«Πώς μπορεί να είναι ένας χαρούμενος, όταν οι άλλοι δεν είναι»…
Σύμφωνα με έναν… αστικό μύθο «ένας ανθρωπολόγος πρότεινε σε παιδιά της φυλής των Ζουλού να παίξουν ένα παιχνίδι. Έβαλε ένα καλάθι γεμάτο φρούτα δίπλα σε ένα δέντρο και είπε στα παιδιά ότι όποιος έφτανε πρώτος στο δέντρο θα έπαιρνε όλα τα φρούτα. Τους ζήτησε να τρέξουν, αλλά εκείνα πιάστηκαν από το χέρι, έφτασαν όλοι μαζί στο καλάθι και κάθισαν κάτω από το δέντρο, να φάνε χαρούμενα τα φρούτα τους.
Όταν ο ανθρωπολόγος τα ρώτησε γιατί έτρεξαν όλα μαζί, ενώ κάποιο θα μπορούσε να είχε φάει όλα τα φρούτα, του απάντησαν «Ubuntu». Τι σημαίνει Ubuntu; «Είμαι επειδή είμαστε». Αν δεν το αντιληφθήκατε, αναλύσαμε τη νίκη του Ολυμπιακού, καθώς στον Πειραιά φώναξαν «Ubuntu»!
Οι παίκτες του Μπλατ μοίρασαν 20 ασίστ, εκ των οποίων 9 ο Σπανούλης κι 6 ο Γκος, ήτοι 15 ασίστ οι δύο πόιντ γκαρντ. Μιλουτίνοφ, Πρίντεζης, Παπανικολάου, Βεζένκοφ και Στρέλνιεκς τέλειωσαν το ματς με διψήφιο αριθμό πόντων. Κι όταν σε έναν αγώνα 71 πόντων πέντε παίκτες είναι διψήφιοι, τότε «είμαι επειδή είμαστε».
Αν αυτό συμβαίνει στην επίθεση, η συνεργασία στην άμυνα είναι αυτονόητη. Προκύπτει από το παθητικό των 57 πόντων, από τα πολύ χαμηλά ποσοστά των Ρώσων. Και κάπως έτσι, λειτουργώντας ως ομάδα, ο Ολυμπιακός πέτυχε πιο εύκολα απ’ ότι θα περίμενε κανείς τον στόχο του. Με τη νίκη μένει στα υψηλά βαθμολογικά στρώματα, ενώ παράλληλα μετρά δύο νίκες επί Μπασκόνια και Χίμκι (και βλέπουμε), πολύ καλή προίκα για περίπτωση πολλαπλής ισοβαθμίας, που πάντως δεν φαίνεται στον ορίζοντα.
Οι «ερυθρόλευκοι»… βολεύτηκαν από τη νίκη της Μακάμπι επί της Μπαρτσελόνα, αλλά είναι δεδομένο ότι θέλουν να κρατήσουν την τύχη στα χέρια τους, να μην εξαρτώνται από τα άλλα αποτελέσματα. Κι είναι στο χέρι τους να πάρουν όλα τα ματς στο ΣΕΦ (κυρίως αυτό με την Μπαρτσελόνα), ενδεχομένως και να κρατήσουν τη διαφορά κόντρα στην Εφές, αλλά… μακριά πήγαμε.
Πέρα από την εξαιρετική ομαδική λειτουργία, στο λιμάνι έχουν λόγο να χαμογελούν για την εμφάνιση του Σάσα Βεζένκοφ. Και δεν ξέρω αν συνθέτω αυθαίρετα εικόνες, αλλά πρέπει να πιστώσει κανείς στον Ντέιβιντ Μπλατ ότι με τον δικό του (ιδιαίτερο) τρόπο βάζει στο παιχνίδι όλο τον κόσμο. Για καιρό ο Μάντζαρης κουνούσε πετσέτα στον πάγκο, τώρα έχει βρει ρόλο, όπως κι ο Μπόγρης.
Ο Βεζένκοφ, που σε αρκετές αναμετρήσεις ήταν DNP, απέναντι στη Χίμκι ήταν καθοριστικός, στην πρώτη γραμμή αυτών που ξεχώρισαν, θετικότατος στην άμυνα και ουσιαστικός στο έπακρο στην επίθεση (οικονομικός επίσης). Σε μια βραδιά που ο «Πρι» δεν είχε τις καλύτερες των επιλογών.
Η σεζόν είναι μεγάλη, ακόμα τα πάντα είναι ρευστά, όλες οι ομάδες χρειάζονται… εφεδρείες, οι προπονητές οφείλουν να βγάζουν άσους από το μανίκι τους.
Αντί επιλόγου: Δεύτερο συνεχόμενο εντός έδρας ματς που ο Κώστας Παπανικολάου δεν είναι σημείο αναφοράς μόνο για την ενέργειά του, αλλά κάνει εξαιρετική δουλειά στην επίθεση και μάλιστα με σουτ τριών πόντων.