Παναθηναϊκός – Πανιώνιος : Της καληνύχτας τα φιλιά μην του τα δίνεις…

Κάποια στιγμή θα γινόταν κι αυτό. Μετά από είκοσι έξι αγώνες ο Μαρίνος Ουζουνίδης είδε την ομάδα του να χάνει μέσα στην Λεωφόρο. Η ζημιά έγινε από τον διαβασμένο Πανιώνιο αλλά δεν ήταν η μόνη. Η εικόνα των οπαδών του «τριφυλλιού» να πλακώνονται στις εξέδρες  για το χατίρι της οικογένειας Βαρδινογιάννη, συνιστά εκφυλισμό χειρότερο και από τον οικονομικό. Χειρότερο και από τον επερχόμενο αγωνιστικό. Ο κόσμος στον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό χάνεται και οι οπαδοί του ερίζουν στις κερκίδες για τα μάτια της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Μάτια που έχουν φύγει πάνω από την ομάδα  εδώ και πέντε χρόνια. Μερίδα των οργανωμένων θυμήθηκε να γιουχάρει και πάλι την οικογένεια. Δικαίωμά της αλλά ο μανάβης πουλάει φρέσκα κουλούρια.

Ο οικονομικός πνιγμός του Παναθηναϊκού είναι αποτέλεσμα ενεργειών και αποφάσεων άλλης οικογένειας…. Με τα περσινά ξινά σταφύλια θα ασχολούμαστε τώρα. Αύριο-μεθαύριο που θα γίνει μια ημερίδα για το πως κατρακύλησε έτσι η ΠΑΕ να γίνει εκτενής αναφορά στον ρόλο της οικογένειας Βαρδινογιάννη όπου θεωρώ σκόπιμο να καταθέσει τις απόψεις του και ο φίλος μου Κώστας Γκόντζος. Τώρα που ο κόσμος χάνεται τι νόημα έχει να πλακώνονται οι οπαδοί μεταξύ τους για τον Βαρδή, τον καπετάνιο και τον Τζίγκερ;

Στο τέλος βέβαια και αφού είχαν γίνει μαλλιά-κουβάρια μεταξύ τους, οι οπαδοί χειροκρότησαν τους ηττημένους παίκτες της ομάδας. Ισως να τους κυρίευσαν οι τύψεις για όσα διέπραξαν  στο μεταξύ τους ξεκατίνιασμα και θέλησαν να επιβραβεύσουν τους παίκτες για την προσπάθεια. Μια προσοχή όμως. Όταν χειροκροτείς κάποιον που έχει χάσει το κάνεις για δυο λόγους. Πρώτον γιατί εσύ ήσουν καλύτερος, τον είχες στριμώξει αλλά η ριμάδα η μπάλα δεν έλεγε να μπει μέσα. Περί αυτού ούτε λόγος.

Ο Παναθηναϊκός φλυάρησε λίγο με την μπάλα στην κατοχή του αλλά τον Πανιώνιο δεν τον απείλησε και δεν κατέγραψε ουσιαστικές ευκαιρίες. Ο Σιώπης με τον Κόρμπο αλώνισαν στην μεσαία γραμμή, κατάπιαν τον Αλτμαν και έσβησαν το παιχνίδι του γηπεδούχου. Ο δεύτερος λόγος που χειροκροτείς είναι ότι αναγνωρίζεις την ανωτερότητα του αντιπάλου και καταλαβαίνεις ότι οι δικοί σου παίκτες έκαναν ό,τι μπορούσαν αλλά υπετάγησαν στην δική του ανωτερότητα .Αν πρόκειται για κάτι τέτοιο τότε σαν να τον παραμικρύνανε τον Παναθηναϊκό…

Ο Μαρίνος Ουζουνίδης για όσο ακόμα παραμένει στον πάγκο του έρχεται αντιμέτωπος με την αδιαφορία των παικτών του που δεν ξέρουν τι τους ξημερώνει και παίζουν σε μια ομάδα χωρίς αγωνιστικούς στόχους. Αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση τότε οι πράσινοι θα μαζεύουν βαθμούς για να μην κινδυνεύσουν κι όχι για να πιάσουν επαφή με την κορυφή της βαθμολογίας. Στόχος είναι κι αυτός αλλά δεν φαντάζομαι να κολακεύει και να συνεγείρει κανένα…

Η ομάδα του Παναθηναϊκού εκτός από λεφτά, ξεμένει και από φιλοδοξίες από αγωνιστικά κίνητρα κι αυτό είναι το χειρότερο. Όταν και η εξέδρα φτάνει στο σημείο να μην ασχολείται με το ματς αλλά με τα περασμένα ο εκφυλισμός και η αποσύνθεση φτάνουν ένα βήμα πιο κοντά. Το χειροκρότημα μετά την κακή εμφάνιση και την ήττα δεν είναι επιβράβευση προς τους παίκτες αλλά ελεημοσύνη…