Τρίτη στη σειρά αποτυχία για τον Παναθηναϊκό μέσα στο 2019. Μετά την ισοπαλία με την Ξάνθη και την ήττα από τη Λαμία, σειρά πήρε μια νέα ισοπαλία αυτή τη φορά κόντρα στη Λάρισα. Το αποτέλεσμα λογίζεται ως κακό, αφού ναι μεν παραμένει πέμπτος, αλλά πλέον το πρόγραμμα θα δυσκολέψει και οι ευκαιρίες για «εύκολα» τρίποντα θα ελαχιστοποιηθούν.
Λίγο η κακή κατάσταση των πρασίνων, λίγο ο εφησυχασμός από το πολύ γρήγορο γκολ και την ταυτόχρονη αποβολή του παίκτη της Λάρισας μόλις στο πρώτο λεπτό του ματς, λίγο ένα ακόμα λάθος από τον Μαυρομμάτη και η εκτελεστική δεινότητα του Ντέλετιτς, λίγο ένας μέτριος και άτολμος ρέφερι, δεν ήθελε και πολύ να τριτώσει το κακό. Το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι διαφορετικό βέβαια, αν, ο Παπαδόπουλος έδινε το πέναλτι πάνω στον Μακέντα προς το τέλος του ματς. Δεν θέλω, όμως, να σταθώ εκεί. Ο Παναθηναϊκός στραβοπάτησε γιατί δεν μπόρεσε να καθαρίσει ένα παιχνίδι που ξεκίνησε γι΄αυτόν με τις καλύτερες προϋποθέσεις. Δεν είναι και ότι πιο σύνηθες να ξεκινάς έναν αγώνα με γκολ και αριθμητικό πλεονέκτημα …..από τα αποδυτήρια.
Η ομάδα βρίσκεται σε άσχημη περίοδο και αυτό είναι εμφανές πια. Σε πέντε ματς μετά τη διακοπή, τα δύο με τη Λαμία για το Κύπελλο και τα τρία για το πρωτάθλημα, ο Δώνης και οι παίκτες του δεν μπόρεσαν να βρουν τους τρόπους και τις λύσεις για να επιβληθούν των αντιπάλων τους. Δύο ισοπαλίες για την Superleague, κόντρα σε ομάδες με τις οποίες παλεύουν για την ίδια θέση, μια ήττα από θεωρητικά υποδεέστερη ομάδα και ένας οδυνηρός αποκλεισμός από τον ίδιο αντίπαλο δεν το λες και επιτυχία ή πρόοδο για μια ομάδα που απαρτίζεται, σε μεγάλο βαθμό, από νεαρούς ποδοσφαιριστές. Η ατάκα του Γιώργου Δώνη, μετά το στραπάτσο της περασμένης Πέμπτης, περί εξέλιξης των νέων παικτών, μάλλον δεν επιβεβαιώνεται με βάση τα πεπραγμένα του τριφυλλιού μετά την επιστροφή από τις διακοπές.
Από δω και πέρα το πρόγραμμα δυσκολεύει. Την εβδομάδα που μπαίνουμε οι πράσινοι έχουν δύο δύσκολες αποστολές μακριά από την έδρα τους. Πρώτα στο Αγρίνιο, στα πλαίσια της 15ης εξ΄αναβολής αγωνιστικής, κόντρα στον πάντα επικίνδυνο Παναιτωλικό και μετά στη Λιβαδειά κόντρα στον Λεβαδειακό που μάχεται για την παραμονή του. Το καλό για την ομάδα είναι πως και οι υπόλοιποι που μάχονται για τον ίδιο στόχο δεν μπορούν να χτίσουν σερί. Αποτέλεσμα να έχει δημιουργηθεί ένα γκρουπ τεσσάρων διεκδικητών της πέμπτης θέσης με απόσταση ενός μόλις βαθμού. Παναθηναϊκός και Ξάνθη με 24 βαθμούς, Παναιτωλικός και Άρης με 23 συνεχίζουν τη μάχη. Οι πράσινοι θα μπορούσαν να έχουν χτίσει διαφορά αν είχαν κάνει τα αυτονόητα. Η αγωνιστική που γίνεται μεσοβδόμαδα περιλαμβάνει ματς μεταξύ των τεσσάρων. Παναιτωλικός εναντίον Παναθηναϊκού και Ξάνθη εναντίον Άρη, είναι αναμετρήσεις που θα δείξουν αρκετά χωρίς όμως να κρίνουν και τίποτα.
Επιβάλλεται οι παίκτες και η τεχνική ηγεσία του τριφυλλιού να ηρεμήσουν και να καταλάβουν ότι η κατάληψη της τελευταίας θέσης που δίνει ευρωπαϊκό εισιτήριο αποτελεί μονόδρομο. Πρώτον για το αυτονόητο. Πέμπτη θέση σημαίνει έξοδο στην Ευρώπη, άρα, σβήσιμο της τιμωρίας που σέρνει ο Σύλλογος συνέπεια των τραγικών διοικητικών επιλογών της περασμένης σεζόν. Δεύτερον ότι μετά και την απώλεια του Κυπέλλου είναι ο μόνος τρόπος να μείνει κάπως ζωντανό το ενδιαφέρον του κόσμου για την ομάδα. Ο προσεχής αντίπαλος μόνο εύκολη περίπτωση δεν είναι. Δύσκολη έδρα με κόσμο και σύνολο που παίζει καλό ποδόσφαιρο πετυχαίνοντας γκολ. Το καλό για τους φιλοξενούμενους είναι ότι πετυχαίνουν τους γηπεδούχους σε περίοδο ντεφορμαρίσματος. Οι Αγρινιώτες προέρχονται από μια άσχημη ήττα στο Ηράκλειο και μια ισοπαλία με μέτρια εμφάνιση το Σάββατο εντός με την Ξάνθη.
Ο Παναθηναϊκός πρέπει να επιστρέψει στις επιτυχίες άμεσα. Περιθώρια για άλλα στραβοπατήματα δεν υπάρχουν. Εαν στα προσεχή τέσσερα παιχνίδια δεν φτιάξει «κάβα» βαθμών, πριν μπει δηλαδή στον αστερισμό των ντέρμπι, τότε οι πιθανότητες του να γίνει φαβορί για το ευρωπαϊκό εισιτήριο θα μειωθούν αρκετά. Τώρα αν μπορεί να γίνει η αρχή από το Αγρίνιο δεν το ξέρω. Το ελπίζω, αλλά δεν το ξέρω……ίδωμεν….