Και γιατί να μη ντυθεί εμίρης, ο Ιβάν;

Τα χόρτα που τρώνε οι αγελάδες, φυτρώνουν και πάλι χάρη στα κόπρανα τους που γίνεται το καλύτερο λίπασμα. Ποτίζονται με τις βροχές που πέφτουν από τον ουρανό, το νερό εξατμίζεται από ποτάμια θάλασσες και μαζεύεται εκεί.

Πριν από μερικά χρόνια ο άνθρωπος ανακάλυψε την έννοια της ανακύκλωσης, που αποτελεί για τη φύση τρόπο λειτουργίας, από τότε που δημιουργήθηκε.

Σε γενικές γραμμές η φύση μας προσφέρει τα πάντα κι όσο απομακρύνεται ο άνθρωπος από αυτήν, τόσο αντιλαμβάνεται την αξία και το μεγαλείο της. Δεν προσφέρει μόνο τροφή, νερό και βότανα που γιατρεύουν τα πάντα χωρίς παρενέργειες, ταυτόχρονα αποκαλύπτει και μυστικά της ίδιας της ζωής.

Ένα από τα χαρακτηριστικά της είναι η αρμονία, που υπάρχει αποτυπωμένη σε κάθε σημείο και σε όλες τις πτυχές της. Βλέπεις πόσο καλλιτεχνικά «σβήνει» ένα δάσος για να συνεχίσει η θάλασσα, πόσο όμορφα δένει το μπλε του ουρανού, με το πράσινο των δέντρων και το κίτρινο των λουλουδιών.

Το παν στη ζωή λοιπόν είναι η αρμονία, το διαπιστώνεις από την πιο απλή ως την πιο σύνθετη πλευρά της. Ένα ωραίο ρούχο, πρέπει να ταιριάζει και στο στυλ, στην αύρα που αναδύει εκείνος που το φοράει. Το ίδιο ισχύει και στη μουσική, ακόμα και στη μέταλ που για κάποιους δεν είναι παρά ένα συνονθύλευμα κρότων, υπάρχει αρμονία. Γι αυτό και μέσα στα ντραμς και στις ηλεκτρικές κιθάρες, δε θα χωνόταν ποτέ κάποιος βιολιστής με απαλούς ήχους.

Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός γενικότερα δε θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, το μυστικό για το αγωνιστικό τμήμα κάθε ομάδας είναι η αρμονία, αυτή είναι η βασική δουλειά κάθε προπονητή. Δεν αρκούν οι καλοί και ακριβοί παίκτες, πρέπει να ταιριάζουν και μεταξύ τους, να συμπληρώνει ο ένας τον άλλον, για να δένουν ωραία.

Αυτό είναι το ΥΓ, κάτι ανάλογο πρέπει να συμβαίνει μέσα στα αποδυτήρια, όπως και σε ότι έχει να κάνει με τα σημεία που συνδέουν το αγωνιστικό με το διοικητικό κομμάτι.

Με αφορμή το εξωπραγματικό συμβόλαιο που προσέφεραν οι Σαουδάραβες στον Πρίγιοβιτς, μια σκέψη που ίσως πέρασε από το μυαλό πολλών, θα ήταν σίγουρα «τι είναι για τον Σαββίδη 1-1.5 εκ, ας καλύψει τη διαφορά, να τον κρατήσει».

Η ιστορία και οι κατά καιρούς «τρέλες» του Ιβάν, έχουν δείξει πως το πόσο που απαιτείται δεν είναι τίποτα, αρκεί να θυμηθείς πως 2εκ έδωσε στον Μπερμπάτοφ που ήταν στα τελειώματα. Αν σκεφτείς μάλιστα πως ανανέωσε με οχτώ κατοστάρικα το χρόνο τον Κλάους, θα αναρωτηθείς «ο Πρίγιο άραγε, δεν αξίζει τα τριπλάσια;»

Τα δεκαπλάσια σας απαντώ, μόνο που αυτή δεν είναι λογική, για να πορευτεί μια ομάδα και να κρατήσει την αρμονία της.

