Αν δεν πάρει παίκτες μην περιμένετε βελτίωση

Το έχουμε πει και γράψει και άλλες φορές στο παρελθόν. Το βασικότερο πρόβλημα του Παναθηναϊκού εντοπίζεται στη στελέχωση του ρόστερ. Τα θέματα που υπάρχουν σε αυτό τον τομέα δεν λύνονται με ημίμετρα, αλλά μόνο με μεταγραφές και ουσιαστικές, από το λεγόμενο πάνω ράφι, προσθήκες. Καλός και ικανός ο Πιτίνο από μόνος του όμως δεν φθάνει.

Άφησα να περάσουν λίγες μέρες από το ματς στο ΣΕΦ για να γράψω. Ο λόγος; Θεωρώ ότι δεν θα προσέφερε τίποτα να γίνει μια κριτική στην ομάδα μετά από μια τέτοια άθλια εμφάνιση. Ο Παναθηναϊκός δεν εμφανίστηκε ποτέ στο παρκέ του Φαληρικού γηπέδου. Κάκιστος αμυντικά, ανύπαρκτος επιθετικά, δεν μπόρεσε να βγάλει αντίδραση σε ότι έκανε ο αντίπαλος του. Πραγματικά δεν υπάρχει ένας τομέας του παιχνιδιού για να σταθείς και να βρεις κάτι θετικό να γράψεις για τους πράσινους. Στο αμυντικό κομμάτι, οι παίκτες του Αμερικανού κόουτς του τριφυλλιού, δεν βρήκαν αντίδοτο στην αντιμετώπιση του Νίκολα Μιλουτίνοφ. Η επιλογή του Μπλατ να τροφοδοτήσει τον Σέρβο σέντερ αποδείχθηκε καταλυτικής σημασίας στην εξέλιξη του ματς και εν πολλοίς καθόρισε και τον τελικό νικητή. Ο ψηλός των ερυθρόλευκων έκανε την καλύτερη του εμφάνιση και έβαλε στα καλάθια όλους τους παίκτες που έριξε η τεχνική ηγεσία των πρασίνων πάνω του. Είναι πάντως γεγονός ότι με εξαίρεση τον Παπαγιάννη, κανείς άλλος δεν μπορεί να τον δει στα μάτια και να του βάλει δύσκολα.

Στην επίθεση από την άλλη τα πράγματα ήταν ακόμα χειρότερα. Δεν είναι τόσο οι λίγοι πόντοι που πέτυχε η ομάδα όσο η εικόνα της. Από τη μία, αφού δεν έλεγξε τα αμυντικά ριμπάουντ, δεν βρήκε σκορ στο ανοικτό γήπεδο. Στο παιχνίδι πέντε εναντίον πέντε ο Παναθηναϊκός ήταν απίστευτα στατικός. Ένας κρατούσε την μπάλα και οι υπόλοιποι τέσσερις να τον παρατηρούν. Όταν ο χρόνος τελείωνε γίνονταν βιαστικές, συνήθως άστοχες και εκτός πλάνου επιλογές. Ο Καλάθης ήταν εκτός τόπου και χρόνου. Σε ματς που ο ηγέτης των πρασίνων είναι άφαντος η ομάδα αδυνατεί να βρει τρόπους αντίδρασης. Είναι χαρακτηριστικό, για το πως έπαιξε το τριφύλλι, ότι οι ψηλοί του δεν εκτέλεσαν(!!) ούτε μια ελεύθερη βολή. Συνολικά δε, πήγαν μόλις έξι φορές στην επονομαζόμενη γραμμή της φιλανθρωπίας. Το στατιστικό αυτό δείχνει ότι οι παίκτες του Ρικ Πιτίνο δεν πήγαν σε επαφές με τους αντιπάλους, με εξαίρεση ίσως τον Παππά.

Το παιχνίδι στο ΣΕΦ ανήκει όμως πια στο παρελθόν. Το ζητούμενο είναι το μέλλον. Οι υποχρεώσεις, ειδικά στην Euroleague, δεν μπορούν να περιμένουν. Οι πράσινοι παίζουν την ύπαρξη τους στη διοργάνωση στις επόμενες πέντε αγωνιστικές. Μπάγερν και Ανατολού εντός και Μπαρτσελόνα, Ζαλγκίρις και Μακάμπι εκτός – και μάλιστα στη σειρά μετά την αναμέτρηση με τους Βαυαρούς στο Ο.Α.Κ.Α- είναι τα ματς στα οποία καλούνται να κάνουν τουλάχιστον τρεις νίκες. Ότι λιγότερο από αυτό θα ισοδυναμεί με καταστροφή. Η ομάδα «φωνάζει» ότι θέλει ενίσχυση σε περιφέρεια και ρακέτα. Εάν θέλει να κυνηγήσει την πρόκριση με αξιώσεις επιβάλλεται, όσο το δυνατόν πιο σύντομα, να προβεί σε αλλαγές. Σίγουρα ακόμα και αύριο να έρθουν οι νέοι παίκτες δεν πρόκειται να βοηθήσουν ουσιαστικά πριν από τρεις με τέσσερις αγωνιστικές μπροστά. Από την άλλη όμως, όσο το αργείς τόσο δυσκολεύεις τη ζωή σου. Εκτός και αν περιμένει η διοίκηση να αποκλειστεί η ομάδα πρώτα και να πορευτεί με το υπάρχον ρόστερ μέχρι τέλους.

Θα κλείσω με μια αναφορά σε δύο άλλα θέματα. Το ένα αγωνιστικό και το δεύτερο εξωαγωνιστικό. Πάμε να τα δούμε. Πολλοί φίλαθλοι του Ολυμπιακού από το βράδυ της Παρασκευής με σκωπτικό ύφος μιλούν για τη διαφορά αντιμετώπισης του Μιλουτίνοφ από τους διαιτητές σε Ελλάδα και Ευρώπη. Η αλήθεια, για όποιον ξέρει μπάσκετ, είναι στη μέση. Σίγουρα στον Σέρβο σφυρίζονται εύκολα φάουλ εντός των συνόρων και ορισμένα από αυτά δεν υπάρχουν κιόλας. Το μηδέν όμως του τελευταίου αγώνα δεν οφείλεται μόνο εκεί. Οφείλεται και στον τρόπο που αγωνίστηκε ο Παναθηναϊκός. Χωρίς πρωτοβουλίες, χωρίς επαφές πως θα πάρεις φάουλ; Το μη αγωνιστικό έχει να κάνει με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο. Τουλάχιστον τραγική η αντίδραση του μετά το περιστατικό. Δεν είναι τιμητικό για τον ισχυρό άνδρα μιας τόσο ιστορικής ομάδας να συμπεριφέρεται ως οπαδός τυφλωμένος από φανατισμό. Από την άλλη θα ήθελα να μου εξηγήσει κάποιος από την Κ.Α.Ε Ολυμπιακός, που κομπάζει για την διαφορετική εικόνα και την ανωτερότητα της στην φιλοξενία αντιπάλων, πως βρέθηκε εκεί που βρέθηκε ο εν λόγω » κύριος» και έπραξε με τον συγκεκριμένο τρόπο. Στα δικά μου μάτια μοιάζει με ανοχή το λιγότερο…..