Επικοινωνιακές εκδρομές κι οπαδικός καναπές

Μετά τη συνταρακτική αποκάλυψη Κούγια πως ο πρόεδρος του «ο Άρης» Θόδωρος Καρυπίδης δεν είναι αυτός που νομίζαμε αλλά ένας ξάδερφος του κι εκείνος που πήγαινε στις συνεδριάσεις της λίγκας δεν ήταν ο ξάδερφος-πρόεδρος αλλά εκείνος που όλοι θεωρούσαμε ως πρόεδρο, η ομάδα της γειτονιάς της Θεσσαλονίκης έλαβε και πάλι περίοπτη θέση στην ατζέντα.

Και να θες να τους ξεχάσεις δηλαδή δε σου το επιτρέπουν, πάντα ανακαλύπτουν τρόπους για να αναδεικνύουν την ανυπέρβλητη κωμικότητα τους.

Κάποια στιγμή τους είχα βαφτίσει ως επικοινωνιακό κατασκεύασμα, δεν είναι ποδοσφαιρικός σύλλογος, δεν ήρθαν ποτέ στο προσκήνιο για ποδοσφαιρικούς λόγους. Να αποτελέσουν θέμα συζήτησης ρε παιδάκι μου για την ομάδα που έχουν, την οργάνωση της ΠΑΕ, την επένδυση στις ακαδημίες, απλά πράγματα για τα οποία υπήρξαν στιγμές που η κοινή γνώμη υποκλίθηκε μέχρι και στην Ξάνθη, στην Τρίπολη, στον Ατρόμητο, στον Πανιώνιο. Αναφέρω αυτές τις ομάδες, για να μη θεωρηθεί πως προϋπόθεση είναι μόνο το χρήμα. Αυτοί προσπαθούν να έρθουν στο προσκήνιο με τα «ερχόμαστε, sold out -με 16χιλ εισιτήρια-, πρωτάθλημα στην τηλεθέαση, big 5 » και παρόμοια, φθηνιάρικα επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Για να μην τους αδικούμε, συζητιούνται και για τις τρύπες που αφήνουν στο ταβάνι, μετά από κάθε πτώχευση…

Την προηγούμενη εβδομάδα λοιπόν, έσκασε δημοσίευμα «τηλεφώνημα Καρυπίδη σε Βασιλειάδη: Δώσε εισιτήρια για Λιβαδειά, δε μπορώ να τους σταματήσω…».

Τι καταλαβαίνεις εσύ που διαβάζεις, πως ο λαός του «ο Άρης» είναι στις επάλξεις, έχει ναυλώσει τσάρτερ, αερόστατα, υποβρύχια και είναι έτοιμος να ξεχυθεί στην εθνική οδό για τη μεγάλη απόβαση, κάτι σαν την εισβολή των Αμερικάνων στον κόλπο των Χοίρων. Η Λιβαδειά δεν έχει θάλασσα βέβαια, αλλά σιγά το δύσκολο, αν είναι να κάνει απόβαση ο λαός του «ο Άρης», φτιάχνουμε ωκεανό Το ρεζουμέ ήταν πως θα πήγαιναν όπως και να ΄χει, χωρίς να λογαριάζουν απαγορεύσεις και υπουργικές αποφάσεις, ότι και να αποφασιζόταν τελικά, το βροντερό παρόν ήταν δεδομένο. Προκειμένου να μην τα ισοπεδώσουν όλα λοιπόν, ο Καρυπίδης ανέλαβε την πρωτοβουλία, να στείλει το μήνυμα στον υπουργό: «Είναι ασυγκράτητοι, δεν τους σταματάει καμία κυβέρνηση», ακόμα κι αν έλαβε πρόσφατα ψήφο εμπιστοσύνης, συμπληρώνω.

Τελικά το παιγνίδι έγινε και δεν πήγε κανείς, από εκεί που ήταν αδύνατον να τους εμποδίσει κάποια δύναμη, σταμάτησαν μόνοι τους! Εκτός κι αν τους φρέναρε ο Καρυπίδης, ο ξάδερφος δηλαδή, ως πρόεδρος…

Κι όμως, αυτό που έμεινε ήταν το «δε μπορώ να τους σταματήσω! ». Το χειρόφρενο, πέρασε απαρατήρητο.
Μεγαλύτερο πρόβλημα αντιμετώπισαν οι ΠΑΟΚτσήδες πέρσι στην Τρίπολη, στην Λαμία, ο Βασιλειάδης όχι μόνο απαγόρευσε οργανωμένη και μεμονωμένη μετακίνηση, αλλά οι τοπικές ΠΑΕ ανακοίνωσαν πως δε θα λειτουργήσουν εκδοτήρια, μόνο όποιος είχε διαρκείας θα μπορούσε να μπει στο γήπεδο.

Για το παιγνίδι της Λαμίας μάλιστα η ΠΑΕ ΠΑΟΚ είχε εκδώσει ανακοίνωση που καλούσε τον κόσμο να μην πάει. Οι οργανωμένοι απάντησαν «εμείς θα πάμε ότι και να λέτε», έτσι για να γίνονται την ευκαιρία και οι ανάλογες συγκρίσεις με τη χαρτορίτζιναλ, που όποτε αναφέρεται στον Τζάμπα, για να σκουπίσεις την οθόνη από τα σάλια θες ένα ολόκληρο ρολό χαρτί. Ομάδα από χαρτί είναι, άλλωστε.

