Παναθηναϊκός : Στη Λεωφόρο των εμφυλίων

Παναθηναϊκός : Στη Λεωφόρο των εμφυλίων

Από εμφύλιους η Λεωφόρος ξέρει. Δεν είναι η πρώτη φορά, που συμβαίνει το τωρινό. Ο Παναθηναϊκός έχει γνωρίσει την περιβόητη εποχή της «Ανανέωσης». ΄Ηταν στα μέσα της δεκαετίας του ΄60 …

ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ , στις εξέδρες του γηπέδου της Λεωφόρου, χωρίστηκαν  και τότε  σε δύο στρατόπεδα, όχι , όπως τώρα, σε «Βαρδινογιαννικούς» και σε «Αντιβαρδινογιαννικούς» κ.ά. Τότε, οι μεν ήταν με τον  Γιουγκοσλάβο, κροατικής καταγωγής,  προπονητή , τον Στέφαν Μπόμπεκ, που τον στήριζαν ψυχή τε και σώματι δύο άσοι, ο αρχηγός Μίμης Δομάζος και ο Ζαχαρίας Πυτιχούτης. Οι δε ήταν με την πλευρά του «πολέμαρχου» Αριστείδη Καμάρα, ο οποίος  είχε εκδηλώσει, από τότε, την επαγγελματική κλίση του προς την δικηγορία και με ικανότητα άρθρωσης γλώσσας  και σύνταξης  δυναμικών κειμένων επικαλέστηκε επιχειρήματα, τα οποία έπεισαν τους συμπαίκτες του και τους πήρε στο πλευρό του.

ΑΙΤΙΑ του εμφύλιου, ότι ο Μπόμπεκ  ήθελε να διευρύνει τις καινοτομίες, που έφερε  από την μεγάλη ποδοσφαιρική Σχολή της χώρας του και οι οποίες  είχαν ξεκινήσει με την πρωτοεμφάνιση του «4-3-3», στο οποίο στηρίχτηκε η ομάδα και κατάκτησε αήττητη τον πρωταθληματικό τίτλο του 1964.

ΟΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ του «δάσκαλου», όπως τον αποκαλούσαν, είχαν για  «αχίλλειο πτέρνα»  τον χαρακτήρα του Μπόμπεκ. Συγκεκριμένα την καχυποψία, με την οποία αντιμετώπιζε  σχεδόν τους πάντες, δυστυχώς ακόμη και τους παίκτες! Σε κάθε ανεπιτυχές αποτέλεσμα χρησιμοποιούσε το κωδικό «βρέχει»! Δηλαδή, ότι συνέβη ηθελημένα κάτι στραβό και γι΄αυτό δεν νίκησε η ομάδα.

ΕΠΟΜΕΝΟ ήταν , πως  αθλητές με το υψηλό επίπεδο π.χ. του φοιτητή της Νομικής,  Αριστείδη Καμάρα,  και της Ιατρικής, Φραγκίσκου Σούρπη, να αντιδράσουν. Και να αναζητήσουν «ομπρέλα», για προστασία από την «βροχή», την σύμπηξη  όλων των «μη Δομαζικών» παικτών σε μια «ομάδα», σε μια «σφιγμένη γροθιά».

ΤΑ ΔΥΟ εσωτερικά «αντιμαχόμενα» στρατόπεδα επηρέασαν άμεσα τους οπαδούς, που τοποθετήθηκαν υπέρ ή κατά . Με πολύ χαρακτηριστικό, ότι η πλειονότητα τάχθηκε με το μέρος του Αριστείδη . Την δε  αντιθετικότητα, ως και την εχθρότητα, κατά του «στρατηγού» (Δομάζου) την εξωτερίκευαν, όταν τους δινόταν η ευκαιρία  και προπάντων στο δικό τους «εντός έδρας», ήτοι από τις εξέδρες του γηπέδου! Στην Λεωφόρο  γινόταν «χαλασμός κόσμου» , δεδομένου, ότι η ομάδα μετά το 1964 και στα δύο-τρία χρόνια, που παρέμεινε ο «Στέφανος» προπονητής , δεν πήρε πρωτάθλημα (παρά τα 85 γκολ στην σεζόν 1965-66), μόνο το κύπελλο 1967 –κι αφού κηρύχθηκε εκεχειρία ανάμεσα σε Δομάζο και Καμάρα.

