Όταν είσαι αδύναμος θα έρθουν και σφαλιάρες

Ο Βέργος έχασε δύο τρομερές ευκαιρίες στο 95’ και το 120’. Θα μπορούσε να είχε ευστοχήσει και τώρα στον Παναθηναϊκό να επικρατούσε ανακούφιση για την πρόκριση. Θα μπορούσε και μόλις στο 8’ ο Καμπετσής να τη γύριζε καλύτερα στον Χατζηγιοβάνη για να γίνει νωρίς το 1-0 και να συζητάμε για άλλο ματς.

Πολλά θα μπορούσαν. Όπως και να ευστοχήσει η Λαμία στις δικές της μεγάλες φάσεις με Καραμάνο (15’), Επστάιν (93’), Ρόμανιτς (94’ δοκάρι). Το έχω ξαναπεί, όμως. Είναι λάθος προσέγγιση το δοκάρι και μέσα όλα καλά, δοκάρι κι έξω τα γκρεμίζουμε όλα. Ο Παναθηναϊκός υποδέχθηκε μία ομάδα που ήρθε στο ΟΑΚΑ όχι για πόλεμο, αλλά για να προσπαθήσει. Να παίξει για τον εαυτό της κι ό,τι κάτσει. Χωρίς Μπαράλες, Μπερτόλιο, Σαράνοφ, Δημούτσο, Μπλάζιτς. Πέντε βασικούς.

Κι όμως οι παίκτες του Παναθηναϊκού για ένα ημίχρονο κόντρα σε μία ομάδα που απλώς δεν είχε άγχος και αμυνόταν καλά, λύγισαν από την πίεση και το άγχος. Μία μεγάλη φάση στο 8’ και έκτοτε 3-4 σουτ στα χέρια του Μελίσσα. Στο δεύτερο ημίχρονο χάθηκε πάλι νωρίς (55’) μία τεράστια ευκαιρία με τον Κουρμπέλη και με τα πολλά ήρθε το γκολ του Εμμανουηλίδη στο 83’. Που κράτησε ζωντανό τον Παναθηναϊκό, αλλά στη ρώσικη ρουλέτα δέχθηκε τη σφαίρα…

Η χρονιά θα κυλήσει πλέον κρύα. Εκεί που ξεκίνησε με ενθουσιασμό από τις σερί νίκες, σειρά έχει πάρει η πίκρα και η απογοήτευση. Πώς να ζεσταθεί ο κόσμος, όταν στερήθηκε την προοπτική ενός τίτλου; Άντε να πάει στο ΟΑΚΑ με τον Ολυμπιακό, με τον ΠΑΟΚ και τέλος. Λίγοι πιστοί θα μείνουν. Η είσοδος στην πεντάδα, είναι το μόνο που απέμεινε. Αν τα καταφέρει η ομάδα και σύμφωνα με το πώς ξεκίνησε, σαφώς και είναι θετικό. Θα εκτίσει καταρχάς την ποινή. Αλλά είσαι Παναθηναϊκός.

Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι μία πρόκριση, ένας αποκλεισμός, η πέμπτη θέση. Το πρόβλημα είναι η έλλειψη προοπτικής. Το «τριφύλλι» για δεύτερη σερί σεζόν έμεινε εκτός στη φάση των «16» από τη Λαμία. Αδιανόητο κι ανεπίτρεπτο για το μέγεθός του. Τι κι αν πέρσι έπαιξε σε παγοδρόμιο και ήταν απλήρωτοι οι παίκτες; Τι κι αν φέτος έπαιξε σε πισίνα στο πρώτο ματς, τι κι αν έχει το μικρότερο μπάτζετ της σύγχρονης ιστορίας του; Η Λαμία κατέβηκε με το μυαλό στο πρωτάθλημα και οι «πράσινοι» δεν μπόρεσαν να την… καθαρίσουν.

Δυστυχώς, όταν είσαι αδύναμος θα έρθουν σφαλιάρες. Μπορεί κάλλιστα να πει κάποιος «χρειάζεται τρομερό μπάτζετ για να περάσεις τη Λαμία;». Όχι, δεν χρειάζεται. Αλλά όταν είσαι μεγάλη ομάδα κι επειδή εσύ έχεις το άγχος και την πίεση της επιτυχίας, τότε ναι χρειάζεσαι και 2-3 ηγέτες. Χρειάζεσαι έναν παίκτη που τη μία φάση θα την κάνει γκολ. Δεν έχει νόημα να κατηγορήσει κάποιος τον Βέργο για τις ευκαιρίες στην παράταση ή τους Κάτσε, Κουρμπέλη για τα χαμένα πέναλτι. Είναι διαφορετικό, όμως, να έχεις Μπεργκ, Ζέκα και Βιγιαφάνιες για παράδειγμα και διαφορετικό τον Καμπετσή, τον Βέργο και τον Χατζηθεοδωρίδη. Αυτά τα παιδιά μπορεί να έχουν χρυσό μέλλον. Αλλά για να είναι χρυσό θέλουν δίπλα τους και τρομερής ποιότητας παίκτες. Για να γίνονται καλύτεροι από τον συναγωνισμό. Πολύ απλά ο Παναθηναϊκός θέλει χρήμα και προοπτική. Διαφορετικά μπορεί να έρθουν κι άλλες σφαλιάρες κι αυτά τα παιδιά αντί να κάνουν βήματα μπροστά, ξαφνικά να κάνουν βήματα πίσω.

Το ζητούμενο πλέον είναι να συνέλθουν οι παίκτες. Ο αποκλεισμός είναι τεράστιο πλήγμα στην αυτοπεποίθηση της ομάδας. Δεν θέλει και πολύ αυτό το νεανικό γκρουπ, να το πάρει από κάτω. Τώρα ίσως έχει μπροστά του ο Δώνης το μεγαλύτερο στοίχημα. Να μετριάσει την πίκρα των παικτών του και να προσπαθήσει να τους περάσει σε κάθε ματς τη νοοτροπία ότι τώρα αρχίζει η χρονιά. Η πεντάδα δεν πρέπει με τίποτα να χαθεί και το πρόγραμμα στο εξής είναι δύσκολο.