Από τον Μπέρι στον Ακπόμ, ένα τσιγάρο δρόμος

Οι Αμερικάνοι λένε πως η στατιστική είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να λες ψέματα, κάτι που δεν απέχει από την πραγματικότητα. Αποτελεί αναμφίβολα χρήσιμο εργαλείο, για να στηρίξεις ορισμένα συμπεράσματα ή και να διερευνήσεις.κάποια ενδεχόμενα. Παραμένει εργαλείο όμως. Η απόπειρα να εξάγεις συμπεράσματα, βασισμένος στη στυγνή παράθεση αριθμών, είναι ότι πιο βλακώδες.

Όταν κάποτε το μπάσκετ άρχισε να ανεβαίνει στην κορυφή της δημοτικότητας, οι εφημερίδες έπρεπε κάπως να καλύψουν τα γεγονότα για ν’ ανταποκριθούν στη δίψα του κοινού. Μέχρι να καθιερωθεί η γενιά των μπασκετικών δημοσιογράφων, το ρεπορτάζ το έκαναν αναγκαστικά οι του ποδοσφαίρου, που για να γράψουν τους αγώνες, έπαιρναν τη στατιστική «30 πόντους έβαλε αυτός άρα να τον βαφτίσουμε κορυφαίο, 6 πόντους ο άλλος, ας γράψουμε πως υστέρησε».

Οι ομάδες σε όλα τ΄αθλήματα δεν είναι άθροισμα μονάδων, αποτελούν σύνολα όπου ο καθένας προσφέρει το δικό του κομμάτι. Για να καταφέρει ο Γκάλης να βάλει μπρος την καλαθομηχανή, χρειαζόταν πίσω του έναν Γιανννάκη, για τη λεγόμενη βρώμικη δουλειά.

Η στατιστική μετρούσε τα καλάθια του Γκάλη, όχι όμως και τις βουτιές του Γιαννάκη για να σώσει μπάλες, ούτε μπορούσε να καταγράψει πως με τη σκυλίσια άμυνα που έπαιζε, εξουθένωνε τους αντιπάλους, κάνοντας το έργο του συμπαίκτη του, πιο εύκολο…

Στους δυο αγώνες πρωταθλήματος που έχει δώσει μέσα στο 2019, ο ΠΑΟΚ έχει πετύχει ισάριθμες νίκες, με σκορ μάλιστα που δεν είχε καταφέρει φέτος, παρά το ότι είχε στις τάξεις του έναν από τους πιο χαρισματικούς σκόρερ που πέρασαν από το Ελληνικό ποδόσφαιρο.

Το ακόμα πιο οξύμωρο είναι πως ο παίκτης που κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Σέρβο, ακόμα δεν έχει πετύχει γκολ. Να παστέλωνε κι ο Ακπόμ κάνα δυο, να ΄λεγες πως είναι ο νέος Πρίγιοβιτς, ή κάποια παρόμοια δημοσιογραφική π@π@ριά, τέλος πάντων.

Μπορεί ο μαυρούκος να παραμένει παρθένος μέσα στο 2019, με αυτόν στην κορυφή όμως ο ΠΑΟΚ όχι μόνο δεν έχει χάσει την αποτελεσματικότητά του, αλλά δείχνει ακόμα πιο πολυδιάστατος στο δημιουργικό κομμάτι, με αποτέλεσμα να σκοράρουν τα μπακ, τα χαφ κλπ.

Η στατιστική δε μπορεί να το ερμηνεύσει, επιβεβαιώνοντας το ουτοπικό, πως ακόμα και οι Αμερικάνοι μπορούν να φιλοσοφήσουν κάποιες φορές.

Το ότι ο παίκτης έχει το γκολ είναι προφανές, μετράει ήδη 2 γκολ σε 6 συμμετοχές, τις περισσότερες ως αλλαγή. Καλά καλά δεν έχει ζεσταθεί δηλαδή.

Αρκεί κάποιος να δει την κίνηση και την τοποθέτηση του κορμιού στο κανονικό γκολ που του ακύρωσε η εξυγίανση – αυτή ντε, που κυνηγάει τον Ολυμπιακό-, στη Νέα Σμύρνη.
Εξήγηση για τα 6 γκολ του ΠΑΟΚ σε 2 αγώνες χωρίς να σκοράρει ο Ακπόμ, υπάρχει, αρκεί να παρατηρήσεις τα ποδοσφαιρικά χαρακτηριστικά του παίκτη.

Ο Τσούμπα, εκτός από το παραδοσιακό προσόν πως έχει μεγάλη την τσουτσούμπα (όσοι το αμφισβητούν θα το διαπιστώσουν στην πράξη), έχει ένα ακόμα μεγάλο προτέρημα:

Για το ύψος και το σωματότυπο του διαθέτει εξαιρετική τεχνική κατάρτιση, οι κινήσεις του με το τόπι στα πόδια, είναι απόλυτα πλαστικές, θυμίζοντας βιρτουόζο της μπάλας.