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ εκείνου του αδυσώπητου εμφύλιου, ότι ο πανίσχυρος , σε εκείνες  τις εποχές, γραπτός Τύπος  ήταν με το μέρος του Μπόμπεκ. Και ονόμασε την όλη τεταραγμένη κατάσταση «Ανανέωση». Για να στηρίξει τον  Κροάτη , ότι τον πολεμούσαν εκείνοι οι παίκτες, που δεν ήταν έτοιμοι να δεχτούν την αλλαγή, την αντικατάσταση τους με τους νεώτερους- με τους νέους γενικά, που ικανοποιούσαν, ως παρουσία, τη νοοτροπία του εγωκεντρικού Μπόμπεκ, υπερφίαλου λόγω της περίφημης καριέρας του, ως ποδοσφαιριστή! Πραγματική βεντέτα , με διεθνή απήχηση, ο Στέφαν «έβλεπε αφ΄υψηλού» όχι μόνο τον γειτονικό λόφο του Λυκαβηττού αλλά και τα πέριξ βουνά της Πεντέλης και της Πάρνηθας. «Συναντήθηκε» ο εγωϊσμός του με αυτόν του Μίμη Δομάζου-γέννημα θρέμμα από τις φτωχογειτονιές των Αμπελοκήπων, που αξιοποίησε το ανεκτίμητο ποδοσφαιρικό ταλέντο του κι «έκανε τον Γύρο του Κόσμου», με κορυφαία επίσκεψη του στο «Γουέμπλεϊ ΄71»!

ΣΤΙΣ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ του 1923 γεννήθηκε ο Στέφαν Μπόμπεκ («έφυγε», στις 22 Αυγούστου 2010, ήτοι σε ηλικία 87 χρόνων)…Στις 3 Δεκεμβρίου 2017 (!) έχουμε τον Παναθηναϊκό να χάνει το αήττητο στην Λεωφόρο, από τον Πανιώνιο, με γκολ του αλβανικής καταγωγής Φιόρι Ντουρμισάι. Σε μοιραία, από πλευράς σύμπτωσης, ημερομηνία καταγράφηκαν γεγονότα εμφυλίου στις εξέδρες του «πράσινου» γηπέδου! Να πιστέψουμε τι; Πως «η κατάρα του Μπόμπεκ» στοιχειώνει τη Λεωφόρο; Δύσκολο να κολλήσεις τέτοια ετικέτα στα τωρινά γεγονότα, τα οποία έχουν διαφορετικές αιτίες και πρωταγωνιστές, από ό,τι κατά την «Ανανέωση» στην δεκαετία του ΄60. Τώρα δεν είναι ο Μαρίνος Ουζουνίδης ή κάποιοι παίκτες, που έχουν διχάσει τον λαό του «τριφυλλιού». Είναι παράγοντες. Μεγαλόμετοχοι και πρόεδροι, πρώην και νυν. Εναντίον αυτών είναι οι οπαδοί. Με αφορμή όχι «τα αποδυτήρια» και  «τα θέλω» του προπονητή, όπως τότε επί Μπόμπεκ. Αλλά «το ταμείο της ΠΑΕ», από το οποίο , κατά την εκτίμηση των οπαδών, «ξεπηδούν νυχτερίδες κι αράχνες», οι οποίες απειλούν με πλήρη αγωνιστική απαξίωση την ομάδα.

ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ δεν μπόρεσαν τότε, κατά την «Ανανέωση», να εξουδετερώσουν τον «εγκέφαλο» της, τον Μπόμπεκ , ο οποίος στηρίχτηκε 1) στον πιο πετυχημένο «στρατηγό» (Δομάζο), τον οποίο έχει αναδείξει ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός  και 2) στον αθλητικό Τύπο. Οι οπαδοί τι θα μπορέσουν τώρα , εναντίον «στόχου», που δεν έχει άμεση σχέση με το αγωνιστικό τερέν;  Κι αν η «Ανανέωση» τελικά κέρδισε την εκτίμηση του ιστορικού, γιατί από δικούς της καρπούς γεννήθηκε το «Γουέμπλεϊ ΄71», από τον τωρινό εμφύλιο υπάρχει κάτι ελπιδοφόρο, που μπορεί να ανθίσει στο κοντινό ή μακρινό μέλλον; Είναι παραδεκτό, από τους μελετητές, ότι «από ένα κακό, προκύπτει πάντοτε κάποιο καλό». Άρα και για τον Παναθηναϊκού του ΄17 (με τους δύο αριθμούς στην αντιστροφή του ΄71»), κάτι διαφορετικό, από την τωρινή μαυρίλα, πρέπει να ξημερώσει…

Ακολουθήστε στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις
Δείτε όλες τις τελευταίες Αθλητικές Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, από

ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