλτι ο ΠΑΟΚ, του τα χαρίζει η εξυγίανση, το αν είναι ή όχι δεν αφορά κανέναν.

Αντίστοιχα, όταν ζητάει κάτι ο γαύρος, είναι πάντα αυτό που ζητάει, ποσώς μας ενδιαφέρει αν είναι στην πραγματικότητα.

Να συμπληρώσω πως για τα καθαρά πέναλτι που δεν έχουν δοθεί στον ΠΑΟΚ, ή τις λανθασμένες αποφάσεις των βοηθών σε βάρος του, δεν έχουμε άποψη. Τα είπαμε αυτά, εκείνη την ώρα βλέπουμε Κωνσταντίνα Σπυροπούλου

Ξεφεύγοντας από εκείνα που κάποτε ο κυρ Σάββας μας συμβούλευε να μην ασχολούμαστε, οποιοδήποτε αποτέλεσμα εκτός της νίκης του γηπεδούχου σήμερα, θα ήταν μαγική εικόνα.

Ο ΠΑΟΚ ήταν πολύ καλός και αντιμετώπισε μια ομάδα που έπαιξε κυριολεκτικά ταμπούρι. Δεν ήταν απλώς πίσω από τη σέντρα, κατασκήνωσε έξω από την περιοχή της, κάτι στο οποίο δε μας έχουν συνηθίσει οι ομάδες του Πετράκη. Την προηγούμενη Κυριακή στην Τούμπα, ο ΟΦΗ προσπάθησε να παίξει ποδόσφαιρο, αυτό το τελευταίο είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να διεκδικήσεις τις πιθανότητες σου.

Οι Κρητικοί έφυγαν με 4 γκολ στην πλάτη, αυτό που παρουσίασαν ωστόσο ήταν πολύ πιο αξιόπιστο ποδοσφαιρικά, από το σημερινό έκτρωμα του ΠΑΣ.

Δεν ήταν μόνο το ταμπούρι, ήταν και οι προκλητικά ψεύτικοι τραυματισμοί. Δυο δυο έπεφταν στο χορτάρι, κάνοντας τους πεθαμένους και μόλις ανέβαιναν στο φορείο, γίνονταν Μπολτ για να φτάσουν δίπλα στον 4ο, ζητώντας άδεια να επιστρέψουν.

Είναι τέτοια η αυτοπεποίθηση όμως που βγάζει η ομάδα και μεταδίδει τον κόσμο, που με εξαίρεση τον εκνευρισμό για τους ημιθανείς παίκτες του ΠΑΣ, ουδείς στην κερκίδα αγχώθηκε, βλέποντας τη μπάλα να μη μπαίνει στο πλεκτό.

Να σας πω την αμαρτία μου, δε θα με χαλούσε, αν φέρναμε ισοπαλία, ακόμα κι αν χάναμε.

Είναι πιο ηδονικό να δίνεις στον άλλον ελπίδες, να τον κάνεις να πιστεύει στο ουτοπικό κι όταν μπαίνει στο χόρτο -αν δεν την κάνει από την πίσω πόρτα εννοείται- να αντιμετωπίζει κατάματα την αλήθεια.

Υπομονή, λίγες μέρες έμειναν για να κοιταχτούμε στα μάτια με την αποκαλούμενη ως πρωταθλήτρια που βαφτίσαμε χάρτινη και κάτι περισσότερες για την ομάδα που όπως λένε «οι όλοι» του Νικολακόπουλου, είναι η καλύτερη στην Ελλάδα!

Κουβαλώντας τόσα παράσημα, ως «πρωταθλήτρια» η μια και καλύτερη ομάδα η άλλη, είναι τα φαβορί, έτσι δεν πρέπει;