Να ζητήσει κι ο Εθνικός ως Πειραιώτης, τρόπαια του γαύρου

Η οργή, όπως κι ο πανικός είναι κακοί σύμβουλοι, όποιος παραδίνεται σε αυτά,  θολώνει και βγαίνει πάντα χαμένος. Και ο πιο μετριοπαθής άνθρωπος ωστόσο, θ΄αδυνατούσε να παραμείνει εγκρατής με όσα ακούγονται για τη συμφωνία των Πρεσπών, κάποια εκ των οποίων πλασάρονται και ως επιτυχίες!

Το μόνο που λείπει, είναι ένα καθρεφτάκι ως αντάλλαγμα, σαν αυτό που μοίραζαν οι κατακτητές στους Ινδιάνους, μπας και χαρούμε κι εμείς οι ιθαγενείς.

Η αγανάκτηση προκύπτει κυρίως για τον φασιστικό τρόπο του αποφασίζομεν και διατάσσομεν με τον οποίον η κυβερνητική πλευρά, προσπαθεί να περάσει το δικό της.

«Το θέμα χρονίζει, κάποια στιγμή πρέπει να το λύσουμε, η συμφωνία είναι καλή επειδή το λέμε εμείς» και τέλος. Το ότι το ζήτημα της ονομασίας των γειτόνων χρονίζει είναι μια πραγματικότητα, δε σημαίνει όπως πως πρέπει να λυθεί παραχωρώντας κομμάτι της ιστορίας της Ελλάδας.

Έβλεπα τις προάλλες αυτόν τον Μπίστη, που η μόνη του προσφορά στην ανθρωπότητα είναι πως βοήθησε να καταλάβουμε πως προέκυψε η έκφραση «γ@μώ την Μπίστη σου», να επαναλαμβάνει το κλασικό αφήγημα, πως «εδάφη της Μακεδονίας δεν υπάρχουν μόνο στην Ελλάδα, αλλά στην Βουλγαρία και στα Σκόπια».

Για να γίνει αντιληπτή η νοητική αποσύνθεση της πλευράς που προσπαθεί να μας πείσει πως είμαστε είτε τυφλοί, είτε φασίστες, επισημαίνω πως είναι το μοναδικό ποίημα που απαγγέλουν, με χάρη παπαγάλου! Άλλο, δεν έχουν.

Το ότι εδάφη της Μακεδονίας του Μ. Αλεξάνδρου δε βρίσκονται μόνο στην Ελληνική επικράτεια είναι αναμφισβήτητο μεν, η συμφωνία των Πρεσπών όμως αφορά όνομα και όχι εδάφη.

Το ζητούμενο λοιπόν, είναι σε ποια από τις τρεις πλευρές ανήκει ιστορικά, το όνομα.

Η Μακεδονία είναι όνομα, είναι τίτλος, τα κατορθώματα του Μ. Αλεξάνδρου μάλιστα το κατέστησαν brand. Κι όπως κάθε όνομα, κάθε τίτλος, πόσο δε brand, έχει έναν ιδιοκτήτη, δε γίνεται να χωρίζεται στα τρία ή στα δεκατρία. Ειδικά, όταν μιλάμε για ιστορική κληρονομιά.

Όπως ακριβώς λοιπόν υπάρχει μια Ουάσιγκτον, μια ΔΕΗ, μια Άρσεναλ, ένας Λεβαδειακός, μια Μερσεντέζ, έτσι υπάρχει και μια Μακεδονία, λέω κάτι ακατανόητο;

Η μόνη εξαίρεση είναι η πρόσφατη ιστορία με τους δυο Θόδωρους Καρυπίδηδες που είναι πρόεδροι στην ίδια ΠΑΕ, μια περίπτωση όμως δεν ανατρέπει τα ισχύοντα.

Το ότι στις περισσότερες χώρες κυκλοφορούν Μερσεντές, ή κάποιες έχουν επισυνάψει συμβάσεις με τη μαμά εταιρία και κατασκευάζουν οχήματα, δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να αξιώσει κάτι από το εν λόγω brand.

Φαντάσου να διάβαζες αύριο μεθαύριο πως ο Εθνικός Πειραιώς διεκδικεί μια ντουζίνα από τα πρωταθλήματα κι άλλα τόσα κύπελλα από την τροπαιοθήκη του Ολυμπιακού, επειδή είναι ομάδα του Πειραιά.

Υπόψιν πως όταν μιλάμε για Μακεδονία, δεν αναφερόμαστε σε Βησιγότθους ή κάποια φυλή τέλος πάντων που κατασκήνωσε στην περιοχή για κάποιο διάστημα και μερικούς αιώνες μετά, συνέχισε παραπέρα. Σε μια τέτοια περίπτωση, το επιχείρημα περί τριών ή δεκατριών Μακεδονιών θα είχε υπόσταση, μια και ιστορικά το όνομα, δε θα ήταν κατοχυρωμένο πουθενά.

Μιλάμε όμως για αμιγώς Ελληνική περιοχή, για Ελληνικό όνομα, όπως κι αυτό του Μ, Αλεξάνδρου, του Φιλίππου, της Ολυμπιάδας, δεν υπάρχει κάτι σε ολόκληρη τη διαδρομή του βασιλείου, που να μην παραπέμπει σε Ελλάδα.

