Παναθηναϊκός : Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα τα ίδια μένουν

Ο Πασκουάλ έφυγε, ο Πιτίνο ήρθε, ε και; Βλέπετε εσείς κάποια πρόοδο που δεν παρατηρώ εγώ; Βλέπετε εσείς την ομάδα να δείχνει διαφορετικό πρόσωπο μακριά από το Ο.Α.Κ.Α σε σχέση με ότι έβγαζε ως εικόνα στο παρκέ επί των ημερών του Καταλανού; Θα μου πείτε μόλις τώρα προστέθηκαν οι δύο λύσεις που ήθελε ο Αμερικανός κόουτς.

Ο μεν Σον Κιλπάτρικ έκανε το ντεμπούτο του σήμερα, σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες για πρωτάρη στα ευρωπαϊκά γήπεδα, ο δε έτερος Άντριαν Πέιν καθόταν με πολιτικά στο πάγκο ανήμπορος να βοηθήσει τους συμπαίκτες του. Τα λέω αυτά για να μην περιμένετε ότι οι δύο νέοι παίκτες θα αλλάξουν τα δεδομένα σε τόσο μεγάλο βαθμό που οι πράσινοι θα πάρουν τα πάνω τους στα εκτός των τειχών ματς.

Τι είδαμε τελικά σήμερα; Μια από τα ίδια. Ένα εξαιρετικό πρώτο δεκάλεπτο, ένα καλό σχετικά δεύτερο και μια τραγική εκκίνηση στο τρίτο που ουσιαστικά έβαλε ξανά τους γηπεδούχους στο παιχνίδι και την διεκδίκηση της νίκης. Στο πρώτο μισό της αναμέτρησης οι παίκτες του τριφυλλιού παρουσίασαν μια σφιχτή άμυνα και με καλή κυκλοφορία στην επίθεση κατάφεραν να πάνε προηγούμενοι στα αποδυτήρια με τέσσερις πόντους.

Η διαφορά θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερη αν δεν έκαναν ορισμένα παιδαριώδη λάθη που έδωσαν την ευκαιρία στην ομάδα του Σάρας να βρει πόντους σε κρίσιμα σημεία. Οι βασικότεροι λόγοι που οι πράσινοι βρέθηκαν σε θέση οδηγού στο εικοσάλεπτο ήταν ο περιορισμός του Ντέιβις, ο ικανοποιητικός έλεγχος των ριμπάουντ και το γεγονός ότι βρήκαν καλάθια στο ανοιχτό γήπεδο, απόρροια της καλής τους άμυνας πάνω στη μπάλα. Ξαφνικά όλα άλλαξαν.

Η επανέναρξη του παιχνιδιού αντί να βρει αγχωμένους τους γηπεδούχους, βρήκε εκτός ρυθμού και συγκέντρωσης τους φιλοξενούμενους. Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι πράσινοι βγήκαν στο παρκέ μετά την ανάπαυλα σ΄αυτά τα χάλια.

Η τρίτη περίοδος άρχισε με ένα επιμέρους 11-0 για τους Λιθουανούς και κάπου εκεί ο γάμος σχόλασε. Η όποια αντίδραση έβγαλε η ελληνική ομάδα μετά φαινόταν ότι δεν θα αρκούσε. Ακόμα και όταν μείωσε στο καλάθι ήταν φανερό πως το momentum της αναμέτρησης είχε γυρίσει οριστικά. Μπορεί στο 30΄να ήταν το ματς στο πόντο, όμως πια οι γηπεδούχοι είχαν τις λύσεις στην επίθεση για να σκοράρουν.

Το τέταρτο και τελευταίο δεκάλεπτο απλώς επιβεβαίωσε του λόγου το αληθές. Σκορ 30-18 και ακόμα μια ήττα ήταν γεγονός για την άλλοτε ομάδα φόβητρο των ευρωπαϊκών γηπέδων. Η αποψινή αποτυχία θέτει, σε πολύ μεγάλο βαθμό, τέλος στα όνειρα για πρόκριση στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Όχι βέβαια ότι θα συνιστούσε και καμιά επιτυχία αυτό, αλλά θα έσωζε τουλάχιστον τα προσχήματα σε μια χρονιά που για κάποιους από εμάς θα πήγαινε κάπως έτσι.

Το πρόγραμμα από δω και πέρα αγριεύει και οι εκτός έδρας υποχρεώσεις ακολουθούν με μορφή ριπής πολυβόλου. Η αγριεμένη Μακάμπι την επόμενη Πέμπτη είναι μόνο η αρχή. Αλήθεια υπάρχει κανείς που να πιστεύει ότι ο Παναθηναϊκός σε αυτή την κατάσταση έχει τύχη στο Τελ – Αβίβ;

Δεν είναι, τουλάχιστον τώρα, η ώρα να αποδοθούν ευθύνες και να αναζητηθούν λύσεις. Αυτό που προέχει είναι να καταλάβουν άπαντες ότι αφού δεν έχεις λεφτά πρέπει να βρεις πλάνο. Τα υπόλοιπα είναι για λαϊκή κατανάλωση……