Σε κάθε γκολ του ΠΑΟΚ είναι σα να περνάς από τηλεοπτικό στούντιο, όπου εντός βγάζει το ψωμί του, ο Ρόκο Σιφρέντι.
Ώρες ώρες βλέποντας ΠΑΟΚ, με πιάνουν τα ανθρωπιστικά μου και σκέφτομαι τα καημένα τα ΠΟΚεμον. Ξέρεις τι είναι να περιμένεις γκέλα του ΠΑΟΚ από τον Αύγουστο που ξεκίνησε το πρωτάθλημα, να έχουμε πιάσει Γενάρη κι ακόμα να περιμένεις;
Ούτε η Άννα Βίσση με το «αυτός που περιμένω» δεν έκανε τόση υπομονή.
Εκείνη τουλάχιστον βρήκε τον Καρβέλα, τα ΠΟΚεμον ακόμα περιμένουν τον ΠΑΟΚ να κάνει γκέλα.
Έγινε μια με Ατρόμητο, στη φάση που ήταν τότε οι άλλοι όμως, δεν είχαν κουράγιο για πανηγύρια..
Με το που το παστέλωσε χθες ο Μπίσε, το μυαλό μου πήγε στους μορφασμούς απόγνωσης των ΠΟΚεμον, την ώρα που μονολογούσαν «άντε, την επόμενη αγωνιστική τώρα».
Όπου ΠΟΚεμον, μην νομίσετε πως αναφέρομαι μόνο στους γαύρους, που έχουν κι ένα λόγο να προσμένουν σε κάτι, ως δεύτεροι.
Εκείνο που τους βασανίζει περισσότερο είναι πως δεν έχουν αφορμές ν΄απαξιώσουν την πορεία προς τον τίτλο, μια ήταν με το πέναλτι του Πρίγιο στην πρεμιέρα και μια με το χέρι του Βιεϊρίνια στη Λαμία, αυτά ήταν όλα κι όλα, δεν είχε άλλα.
Τους έκατσε το ακυρωθέν γκολ του Μπίσε στην Τρίπολη, χθες είδαν πάλι την ομάδα του χαλίφη να τρώει τρεις κίτρινες σ΄ ένα ημίχρονο μέσα στην έδρα της σε εύκολο ματς και τους κόπηκε η λαλιά.
Σε ακόμα χειρότερη φάση τα χαρτιά, στα πρόθυρα εγκεφαλικού είναι κάθε φορά που σκοράρει ο ΠΑΟΚ. Από το μίσος και την εμπάθεια δε σκέφτονται ούτε το προφανές, πως θα έπρεπε να εύχονται απώλειες του γαύρου, έτσι ίσως προλάβαιναν τη 2η θέση. Ο ΠΑΟΚ να μην το πάρει, αυτό τους καίει, κάτι που έχει την εξήγηση του, την οποία θα αναλύσουμε προσεχώς.
Σταθερά δίπλα τους και οι οπαδοί της ομάδας της γειτονιάς της Θεσσαλονίκης, που ως γνήσια τέκνα της Μακεδονικής γης κι εκ γενετής πολέμιοι κάθε μορφής κατεστημένου, ζουν και αναπνέουν για να το πάρει ο γαύρος.
Έχουν το franchise ΠΟΚεμον στη Β. Ελλάδα, αρρωσταίνουν χειρότερα απ΄όλους…
Έτοιμος είναι ο Ντίνος Μπαλής να δηλώσει, πως «αν είναι να μην το πάρει ο ΠΑΟΚ, θυσιάζω έναν ακόμη υποβιβασμό στη Γ!». Ποια Γ δηλαδή και στο τοπικό να παίξουν ούτε που θα το σκεφτούν, αν το αντάλλαγμα είναι να μην το πάρει ο ΠΑΟΚ.
Η σκέψη τους πάντως έχει βάση «περιμέναμε σχεδόν μισή δεκαετία ν΄ανέβουμε στη Σούπερ λιγκ για να βλέπουμε τον ΠΑΟΚ να παίρνει πρωτάθλημα; Καλύτερα εκεί που ήμασταν…»
Αυτή είναι η αιτία που από τα sold out έστω με 11χιλ εισιτήρια των πρώτων αγωνιστικών, έπεσαν στα 4.5, από την κατάθλιψη είναι. Μια χαρά τα πηγαίνουν, έσωσαν την κατηγορία, τον ΠΑΟΚ πρώτο δεν αντέχουν να βλέπουν.
Αν στους παραπάνω προσθέσεις παραδοσιακούς αντιΠΑΟΚτσήδες, τυχοδιώκτες, προσκολλημένους, παρείσακτους, παιδιά για όλες τις δουλειές, επαίτες του μεροκάματου, Σαγόνιες, Βίκτωρες κλπ, αντιλαμβάνεσαι πως σε κάθε γκολ του ΠΑΟΚ είναι σα να περνάς από τηλεοπτικό στούντιο, όπου εντός βγάζει το ψωμί του, ο Ρόκο Σιφρέντι.
Μελισσανίδη (τζάμπα δηλαδή) το παλεύετε παιδιά, ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος με συν 10 στο χορτάρι από τον δεύτερο, έχει την καλύτερη άμυνα και την καλύτερη επίθεση.
Κι αυτό είναι το λιγότερο, το πιο σπουδαίο είναι πως αποτελεί την επιτομή της ομάδας!
Είναι απλό να το καταλάβεις, βλέπεις τον Μπίσεσβαρ να παίζει στον άξονα, στις πτέρυγες, τον Καντουρί επίσης μια στις πτέρυγες μια στον άξονα, φεύγει ο Πρίγιοβιτς που ήταν πρώτος σκόρερ και στο ζωγραφιστό μπαίνει η Ακπόμ, ο Μάτος απουσιάζει και τον αντικαθιστά ο Βιειρίνια, που έπαιζε αριστερά και στη θέση του αγωνίζεται ο Τόσκα, βγαίνει Λημνιός μπαίνει ο Ζαμπά, όποια αλχημεία και να γίνει, δεν καταλαβαίνεις διαφορά.
Πιθανότερο είναι να σπάσει η χολή σας από το άγχος της αναμονής, παρά το σερί του ΠΑΟΚ.
Πάρτε το χαμπάρι λοιπόν και μην περιμένετε άσκοπα, εναλλακτικά μπορείτε να αρκεστείτε σε αναλύσεις του Νικολακόπουλου για τα αυτογκόλ, τις τελικές και τα κερδισμένα κόρνερ.
Όταν δε μπορείς να νιώσεις τη χαρά της πράξης, η αυτοϊκανοποίηση είναι η ιδανική διέξοδος….