Στον Παναθηναϊκό δεν αλλάζει τίποτα, δεν βελτιώνεται τίποτα και το έργο έχει συνεχώς το ίδιο κακό τέλος.
Η υπέρβαση όχι απλώς δεν ήρθε στο Τελ Αβίβ, αλλά όλοι παρακολούθησαν το ίδιο έργο. Ίδιο σενάριο, ίδια σκηνοθεσία, ίδιο… κακό τέλος.
Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε καλά το παιχνίδι, είχε τον έλεγχο και στο δεύτερο ημίχρονο μόλις ο αντίπαλος άρχισε να του πειράζει το μυαλό, να τον βγάζει έξω από το δρόμο του… γκρεμοτσακίστηκε! Το ίδιο έγινε στη Βαρκελώνη και στο Κάουνας.
Οι πράσινοι είναι ανήμποροι να διαχειριστούν την οποιαδήποτε δύσκολη κατάσταση, δεν υπάρχει κάποιος παίκτης να τους κρατήσει όρθιους και να τους οδηγήσει στη νίκη μέσα από τη φωτιά. Ο Καλάθης μπορεί να κάνει δεκάδες πράγματα πάνω στο παρκέ, αλλά σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να σουτάρει από την περιφέρεια. Όλοι το ξέρουν, όλοι του δίνουν τα σουτ κι αυτός εκεί. Τους κάνει το χατίρι και σουτάρει!
Δεν είναι όμως μόνο ο Καλάθης. Είναι η συνολική αύρα της ομάδας. Σαν να γνωρίζει από πριν ποιο θα είναι το αποτέλεσμα. Σαν να μπαίνει στον… αυτόματο πιλότο μόλις το παιχνίδι αρχίζει να «κλείνει» και να βγαίνουν μπροστά εκείνοι που μπορούν.
Κι όμως ο Τζέιμς Γκιστ ήταν πάλι απών. Μόλις 2 πόντοι και 1 (ΕΝΑ) ριμπάουντ σε 22’ συμμετοχής η προσφορά του. Ο παίκτης από τον οποίο θεωρητικά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η εικόνα του Παναθηναϊκού. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι ο εμφανώς ανέτοιμος Πέιν πρόλαβε να πάρει 5 σε 11’ συμμετοχής…
Απογοητευτικός δε ήταν και ο Κιλπάτρικ. Ίσως αυτή η εικόνα να ήταν η πλέον ανησυχητική. Ο Αμερικανός ήρθε στην Ελλάδα με καλές πληροφορίες να τον συνοδεύουν, έδειξε καλά στοιχεία με την Κύμη, αλλά χθες σε δυο ελεύθερα σουτ, όχι με πίεση αντιπάλου ή χρόνου, έκανε ισάριθμα air ball! Στη δε υπόλοιπη διάρκεια του αγώνα ήταν διστακτικός, μπερδεμένος και ανήμπορος να προσαρμοστεί στα δεδομένα του παιχνιδιού.
Ο Ρικ Πιτίνο προσπαθεί να αλλάξει την ταυτότητα μιας ομάδας με συγκεκριμένο ρόστερ και παίκτες που επελέγησαν να υπηρετήσουν ένα διαφορετικό στυλ μπάσκετ. Αυτό δεν μπορεί να γίνει όμως χωρίς την άνεση του χρόνου. Δεν βρισκόμαστε στον Αύγουστο, αλλά στα τέλη Ιανουαρίου.
Είχαμε επισημάνει πως ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να επικεντρωθεί πλέον στις εγχώριες διοργανώσεις. Διότι η εικόνα της ομάδας δεν αφήνει περιθώρια αισιοδοξίας για νίκες μακριά από το ΟΑΚΑ. Οι υπερβάσεις απαιτούν θέληση, καρδιά, αλλά κυρίως αγωνιστικό υπόβαθρο και προϋποθέσεις. Δεν γίνονται στην τύχη.
Αυτή η ομάδα που είδαμε στο Τελ Αβίβ μπορεί να κερδίσει την ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα; Στα Κανάρια Νησιά; Στο Μιλάνο; Εκεί πρέπει να αναζητήσει τις υπερβάσεις. Πόσοι μέσα από την ομάδα ακόμα πιστεύουν ότι μπορούν να περάσουν από εκεί; Ο Παναθηναϊκός πρέπει να κάνει τουλάχιστον 7 νίκες στα εναπομείναντα δέκα παιχνίδια για να γλιτώσει τον ιστορικό αποκλεισμό…
ΥΓ. Ο Λάνγκφορντ είναι εκτός ρόστερ Α1. Έτσι κι αλλιώς ο Παναθηναϊκός θα έπρεπε να αποφασίσει στη συνέχεια για τον παίκτη που θα έκοβε, ώστε να παίξει ο Αμερικανός. Τώρα τα πράγματα περιπλέκονται και χρειάζονται λεπτοί χειρισμοί με μόλις τρία γκαρντ διαθέσιμα…