Επειδή οι ιστορικές πηγές που διατηρούνται παγκοσμίως στους αιώνες με τη μορφή παραδόσεων, θεωρούνται από τις πλέον αξιόπιστες, μπορούμε να διαγράψουμε τόσο τα δικά μας επιχειρήματα όσο και τ΄αντίστοιχα των Σκοπιανών, απευθυνόμενοι σε πιο ουδέτερες πηγές που σίγουρα δεν έχουν κάποιο συμφέρον ή σκοπιμότητα.

Ας ρωτήσουμε λοιπόν τους λαούς που κατέκτησε ο Μ. Αλέξανδρος κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, τους Ιρανούς, τους Αφγανούς, τους Πακιστανούς «από που ήταν ο Μ. Αλέξανδρος ρε μάγκες, τι λένε οι παραδόσεις σας». Δε γίνεται να έχουν πέσει κι αυτοί θύματα προπαγάνδας.

«Γιουνάν» θα σου απαντήσουν, που σίγουρα δε σημαίνει Σλάβος…

Με ποια εξουσιοδότηση λοιπόν, παραχωρείται το brand; Αυτό δίνουμε τώρα, γι αυτό συζητάμε! Τα εδάφη θα είναι η συνέχεια, όπως είχα εξηγήσει περίπου ένα χρόνο πριν.Μακεδονία: Παραχωρείς όνομα, χαρίζεις εδάφη.

Αυτό δηλαδή που λανσάρει η κυβέρνηση ως λύση του προβλήματος, είναι η απαρχή τους.

Το άλλο επίσης τρελό είναι πως «ε αφού τους έχουν αναγνωρίσει τόσες χώρες, δε γίνεται εμείς να είμαστε αρνητικοί».

Διαβάζοντας το συγκλονιστικό επιχείρημα, καταλήγω πως θα μπορούσε και ο Εθνικός τελικά να φορτώσει την τροπαιοθήκη του, ζητώντας τη συμπαράσταση των ομάδων της λίγκας. Με εξαίρεση τον κάτοχο και τον «ο Άρης» φυσικά, όλοι θα αναγνώριζαν τον Εθνικό ως ιδιοκτήτη των τίτλων. Κι ας έτρεχε ο γαύρος στα διαιτητικά, σημασία δεν έχει τι γράφει η ιστορία, αλλά τι λένε οι πέριξ…

Αφού λοιπόν είναι τόσο σημαντική η αναγνώριση των άλλων, γιατί έπεσαν πάνω στην Ελλάδα, πλανητάρχες, Ανγκέλες και το λοιπό συναπάντημα;

Είπατε κάτι;

Αλήθεια, πόσα κράτη έχουν αναγνωρίσει το κράτος της Παλαιστίνης;

Γιατί άραγε όλοι αυτοί οι εξυπνάκηδες, δεν προτείνουν παρόμοια λύση στους Ισραηλινούς, με το ίδιο επιχείρημα;

Αναγνωρίζουμε Μακεδονική γλώσσα, λέει, με την υποσημείωση ωστόσο πως δεν αναφερόμαστε στην αρχαία!

Έτσι για να νιώσουμε την ψευδαίσθηση, πως μας βιάζουν χρησιμοποιώντας βαζελίνη όμως, για να πονέσουμε λιγότερο. Οπότε οφείλουμε να το γιορτάσουμε πηγαίνοντας στον Κιάμμο για ν΄ ανοίξουμε σαμπάνιες…

Μακεδονική γλώσσα δεν υπήρξε ποτέ, Ελληνικά μιλούσε ο Μέγας Αλέξανδρος.

Θέλουν με το ζόρι να βαφτίσουν κάτι Σλαβοβουλγάρικα ως Μακεδονική γλώσσα και ως αντάλλαγμα, μας χαρίζουν τα Ελληνικά!!! Περί αυτού πρόκειται…

Πολυτέλεια τα καθρεφτάκια που ανέφερα προηγουμένως, με αντάλλαγμα ένα αγριόχορτο που ξερίζωσαν από το βουνό, μας παίρνουν τις γούνες.

Προσεχώς λοιπόν θα επισκεφτεί ο Γιαπωνέζος τη Βόρεια Μακεδονία, όπου επίσημη γλώσσα θα είναι η Μακεδονική κι εμείς θα του πούμε «ε ψιτ Big in japan, δεν είναι αυτό που νομίζεις, εμείς μιλάμε τα αρχαία Μακεδονικά, πως λέμε αρχαία Ελβετικά, αρχαία Σκωτσέζικα κλπ; Το ίδιο ακριβώς…»

Ιδέα δίνω στους Σκοπιανούς βασικά, αφού μας τα πήραν όλα μαζί με τα σώβρακα, προσεχώς να διεκδικήσουν και την αρχαία Μακεδονική, δηλαδή την Ελληνική.

Εμείς μπορούμε να αρκεστούμε σε γλωσσικό ιδίωμα, κάτι σε Ελληνικά Ογκουνσότο…

Το πιο δεικτικό σχόλιο το διάβασα χθες στο διαδίκτυο, «η Μακεδονία είναι Ελληνική, η κυβέρνηση είναι;»

Κι όχι μόνο η κυβέρνηση συμπληρώνω, οπότε ίσως πιο σημαντικό από τα παραπάνω, είναι πως ο Ελληνικός λαός δεν έχει κάπου να ελπίζει, κάπου να ακουμπήσει.

Δεν του φταίει κανείς, ο ίδιος έτσι έστρωσε και δε μπορεί να βρει πουθενά διέξοδο!

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Αύριο η συνέχεια..