Κουτουρού μπουγάτσα

ΟΠΟΙΟΣ, έχει την εντύπωση, ότι το είδος Γιώργος Βασιλειάδης, ευδοκιμεί μόνο στη χώρα που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, είναι αλλού νυχτωμένος. Όλοι οι πολιτικοί πάνω-κάτω είναι ίδιοι. Η διαφορά έχει να κάνει στο μέγεθος της φαυλότητας. Όπως πχ στους ληστές. Άλλος χτυπάει περίπτερο, άλλος τράπεζα. Ανάλογα τις ικανότητες του καθ ενός. Πριν όμως φτάσουμε στο Μουντιάλ του 2030 και στον αξιότιμο Κ.Κράσε Κράλεβ. Υπουργό Αθλητισμού της γείτονος Βουλγαρίας, να διηγηθώ μία ενδιαφέρουσα ιστορία από τα παλιά

ΔΕΚΑΤΙΑ του 90 κι είναι η πρώτη φορά, που έχει θεσπιστεί η κεντρική διαχείριση στα τηλεοπτικά δικαιώματα. Γενική συνέλευση στην τότε ΕΠΑΕ για την διανομή των χρημάτων. Οι μεγάλοι τα περισσότερα, οι μικροί τα λιγότερα. Με ποιά κριτήρια όμως; Τη βαθμολογική θέση; Τα εισιτήρια; Διαφωνίες, αντεγκλήσεις, φασαρία. Με το Νίκο Κανέλλακη κάποια στιγμή, να διατυπώνει την ερώτηση; «Πόσα είναι τα λεφτά κύριε πρόεδρε; Ποιό είναι το σύνολο των χρημάτων που θα πάρουν οι ομάδες»; Η απάντηση του Γ.Δέδε, αφοπλιστική: «Δεν ξέρουμε ακόμα». Κι η ατάκα του αφεντικού του Ιωνικού που ακολούθησε, έγραψε: «Τι μοιράζουμε τότε; Κουτουρού μπουγάτσα»;

ΙΔΟΥ λοιπόν που ο εν λόγω Κράλεβ, δεν έχει κανένα πρόβλημα να διανέμει κουτουρού μπουγάτσα. Σχετικό με τη κοινή υποψηφιότητα Ελλάδας, Βουλγαρίας, Ρουμανίας, Σερβίας για τη συνδιοργάνωση, ετου Γιούρο 2028 η του Μουντιάλ 2030. Ούτε λίγο, ούτε πολύ, ο Βούλγαρος υπουργός Αθλητισμού, είπε ότι πρωτιμάει να διεξαχθεί ο τελικός αλλά και η τελετή έναρξης του Παγκόσμιου Κυπέλλου στο ΟΑΚΑ. Καθώς υπάρχουν οι κατάλληλες προϋποθέσεις και υποδομές. Λες και θα τον ρωτήσει κανένας. Λες κι έχει τη παραμικρή, την ελάχιστη αξία η γνώμη του. Η κουτουρού μπουγάτσα, σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια.

ΕΝΑΣ Βούλγαρος υπουργός, ούτε καν ο τελευταίος τροχός της αμάξης, ο Τίποτας, να διατυπώνει την άποψη, που πρέπει να διεξαχθεί ο Τελικός του Μουντιάλ ύστερα από 11 χρόνια. Πριν καν η χώρα του καταθέσει υποψηφιότητα. Στην ευκολία του «να’χαμε να λέγαμε» που χαρακτηρίζει όλους τους πολιτικούς ανεξαιρέτως. Και δεν βρίσκεται, ένας δημοσιογράφος σε ολόκληρα τα Βαλκάνια να κάνει στους Βασιλειάδιδες, την αυτονόητη ερώτηση; Υπάρχει οικονομοτεχνική μελέτη για το κόστος του εγχειρήματος; Πόσο θα πάει το μαλλί σε κάθε μία από τις τέσσερις χώρες;

ΠΟΥ θα βρεθούν άλλα τρία γήπεδα στη Ελλάδα, όταν οι ντιρεκτίβες ΟΥΕΦΑ και ΦΙΦΑ μιλάνε για μίνιμουμ χωρητικότητα 40.000 θέσεων; Θα τεντώσουνε το Καραϊσκάκης που είναι 32.115 θέσεων να μεγαλώσει; Θα τεντώσουνε την Αγιά Σοφιά, που δεν θα φτάνει επίσης τις 33.000 θέσεις; Αερολογίες. Και το κυριότερο. Τέσσερις χώρες που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα, πως θα αντέξουν το οικονομικό κόστος; Τους περισσεύουν λεφτά; Σουηδία και Δανία πχ που δεν θέλουν να μπουν σ αυτή τη περιπέτεια είναι κορόιδα; Κι είμαστε εμείς οι κουβαρντάδες; Οι φορτωμένοι, που φυσάνε το χρήμα. Και δεν έχουμε κανένα πρόβλημα, αν ο μη γένοιτο μας δώσουν τη διοργάνωση να πετάξουμε; Δεν πρόκειται περί ντροπής. Πρόκειται περί θράσους. Όταν τα κουφάρια των ολυμπιακών εγκαταστάσεων του 2004 σαπίζουν

Στη μουσική επιλογή, Sokrates-Mountains