Μαύρη μέρα και ένας… Μοράις προ των πυλών

Η 9η Ιανουαρίου 2019 θα πρέπει να μείνει στην Ιστορία της ΑΕΚ. Αυτή την ημέρα ένας εργαζόμενος της εταιρίας που έχει αναλάβει να κατασκευάσει το νέο γήπεδο της στη Νέα Φιλαδέλφεια, έχασε την ζωή του. Και αυτό δεν πρέπει να ξεχαστεί, δεν γίνεται να ξεχαστεί από ένα σύλλογο που ξέρει να τιμά, ξέρει να μην ξεχνά. Γιατί έχει βιώσει τον πόνο… Τα «πως» και τα «γιατί» του συμβάνοντας, έχουν ουσία για το τι έπραξε και τι όχι η εταιρία που ανέλαβε το έργο. Το αποτέλεσμα είναι ένα και δεν αλλάζει. Ένας άνθρωπος που συμμετείχε από το δικό του μετερίζι στο όνειρο ενός μεγάλου και ιστορικού συλλόγου, εκατομμυρίων οπαδών της, δεν υπάρχει πλέον χάνοντας την ζωή του μέσα στο εργοτάξιο. Το ότι η ΑΕΚ θα κάνει ότι πρέπει, θα πράξει τα δέοντα και θα στηρίξει την οικογένεια του εκλιπόντος με κάθε τρόπο το θεωρώ δεδομένο και αδιαπραγμάτευτο για τις αξίες και τις αρχές του κλαμπ. Και ας μην έχει ουδεμία ευθύνη η ΑΕΚ, οφείλει να σταθεί στο πλάι της οικογένειας του. Και μαζί της να πενθήσει και μαζί της να τον τιμήσει. Ολα τα υπόλοιπα έχουν τη δική τους ουσία (περί συνθηκών εργασίας, τα μέτρα που είχε λάβει ή όχι η εταιρία), αλλά δεν αλλάζουν το αποτέλεσμα. Πήγε για το μεροκομάτο και δεν γύρισε σπίτι του ένας συνάνθρωπος μας στο «σπίτι» της ΑΕΚ. Από τύχη δεν κάνουμε αυτή τη δουλειά όλοι μας, από τύχη δεν ήμασταν στη θέση του.

Λίγες ώρες μετά η εικόνα της ΑΕΚ ήταν σαν την… φανέλα της, σαν την μέρα που ξημέρωσε. Μαύρη. Κακή εμφάνιση, δεν θέλω να την χαρακτηρίσω απλά «μέτρια». Ούτε κίνητρο δεν βρήκαν οι ποδοσφαιριστές να παίξουν μπάλα μετά από τρεις εβδομάδες, μετά από όλα όσα έχουν γίνει, απέναντι στην τελευταία της Football League. Ο Μαρίνος Ουζουνίδης αδυνατεί να τους εμπνεύσει. Αυτό κρατώ. Και όταν μια ομάδα δεν έχει ψυχολογία και δεν μπορεί ο προπονητής να δώσει κίνητρο, να εμπνεύσει τους παίκτες μέσω της δουλειάς του και της εμπιστοσύνης του, τότε έχει κακό τέλος. Και θα το έχει ο Ουζουνίδης αν συνεχίσει έτσι. Δεύτερη ευκαιρία έχει από την ΑΕΚ. Αυτή κρατά στα χέρια του τώρα. Τρίτη δεν θα έχει. Μου δείχνει έντονα σημάδια του μεγαλύτερου προπονητικού λάθους της ΑΕΚ και του Μελισσανίδη, του Ζοσέ Μοράις. Και ας είναι ο Ουζουνίδης καλύτερος του ανθρώπου που κράταγε τις σημειώσεις του Μουρίνιο και η καριέρα του στο ποδόσφαιρο είναι… φωτογραφία των ικανοτήτων του. Του προπονητικού ανεκδότου που βιώσαμε πριν φέρει ο καλός Θεός της μπάλας και της μοίρας, τον Γενάρη του 2017 τον Μανόλο Χιμένεθ. Μήνας αλλαγών τότε στην ΑΕΚ ο Ιανουάριος. Μεγάλων που καθόρισαν την μοίρα της ΑΕΚ την επόμενη σεζόν. Θα δούμε αν τελικά δούμε το έργο ξανά, δύο χρόνια μετά.

Σαφώς και η επιστροφή του Μπακασέτα και η παρουσία του Κρίστιτσιτς στον άξονα, είναι αχτίδα φωτός για να δούμε κάτι καλύτερο από την ΑΕΚ. Τούτη την στιγμή ο άξονας δεν δημιουργεί, δεν κόβει. Στα άκρα η παρουσία του Μπογέ απογοητεύει. Από τους δανεικούς μόνο ο Πόνσε δείχνει κάτι, ότι έχει το γκολ. Ο Αλεφ κινείται σε ρηχά νερά, πολύ ρηχά. Και κάπως έτσι συμπαρασύρεται όλη η ΑΕΚ στη κατηφόρα με την άμυνα να πελαγώνει. Το ματς στα Ιωάννινα σαφώς και είναι κρίσιμο για όλους εντός ΑΕΚ, αλλά και εκτός. Κάποιοι θα κριθούν, κάποιοι θα αποφασίσουν.