Ο Λάζαρος ακόμα κι όταν δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση δεν «κλέβει» κατά τη διάρκεια του αγώνα. Παίρνει προσωπικές προσπάθειες αναλαμβάνοντας τα ρίσκα. Όταν είναι πλήρης δυνάμεων τα καταφέρνει. Όταν δεν είναι απόλυτα έτοιμος χάνει τις προσωπικές μονομαχίες.
Εχω γράψει τη γνώμη μου για τον Λάζαρο και τις ικανότητες του από το 2014 όταν έβρισκε θέση βασικού και πρωταγωνιστή στην Εθνική Ομάδα. Ο Λάζαρος, παρά την άποψη που και ο ίδιος είχε για τον εαυτό του, είναι ένας κλασσικός εξτρέμ ευρωπαϊκού επιπέδου. Ο ίδιος, βασισμένος προφανώς στην τεχνική του κατάρτιση και την μπάλα που ξέρει, θεωρούσε ότι είναι ένας κλασσικός εσωτερικός χαφ. Ότι θα μπορούσε να αποδώσει και στην θέση αυτή είναι δεδομένο. Ωστόσο πιο χρήσιμος στις ομάδες που αγωνιζόταν ήταν ως εξτρέμ. Πέρσι θαυματούργησε στην ΑΕΚ παίζοντας δεξιά στην επίθεση.
Να σημειωθεί ότι τα περισσότερα από τα ποδοσφαιρικά του χρόνια τα πέρασε ως αριστερός εξτρέμ παίζοντας με το δεξί πόδι που είναι το καλό. Ο Σάντος στην Εθνική Ομάδα τον μετακόμισε και τον καθιέρωσε στα δεξιά. Εξτρέμ με τέτοια άνεση και από τις δυο πτέρυγες, με καλές τοποθετήσεις μέσα στην περιοχή και ικανότητα στο ψηλό παιχνίδι δεν συναντάς εύκολα.
Ο Χριστοδουλόπουλος με την πάροδο των χρόνων έκανε ότι έκανε σε πολύ μικρότερη ηλικία ο Αναστόπουλος και ο Σαραβάκος. Εγκατέλειψαν την πλάγια γραμμή και έκλεισαν προς τα μέσα. Για τον Λάζαρο αυτό ήταν απολύτως ευχερές διότι έχοντας την αντίληψη ότι είναι χαφ, πολλές φορές συνέκλινε κατά τη διάρκεια των ματς.
Στο διάστημα που έπαιξε στην ΑΕΚ άρχισε να πατάει περισσότερες φορές στην μεγάλη περιοχή όχι με την μπάλα στα πόδια αλλά περιμένοντας την μπάλα. Η κίνηση αυτή του έδωσε τη δυνατότητα να βρίσκεται σε θέση βολής και να πετυχαίνει περισσότερα γκολ, ορισμένα εκ των οποίων πολύ εντυπωσιακά . Το παιχνίδι του Λάζαρου ως εξτρέμ απαιτεί πλεόνασμα φυσικών δυνάμεων. Το να σπριντάρεις με την μπάλα στα πόδια και να αλλάζεις κατεύθυνση απαιτεί φυσικές δυνάμεις και δυναμισμό. Ο Λάζαρος είναι πολλές φορές που τρέχοντας τζαρτζάρεται με τον αντίπαλο και του παίρνει την εσωτερική αφού τρέξει μαζί υ αρκετά μέτρα δίνοντας μάχη ώμο με ώμο.
Η καταπόνηση σε αυτού του είδους το παιχνίδι είναι μεγάλη. Ο Λάζαρος ακόμα κι όταν δεν είναι στην καλύτερη δυνατή κατάσταση δεν «κλέβει» κατά τη διάρκεια του αγώνα. Παίρνει προσωπικές προσπάθειες αναλαμβάνοντας τα ρίσκα. Όταν είναι πλήρης δυνάμεων τα καταφέρνει. Όταν δεν είναι απόλυτα έτοιμος χάνει τις προσωπικές μονομαχίες. Όταν έφυγε από την ΑΕΚ βρέθηκαν πολλοί να υποστηρίξουν ότι επειδή έκλεισε τα τριάντα δυο έχει αρχίσει η καθοδική πορεία του και δεν θα μπορέσει να προσεγγίσει όσα έκανε με την κιτρινόμαυρη φανέλα. Η παρατήρηση δεν ισχύει.
Ο Λάζαρος μπορεί να κατανείμει τις δυνάμεις του με τέτοιο τρόπο ώστε να τις έχει διαθέσιμες όταν πάει σε ατομικές ενέργειες. Στον βαθμό που θα βρεθούν συμπαίκτες οι οποίοι του δίνουν την μπάλα στο χώρο θα τον διευκολύνουν ώστε και λιγότερους παίκτες να συναντήσει μπροστά του και λιγότερα μέτρα να διανύσει μέχρι να φτάσει σε θέση βολής ή να περάσει την τελική πάσα.
Στον βαθμό που θα βρεθούν συμπαίκτες με τους οποίους θα… μοιράζεται τις τελικές προσπάθειες, ο Λάζαρος θα παραμένει χρήσιμος ως απαραίτητος για την ομάδα του. Ο παίκτης που μπορεί να του δίνει την μπάλα στον χώρο βρέθηκε και είναι ο φίλος του Κώστας Φορτούνης. Οι παίκτες που θα μοιράζονται μαζί του τις ατομικές προσπάθειες βρέθηκαν και είναι ο Ποντένσε και ο Φορτούνης…