Μπεργκ, Μπονατίνι και Έκτωρ Μποτρίνι 

Η συζήτηση για τον εκλεκτό που θα καλύψει το κενό του Πρίγιοβιτς, είναι από εκείνες που έχουν τρομερό ενδιαφέρον και ιντριγκάρουν τα πλήθη.

Ταυτόχρονα είναι κι εξαιρετικά επικίνδυνες, δε θέλει και πολύ να πέσεις σε επίπεδα τηλεθεατών στο παλιό καφενείο των φιλάθλων, όπου με μαέστρο τον Γεωργίου εννοείται, όλοι προσπαθούσαν απεγνωσμένα να βγάλουν τον Μουρίνιο που έκρυβαν μέσα τους.

Το «φέρε τον Μπεργκ» είναι εύκολο να το λες και μεταξύ μας, αυτές οι στοχαστικές υποδείξεις γίνονται πάντα εκ του ασφαλούς. Με πέντε έξι ονόματα να έχουν πέσει ήδη στο τραπέζι κι άλλα τόσα τις προσεχείς ώρες με τη συχνότητα που πάμε, αν επιλέξεις έναν από τους υποψήφιους, έχεις μόλις 10% να πέσεις μέσα.

Σε περίπτωση που δεν είναι ο δικός σου «φέρε» κι ο ερχόμενος δεν ανταποκριθεί, θα έχεις να λες «σας τα λεγα εγώ, τον τάδε έπρεπε να φέρουν». Αν πάλι η μεταγραφή πιάσει, θα του βρεις κάνα κουσούρι ή το θεώρημα θα είναι πως με το δικό σου θα ήταν ακόμα καλύτερα.

Αυτοί που είναι υπέρ του Μπεργκ τον έχουν δει τον τελευταίο χρόνο, ή θυμούνται τον παίκτη όπως ήταν στην Ελλάδα; Δεν έχω ιδέα πως τα πηγαίνει και κυρίως σε τι κατάσταση είναι, απλά ρωτάω…

Μήπως οι άλλοι που λένε για τον Μπονατίνι, τον έχουν δει να αγωνίζεται, έχουν πλήρη εικόνα δηλαδή ή αρκούνται σε κάτι βιντεάκια στο you tube, που μπορούν να σου παρουσιάσουν τον Σαπλιγγίδη ως γητευτή της μπάλας; Αν ισχύει το πρώτο, πείτε μου πως όλοι αυτοί που τον σχολιάζουν έτσι ή αλλιώς, παρακολουθούν επισταμένα αγώνες της Γουλβς, να τους βάλουμε σε γυάλα…

Είναι δεδομένο πως αν τους ρωτούσες μερικές μέρες πριν τι γνώμη έχουν για τον Μπονατίνι, θα απαντούσαν «Έκτωρ Μποτρίνι είπατε; Φοβερός, δεν έχανα εκπομπή του κι ο Πετρετζίκης πάντως συμπαθητικός είναι…»

Τέλος πάντων, αν θέλουμε να είμαστε στοιχειωδώς σοβαροί, δίπλα από το όνομα του κάθε εκλεκτού, πρέπει να βάλουμε τη λέξη «τύπου». Ότι ο ΠΑΟΚ δηλαδή θέλει έναν παίκτη τύπου Μπεργκ, τύπου Μπονατίνι, Φερέιρα ή όποιου άλλου.

Η επιλογή δεν είναι δύσκολη, αρκεί να δεις το ρόλο που θα χρειαστεί να παίξει, ποιο κενό έρχεται να καλύψει δηλαδή.

Όπως έχουν τα πράγματα, ο ΠΑΟΚ χρειάζεται φορ που θα έρθει σήμερα, αύριο θα κάνει προπόνηση και μεθαύριο θα πάρει φανέλα για ν΄ αγωνιστεί, τουλάχιστον ως αλλαγή. Χωρίς η παρουσία του να προδίδει πως είναι φρέσκος στην ομάδα.

Οπότε αναγκαστικά πάμε σε τύπου Μπεργκ κι επειδή δεν υπάρχει άλλος τέτοιου τύπου, μιλάμε για σκέτο Μπεργκ.

Εννοούμε πάντα τον παίκτη που βλέπαμε στον Παναθηναϊκό, μετά από 1.5 χρόνο σε μια Αλ Κάιντα, κανείς δε μπορεί να βάλει το χέρι του στη φωτιά ότι θα είναι ίδιος, όσο επαγγελματίας κι αν είναι ο Σουηδός, όσο καλή σωματική υποδομή κι αν διαθέτει.

Οι προπονητές λένε πως οι πιο δυνατές προπονήσεις είναι οι αγώνες, παραβλέποντας δηλαδή πως για τον Μπεργκ έχουμε εικόνα, τα 25 γκολ σε πρωτάθλημα της Αραπιάς, δεν είναι απαραίτητα πιο αξιόπιστο κριτήριο από 4 γκολ στο Καμπιονάτο ή την Πρέμιερ.

Έστω και με τις όποιες επιφυλάξεις πάντως, οι υπόλοιποι που κυκλοφορούν μπορεί να είναι καλύτεροι, ικανότεροι κι άλλα τέτοια, το βασικό ζητούμενο παραμένει όμως για ποια δουλειά θέλεις τον παίκτη.

Αν σήμερα που μιλάμε ήταν Ιούνιος του 2019, θα συζητούσαμε σε εντελώς διαφορετική βάση, το καλοκαίρι τα δεδομένα είναι διαφορετικά, θες να στρώσεις ομάδα, τα χρονικά περιθώρια δεν είναι τόσο περιορισμένα, η οπτική είναι πιο μακροπρόθεσμη, εξετάζεις και την προοπτική.

Στη μια περίπτωση δηλαδή ετοιμάζεσαι να κάνεις το τραπέζι στους φίλους σου οπότε σε παίρνει να κάνεις τα ψώνια με την ησυχία σου, να βάλεις το κότσι σε λαδόκολλα ψήνοντας το ώρες στο φούρνο για να μη χάσει τα ζουμιά του και στην άλλη έχεις επιστρέψει σπίτι, πεινάς σα λύκος και πρέπει κάτι να φτιάξεις στα γρήγορα, αλλιώς θα φας τους γείτονες.

Όλα τα παραπάνω, με την υποσημείωση πως η γνώση και η οπτική όλων ημών, είναι εντελώς επιφανειακή, καθώς προκύπτει από τα ελάχιστα που γνωρίζουμε ή νομίζουμε ότι γνωρίζουμε και τα ακόμα πιο ελάχιστα που μπορούμε να διακρίνουμε.

Ο ΠΑΟΚ έχει και τον Ακπόμ, δε χρειάζεται να είσαι μπαλαδόφατσα για να καταλάβεις πως ο μαυρούκος το έχει και με το παραπάνω, ορισμένες κινήσεις είναι αριστουργηματικά σεντερφορίσιες. Είναι αμφίβολο όμως κατά πόσο μπορεί να σηκώσει το βάρος του βασικού σε ένα δεύτερο μισό πρωταθλήματος με απίστευτη πίεση, δεν είναι τυχαίο πως οι όχι πολλές ευκαιρίες που πήρε από τον Λουτσέσκου, ήταν κυρίως για να τονώσει την επίθεση και όχι για να παίξει μόνος του στην περιοχή.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Σε μια τέτοια περίπτωση, θα κινδύνευες να χάσεις δυο παίκτες, καίγοντας τον ως βασικό και στερώντας την ομάδα από τις σημαντικές βοήθειες που θα έδινε, ερχόμενος από τον πάγκο…