Το λεοντάρι της Λιβαδειάς

ΙΔΟΥ λοιπόν που ήρθε η μεγάλη στιγμή, κατά πως έχει πει ο ποιητής, να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση. Αθώος για την περιβόητη υπόθεση του Κοριόπολις, ο Ιωάννης Κομπότης ο Βοιωτός. Το Εφετείο τον παραδίδει άσπιλο και αμόλυντο στη κοινωνία. Ο φαντομάς της Λιβαδειάς. Ο άνθρωπος αράχνη. Ο Σπάιντερμαν. Το παιδί φάντασμα με το νερομπιστολο. Η γάτα με τις εννιά ουρές και τις εφτά ζωές. Το καμάρι της Βοιωτίας. Κυρίες και κύριοι, αγαπημένα μου παιδιά, τίποτα δεν μπορεί να σκιάσει πλέον τον Ιωάννη Κομπότη , τον μεγαλοπρεπή. Που στις καρδιές μας βεβαίως, ήταν πάντα λευκός και καθαρός σαν το χιόνι.

ΜΕΤΑ την απόφαση, του Εφετείου είναι και με τη βούλα. Η πρωτόδικη απόφαση για φυλάκιση 30 μηνών απεδείχθη πεπλανημένη. Ο Κομπότης, μπορεί να συνεχίσει να περπατάει με ψηλά το κεφάλι. Στη Λειβαδιά και στα περίχωρα. Πετρομαγούλα, Ζελίτσα, Ζεμενό, Καπαρέλλι και το ηρωικό Σωληνάρι. Αν ο Νίκος Ρίζος, ήταν «ο γίγας της Κυψέλης», ο Γιάννης Κομπότης, είναι ο γίγαντας της Βοιωτίας.Το θεριό της Λιβαδειάς. Αν γίνει πυρηνικός πόλεμος, αν βομβαρδιστεί μέχρις εσχάτων η Ελλάδα, δύο είδη θα επιβιώσουν: Οι κατσαρίδες και ο Ιωάννης Κομπότης. Ο άνθρωπος που επέζησε όλων των καταστάσεων και όλων των πυρηνικών ποδοσφαιρικών καταστροφών.

ΣΚΑΝΕ, το θέρος του 2011, τα δήθεν όπως αποδείχθηκε «στημένα». Μπέος και Τσακογιάννης, συλλαμβάνονται και προφυλακίζονται. Φεύγουν από το ποδόσφαιρο. Ο Ψωμιάδης καταφεύγει στα Σκόπια, συλλαμβάνεται, φυλακίζεται, ταλαιπωρείται και αποδημεί εις Κύριον. Ο Κομπότης, αντιθέτως, ζει και βασιλεύει. Και κατά τα πρότυπα του Μεγάλου Αλεξάνδρου και τον κόσμο κυριεύει. Ο άνθρωπος που κατά δήλωσή του, δεν έχει παίξει ποτέ στοίχημα. Δεν ξέρει τι πάει να πει όβερ, δεν ξέρει τι πάει να πει χάντικαπ. Γίνεται η αθλητική δίκη, για το Ηλιούπολη-Λεβαδειακός, άσσος ημίχρονο -διπλό τελικό. Το ματς κρίνεται στημένο, ο Τσακογιάννης τιμωρείται, η Ηλιούπολη υποβιβάζεται και διαλύεται. Ο Κομπότης αθώος πανηγυρικά.

Ο ΚΟΜΠΟΤΗΣ είναι ορισμός του μοναχικού λύκου. Ο άνθρωπος που δεν έχει φίλους.Ο Γιάννης Κομπότης, είναι πάντα, στον αφρό. Λάδι. Τη σκαπούλαρε, σε ότι είχε να κάνει με τις ποδοσφαιρικές συνέπειες από το Κοριόπολις. Τη σκαπούλαρε, τότε που είχε υποβιβαστεί, αλλά του έκατσε ο πρώτος λαχνός του λαχείου κι έπεσε η Κέρκυρα. Κι ας λέει ο ΚΑΠ, ότι ομάδα που υποβιβάζεται, δεν μπορεί να «επανέλθει» στην ίδια κατηγορία. Και πήγανε κάποια γατάκια να του πούνε, «ένοχος». Τριάντα μήνες φυλακή. Για παράνομο στοιχηματισμό. Και περιοριστικό όρο να μην ασχολείται με το ποδόσφαιρο. Αν δεν ασχολείται λοιπόν ο Γιάννης με το ποδόσφαιρο, ασχολείται το ποδόσφαιρο μαζί του. Ο Κομπότης είμαι θεσμός. Το ελληνικό ποδόσφαιρο, βλέπει στη φάτσα του Κομπότη το πρόσωπό του. Γίνεται λοιπόν η αλεπού εκατό, τα αλεπόπουλα εκατόν δέκα; Δεν γίνεται. Εξ ου και η απόφαση του Εφετείου που τα φέρει όλα τούμπα. Αθώος ο κατηγορούμενος.

ΑΛΗΘΕΙΕΣ να λέμε. Ποια θα ήταν η αξία και το ειδικό βάρος της Σούπερλίγκ, χωρίς τον Λεβαδειακό και τον Κομπότη; Όπως οι δώδεκα Απόστολοι, ήταν κατά τον Ιησού Χριστό, το άλας της γης, έτσι κι ο Κομπότης είναι το άλας, του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ακόμα και πρωτάθλημα τεσσάρων ομάδων, να γίνει κάποια στιγμή στη Σούπερλίγκ, ο Λεβαδειακός θα είναι μέσα. Κάποιος από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ με κάποιο τρόπο θα μείνει έξω, για χωθεί ο Κομποτιακός ΑΕ. Το ότι, έχει μεταβιβάσει τις μετοχές του και δεν έχει καμία τυπική σχέση με τον Λεβαδειακό και το ποδόσφαιρο, ουδεμία σημασία έχει. Ο Ιωάννης Κομπότης, είναι πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Η σκιά του Κομπότη είναι βαριά και θα πέφτει πάνω στο ελληνικό ποδόσφαιρο, στους αιώνες των αιώνων. Και μη κοιτάτε τη βαθμολογία. Κάποιο τρόπο θα βρει αυτό το ζουλάπι, γιά να τη σκαπουλάρει.

Στη μουσική επιλογή, Billy Branh & The Sons Of Blues Feat- As The Years Go Passing By:

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…