Η… άλωση της Τριπολιτσάς θα μνημονεύεται στη φιέστα!

Τον Μάη, στην -πιθανότατη- φιέστα του ΠΑΟΚ για τον τίτλο έπειτα από υπομονή 34 ετών, η αποψινή τριάρα στην Τρίπολη θα μνημονεύεται και θα κατέχει περίοπτη θέση! Τέτοιες νίκες σε ματς «ειδικών συνθηκών» (λόγω της βαθμολογικής κρισιμότητάς τους, του αυξημένου βαθμού δυσκολίας τους και της αναστάτωσης που έτσι ή αλλιώς είχε επιφέρει η αναχώρηση του Πρίγιοβιτς) είναι οι «σταθμοί» εκείνοι, οι «οδοδείκτες», προς το ποθούμενο…

Και οι πρωταγωνιστές σε τέτοιους «αγώνες ορόσημα» αποκτούν δικαίως ακόμα περισσότερη αίγλη! Ο ανίκητος Πασχαλάκης των πέντε εντυπωσιακών αποκρούσεων στο α’ μέρος (αν και του κλέβει την ευρωπαϊκή δόξα ο Δε Χέα με τις 11 την ίδια ώρα στο Τότεναμ – Μάντσεστερ Γ. 0-1), ο κάπτεν Βιεϊρίνια με ένα ακόμα φάουλ – γκολ (μετά από εκείνο στον τελικό κυπέλλου με την ΑΕΚ) και ο «χορευτής» Μπίσεσβαρ που δεν πτοήθηκε από το κλέψιμο του κανονικού του γκολ στο 19’…

Οι Θεσσαλονικείς, αφού «επέζησαν» στο α’ μέρος, παρά το τρελό πρέσινγκ και τον ρυθμό που εφάρμοσαν οι γηπεδούχοι, μήπως προηγηθούν, αλλά και με τις κόντρα αποφάσεις των δύο βοηθών -κακός χαμός θα γινόταν δικαίως εάν ο οφσάιντ Καλτσάς ευστοχούσε στο 12′- ήταν βέβαιο ότι δεν θα είχαν δυσχερέστερο έργο στο β’. Αρκεί να ξεκλείδωναν την υπόθεση γκολ προτού οι Αρκάδες αρχίσουν να οπισθοχωρούν προϊόντος του χρόνου! Και το δεξί πόδι του αρχηγού έδωσε το σύνθημα…

Το +8 στην κορυφή, προφανώς, δεν εξασφάλισε ποτέ και κανέναν όταν απομένουν τόσες αγωνιστικές όσες έχουν διεξαχθεί (φτάσαμε ακριβώς στα μισά)! Οταν, όμως, στα «προικιά» περιλαμβάνονται τέτοιες επικρατήσεις, δια -αγωνιστικού- πυρός και σιδήρου, ο «γάμος» φαντάζει αναπόδραστος…

ΥΓ1: Ακόμα καλύτερα από τον Δικέφαλο μπήκαν οι «ερυθρόλευκοι» σ’ αυτή την αγωνιστική, κυριαρχώντας στο χορτάρι της Λιβαδειάς και χάνοντας (ξανά) τα άχαστα, σημειώνοντας μόνο δύο τέρματα. Οσο, όμως, ο ΠΑΟΚ αγέρωχα δεν θα σκοντάφτει, όσο κι αν αποδίδει ο Ολυμπιακός θα μοιάζει μάταιο το κυνήγι του…

ΥΓ2: Ομάδες «φροντιστήριο» σαν τον Παναθηναϊκό είναι απολύτως φυσιολογικό να περάσουν και από μαθήματα τύπου «Ξάνθης» σαν τα σημερινά. Με παλαντζαρίσματα απόδοσης μέσα στον ίδιο αγώνα, με εμπειρίες ανατροπής και με το γάλα να χύνεται εκεί που το είχαν μαζέψει. Αν δεν πάθεις δεν μαθαίνεις, δεν μεγαλώνεις. Τα «μαθήματα» για τον Χατζηγιοβάνη, για τον Μαυρομάτη και τους υπολοίπους είναι ανεκτίμητη επένδυση φέτος για τα προσεχή χρόνια. Ακόμα και οι «εχθρικές» διαιτησίες (δεν πήραν πέναλτι – μαρς οι «πράσινοι» στο 1-1 στο μπλοκ του Μελιόπουλου, δεν αποβλήθηκε ο Ντουρίσκοβιτς κ.λπ.)…