Ο κόσμος τελικά έκανε το δικό του, μιλάμε για σκηνικά που θα χωρούσαν μόνο σε βιβλίο. Κάνοντας ιντερνετική αυτοψία της περιοχής κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ημερών, συνδεσμίτες βρήκαν ένα λόφο με θέα το γήπεδο, ψάχνοντας μέσω gps όλους τους καρόδρομους που οδηγούσαν εκεί.

Σ΄ένα από τα βανάκια είχαν μαζί τους και κοστούμι, για να περάσουν από τα μπλόκα πέριξ του γηπέδου, ένας ντύθηκε…επίσημος, φόρεσε κι ένα βλοσυρό βλέμμα, με τον οδηγό του βαν να εξηγεί χαμηλόφωνα τους αστυνομικούς «από την ΠΑΕ ΠΑΟΚ είμαι, μεταφέρω το νομικό σύμβουλο του Ιβάν Σαββίδη».

Αν και πέρασε το μπλόκο, ουδείς γνωρίζει αν ο…νομικός σύμβουλος του Ιβάν βρήκε τρόπο να μπει στο γήπεδο, ελάχιστοι τα κατάφεραν τελικά. Κάποιοι μάλιστα οδηγήθηκαν στο αστυνομικό τμήμα. Οι συντριπτική πλειοψηφία που δε μπόρεσε, ανέβηκε σε ταράτσες τριγύρω πολυκατοικιών, εμψυχώνοντας την ομάδα από εκεί.

Επειδή πέρα από τις διαφορές τα μίση και τα πάθη, η έννοια του οπαδού διέπεται και από κάποιους κώδικες που είναι κοινά αποδεκτοί, ποιος μπορεί να μην παραδεχτεί κάποιους που χωρίς βία, αίμα και φθορές περιουσιών, αλλά με μοναδικό όπλο την τρέλα, προσπάθησαν να συμπαρασταθούν στην ομάδα τους, καταφέρνοντας να ακουστεί η ιαχή με το όνομα της, έστω και εξ΄αποστάσεως..

Τι σχέση έχουν με εκείνους που υποτίθεται πως κανείς δε μπορούσε να τους σταματήσει, ήταν αποφασισμένοι για όλα, αλλά την ώρα που έπαιζε η ομάδα τους, έπιναν καφέ στη γειτονιά τους, βλέποντας το ματς από τον καναπέ.

Κι όχι μόνο, αλλά δεν διεκδίκησαν έστω τις πιθανότητές, τους ήταν αρκετό πως με επικοινωνιακά τερτίπια, έκαναν τον κόσμο να πιστεύει πως καμμία δύναμη δε μπορούσε να τους σταματήσει.

Τους έφτανε για να νιώσουν, αυτό που προσπάθησαν να πείσουν τους άλλους, ότι είναι….

ΥΓ. Αν λυπάμαι κάποιους είναι αυτούς που έχουν τα σουβλατζήδικα στην πόλη, διαβάζοντας οι φουκαράδες πως κανείς δε μπορεί να σταματήσει τις ορδές των οπαδών, γέμισαν τα ψυγεία με τρόφιμα, πήραν άδειες από την πολεοδομία και τον Δήμο για επέκταση και περισσότερα τραπεζοκαθίσματα, ανακάλεσαν όλα τα ρεπό και τελικά έμειναν με το καλαμάκι στο χέρι.

Πριν τον τελικό του 2010 στο ΟΑΚΑ, έβγαιναν στα τοπικά ραδιόφωνα, θριαμβολογώντας προκαταβολικά κι έδιναν ραντεβού στο Λευκό Πύργο για να γιορτάσουν το κύπελλο.
Τελικά γύρισαν με την όπισθεν και σε κάποια προσεχή εκπομπή βγήκε στον αέρα ακροατής, λέγοντας «είμαι ο καντινιέρης του Λευκού Πύργου, ακόμα τους περιμένω να έρθουν, που είναι, κάρβουνο έγιναν τα λουκάνικα…»

YΓ 1. Ανεξάρτητα από τα παραπάνω, αυτή η φαρσοκωμωδία made by Vasileiadis που κάθε εβδομάδα αποφασίζει ποιοι θα πάνε, αν θα πάνε, που θα πάνε και πως θα πάνε, συνιστά τον ορισμό της γελοιοποίησης του πολιτικού συστήματος. Όχι πως το σύστημα είχε ανάγκη τον Βασιλειάδη, είναι όμως το κερασάκι.

Ακόμα κι αν ξεπεράσουμε το αντισυνταγματικό του πράγματος, είναι κατάντια ειδικά για μια αριστερή κυβέρνηση -λέμε και καμιά μ@λ@κία που και που-, να υιοθετεί πρακτικές χούντας.

Εδικά τώρα που βγήκαμε από τα μνημόνια -που και που λέμε και καμιά μ@λ@κία στο καπάκι-, σκέψου να μας επισκεφτεί κάνας υψηλόβαθμος αξιωματούχος και να ρωτήσει :

-Ποιος είναι αυτός ο καμαρωτός λουκουμάς;
-Υπουργός αθλητισμού
-Και ποιο είναι το αντικείμενο του;
-Έχει πολλά σοβαρά θέματα ν΄ασχοληθεί, αν θα πάνε οπαδοί του Ηρακλή στο Αιγίνιο και Λαρισαίοι στην Ξάνθη, πόσες ομάδες θα πέσουν και πόσες θ΄ανέβουν από τις κατηγορίες, πόσα λεφτά θα μοιράσει η ΕΡΤ στις άστεγες ΠΑΕ και άλλα συγκλονιστικά.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Το επόμενο μνημόνιο το έχουμε στο τσεπάκι, βλέπω να επανέρχονται κάπιταλ κοντρόλ, με όριο ανάληψης, 1.5 ευρώ