Συνέπεια αυτού, είναι να μη μαρκάρεται από έναν και μόνο παίκτη. Οι υψηλόσωμοι αθλητές σε όλα τα αθλήματα είναι συνήθως άγαρμποι, δυσκολεύονται πολύ με τη μπάλα, αντίθετα με τους βραχύσωμους που υστερούν σε δύναμη, υπερτερούν όμως σε ποιότητα.

Ο Ακπόμ έχει το πλεονέκτημα να διαθέτει υψηλή τεχνική για το ύψος του, κάτι που καθιστά δύσκολο το μαρκάρισμα του από έναν αντίπαλο, που υποχρεωτικά πρέπει να τον κοιτάζει στα μάτια και σε διαστάσεις αλλά και σε τεχνική. Για τον ίδιο λόγο όμως που είναι δύσκολο να βρεις επιθετικούς με μεγάλα κορμιά και καλή τεχνική, σπανίζουν και οι αμυντικοί με ανάλογα προσόντα. Μοιραία λοιπόν, υπάρχουν πάντα δυο παίκτες που έχουν στο μυαλό τους στον Ακπόμ κι έτσι, δημιουργούνται περισσότεροι χώροι για τους υπόλοιπους.

Ο Πρίγιο για παράδειγμα, όση άνεση κι αν είχε στο σκοράρισμα, ήταν φανερό πως δεν αισθανόταν τόσο άνετος με τη μπάλα στα πόδια, ειδικά όταν έβγαινε εκτός περιοχής.

Ένας αμυντικός στα κυβικά του, τύπου Βράνιες -που σύμφωνα με τη Γελένα, έχει μικρή τσουτσούμπα-, μπορούσε να τον κοντράρει, περιορίζοντάς τον. Με αντίπαλο τον Τσούμπα, θα περίμενε την εκπομπή του Ντέμη στο Open, για να καταλάβει από που του πέρασε τη μπάλα.

Μέχρι και η Γελένα, θα τον έβλεπε με συμπάθεια και θα σταματούσε να προσομοιάζει τα προσόντα του με αντίστοιχα Κινέζου.

Κι αφού προηγουμένως καταπιαστήκαμε με μπάσκετ, ίσως το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα προέρχεται από εκεί. Ως άθλημα βλέπετε, παίζεται σε μικρότερο χώρο άρα είναι πιο σύνθετο τακτικά, αλλά και ευκολότερα ερμηνεύσιμο.

Μέσα στην κορυφαία πεντάδα τον Αμερικανών που έχουν περάσει από την Ελλάδα, θα έβαζα με κλειστά μάτια τον Γουόλτερ Μπέρι.

O The Truth παρά το ότι δεν ήταν ιδιαιτέρως ψηλός για τη θέση που έκανε καριέρα, ήταν απίστευτα αλτικός και διέθετε τεχνική περιφερειακού. Οι αμυντικοί που αντιμετώπιζαν τα αντίπαλα τεσσάρια ήταν κατά κόρον σωματώδεις, δυνατοί, και χωρίς μεγάλη σχέση με τα μυστικά του αθλήματος.

Με την άψογη τεχνική του ο Μπέρι, τους είχε για πρωινό, μπορούσε να τους παίζει όπως ήθελε, κάνοντάς τους πλάκα.

Αναγκαστικά λοιπόν, ο ψηλός που τον μάρκαρε θα έπρεπε να έχει βοήθειες από κάποιον κοντό για να κόψει την ντρίπλα του Μπέρι, απαγορεύοντας του να χορέψει με τη μπάλα.

Με δυο παίκτες να έχουν το νου τους στο μαρκάρισμα του Μπέρι, περίσσευαν τρεις, για να μαρκάρουν τους τέσσερις συμπαίκτες του Αμερικανού. Οπότε, ακόμα κι αν δε μπορούσε αυτός, υπήρχε πάντα κάποιος αμαρκάριστος τριγύρω.

Κατ΄αυτόν τον τρόπο και τόσο απλά, οι μπασκετικές θεωρίες, τα συστήματα κλπ, έβρισκαν περίοπτη θέση στην κάλαθο των αχρήστων…

ΥΓ… Με το παρόν άρθρο, εννοείται πως δεν έχω στόχο να μειώσω τον Πρίγιοβιτς. Για τον τελευταίο έγραψα εξ΄αρχής πως ήταν φαινόμενο, σέντερ φορ με τέτοια εκτελεστική δεινότητα στον ΠΑΟΚ, δεν είχαμε ποτέ.

Περιγράφει ωστόσο ίσως πιο αναλυτικά, την προσαρμογή της μοναδικότητας κάθε παίκτη, στα ομαδικά δεδομένα και αντίστροφα.

Το ποιος βάζει τα γκολ σε κάθε ομάδα, αφορά την ατομική στατιστική του καθενός, το βιογραφικό του κλπ.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Εκείνο που ενδιαφέρει κάθε ομάδα, είναι να μπορεί να βάζει γκολ, αυτό είναι το σημαντικό! Κι ας προέρχονται από εκείνους που είναι εκτός αποστολής….