Ο πολυχρονεμένος Βεζίρης

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ βλέπω μόνο από επαγγελματική υποχρέωση. Αυστηρά. Με την αγωνιστική κίνηση του διήμερου να είναι της πλάκας, να κάτσεις να δεις από τις αθλητικές εκπομπές της Κυριακής, τι; Τον Γιώργο το Μίνο να αγκομαχάει να ολοκληρώσει μια πρόταση; Ή τον Ντέμη Νικολαΐδη, που χαμογελάει συνέχεια λες και διαφημίζει την Κολγκέιτ; Βλέπεις μία ταινία και γλυτώνεις κι από τα σπάσιμο των νεύρων. Εκ των υστέρων λοιπόν, έριξα μία ματιά στη συνέντευξη που έδωσε ο Βαγγέλης Γραμμένος στην «Αθλητική Κυριακή». Είναι αυτό που έχει πει ο Γουλιέλμος Τέλος πριν σημαδέψει το μήλο. Ο κόσμος καίγεται (στην προκειμένη περίπτωση με τον Τσιτσιπά) και το νιμού χτενίζεται.

ΠΑΡΑ ΤΑΥΤΑ, δεν σας κρύβω ότι συγκλονίστηκα από το γεγονός. Μέσα σε εννιά λέξεις ο πρόεδρος τα είπε όλα: «Το ελληνικό ποδόσφαιρο, πρέπει να αλλάξει ρότα και φιλοσοφία». Γνωστό αυτό. Όσο πιο μεγάλα είναι τα λόγια, τόσο είναι κενά περιεχομένου. Να αλλάξει ρότα το ελληνικό ποδόσφαιρο με καπεταναίους στο τιμόνι ποιους; Τον Βρακά και τον Βακάλη; Να αλλάξει φιλοσοφία με καθοδηγητές ποιους; Τον Θωμά και το Γιαννάκη, που καθαρίσανε και πήραμε τις εκλογές; Κάπως έτσι λοιπόν πήρε φόρα ο εν λόγω Γραμμένος κι άρχισε να αμολάει τη μία σαχλαμάρα μετά την άλλη. Σταχυολογώ:
– «Πιστεύω στους Έλληνες διαιτητές, αλλά αυτή τη μεταβατική περίοδο πρέπει να έχουμε ξένους. Παρά την εμπιστοσύνη που έχουμε στους Έλληνες διαιτητές αυτή η χρονιά πρέπει να τελειώσει με ξένους στα σημαντικά παιχνίδια». ( Πόσο μπορεί να πιστεύει στον Έλληνα διαιτητή αυτός που έφερε ξένους, ύστερα από 40 και πλέον χρόνια;).
– «Στο ποδόσφαιρο υπάρχει το αυτοδιοίκητο με τους κανόνες που επιβάλλει η ΦΙΦΑ. Υπάρχουν διαχωριστικές γραμμές». (Τι αυτοδιοίκητο, μπορεί να είναι αυτό, όταν για τον αριθμό των ομάδων στα επαγγελματικά πρωταθλήματα αποφασίζει και διατάζει ο πολυχρονεμένος Βεζίρης που ακούει στο όνομα Βασιλειάδης;).
– «Αναστασιάδης και Μπασινάς έχουν διάθεση και πάθος με αυτό που κάνουν». (Δηλαδή οι προηγούμενοι ομοσπονδιακοί προπονητές και οι βοηθοί τους, βαριόντουσαν και κάνανε αγγαρεία;).

ΟΤΑΝ κάνεις μονόλογο, είναι εύκολο. Πετάς όποια αρλούμπα θέλεις. Όταν ο απέναντί σου είναι κουφός και μουγγός είναι εύκολο. Όταν παίζεις μπάλα μόνος σου, είναι εύκολο. Βάζεις όσα γκολ γουστάρεις. Όταν οι ερωτήσεις είναι της πλάκας βγαίνεις στον αφρό. Τι θα μπορούσανε να τον ρωτήσουνε; Πολλά και διάφορα;
– Πόσους υπαλλήλους έχει προσλάβει στην ΕΠΟ η διοίκησή του; Λίγο πιο πάνω από 30 ή λίγο πιο κάτω από 30;
– Είναι τυχαίο ότι οι Ενωσιακοί προπονητές καθώς και των μικρών εθνικών ομάδων προέρχονται από συγκεκριμένη ΠΑΕ της Βορείου Ελλάδος;
– Γιατί έφυγε η εθνική ομάδα από το Καραϊσκάκης;
– Γιατί δεν παίζει στη Θεσσαλονίκη όπως είχε προαναγγελθεί;
– Πόσο τιμητικό είναι να ψάχνει για έδρα η εθνική ομάδα εδώ κι ενάμιση χρόνο;
– Είναι νόμιμο και ηθικό μεγαλοστέλεχος της ομοσπονδίας να πληρώνεται με επιταγή επειδή έχει προβλήματα με την εφορία;
– Είναι απαραίτητοι εννιά δικηγόροι στην ΕΠΟ; Κατά πόσο ξεπερνάει τις 500.000 ευρώ η ετήσια αμοιβή τους;

ΑΥΤΑ και πολλά άλλα θα μπορούσαν να τεθούν. Σε μία κανονική συνέντευξη. Που ο ένας ρωτάει κι ο άλλος απαντάει. Εδώ μιλάμε, ότι του δίνανε ασίστ για να σκοράρει, σε άδειο τέρμα. Για να δείξει και η κυβέρνηση ότι στο ποδόσφαιρο όλα βαίνουν καλώς.

Στη μουσική επιλογή, John Lee Hooker-Hard Times.