Η πιο προφανής απορία, είναι αν η αλόγιστη σπατάλη στις παραπάνω περιπτώσεις, έπιασε τόπο. Η απάντηση λέει πολλά, όχι όμως τα πάντα.

Όταν τα χρήματα που δαπανάς για κάποιον δεν είναι εναρμονισμένα με το υπόλοιπο περιβάλλον και αντιλαμβάνεσαι με άλλα δεδομένα κάθε περίπτωση, το μόνο σίγουρο είναι πως θα τα κλαις. Ακόμα κι αν δε σε ενδιαφέρει η χασούρα επειδή τα πακέτα τρέχουν από τα μπατζάκια σου, θα χαλάσεις αυτό που θες να δημιουργήσεις. Κι αν μπεις σε αυτό το τριπάκι, δεν υπάρχει γυρισμός, σε περίπτωση που την πατήσεις μια, όσο πιο γρήγορα διορθώσεις το λάθος, τόσο το καλύτερο.

Εδώ και καιρό ο ΠΑΟΚ διαπραγματεύεται με τους Κρέσπο -Βαρέλα για επέκταση της συνεργασίας τους, είναι το καλύτερο αμυντικό δίδυμο του πρωταθλήματος και αξίζει να ανανεώσει, με γενναία αύξηση μάλιστα.

Το ότι υπάρχει βούληση και από τις δυο πλευρές είναι δεδομένο, ακόμα βέβαια δεν έχουν πέσει οι υπογραφές, κάτι που είναι και το πιθανότερο..

Ίσως να ήταν πιο απλά τα πράγματα, αν δεν υπήρχε ο Χατσερίντι που με 1.5 χαρτί το χρόνο σκουπίζει τον πάγκο, τα κόζα αλλάζουν, όπως θα ΄λεγε κι ο Γεωργίου.

Ο Ισπανός αμείβεται με 400 χιλ ετησίως, η λογική λέει πως με διπλασιασμό των αποδοχών από τη χαρά θα γινόταν Νουρέγιεφ. Όταν βλέπει όμως πως τα λεφτά πετιούνται άσκοπα για κάποιον με ελάχιστη προσφορά δε σχέση μ΄ εκείνον, επόμενο να σκέφτεται «γιατί να μην πάρω κι εγώ μια δεσμίδα παραπάνω, τώρα που γυρίζει; Και γιατί μόνο μια, στο φινάλε…».Ο καθένας το ίδιο θα σκεφτόταν στη θέση του και υπόψιν πως όσο καλοί χαρακτήρες κι αν είναι κάποιοι παίκτες και δεμένοι με το περιβάλλον, έχουν μάνατζερ που κοιτάνε μόνο αριθμούς. Έχουν και γυναίκες που είναι πιο καπάτσες κι αν σε πιάσουν στην κρεβατομουρμούρα, κάηκες…

Ο Χατσερίντι εν προκειμένου, ήταν ένα «δωράκι» του Γιώργου, το κάνει κάπου κάπου ο τελευταίος με καλή πρόθεση εννοείται και χωρίς σκοπό να εμπλακεί στο αγωνιστικό. Ούτε ο Ουκρανός, ούτε ένας Τιάμ που επίσης είχε φέρει κάποτε έπαιξαν βασικοί, άρα το ότι τους έφερε αυτός, δε σημαίνει πως πρέπει να παίζουν με το ζόρι, οι προπονητές το αποφασίζουν αυτό.

Οι πρωτοβουλίες αυτές, οφειλόταν στην παρουσία του Μίχελ που αφενός ήταν η επιτομή του yesman, αφετέρου όταν περνούσε ο χρόνος και δε γινόταν μεταγραφές, λογικό ήταν να σκεφτεί ένα παιδί που βγάζει τόση τρέλα με την ομάδα «αν δε μπορείς ρε μεγάλε, να σου φέρω εγώ..». Κάπως έτσι είχε έρθει κι ο Μπέρμπα τελευταία μέρα των μεταγραφών, όταν ο Άρνεσεν δεν είχε καταφέρει να κλείσει φορ περιοχής.

Τέλος πάντων, το ηθικό δίδαγμα είναι πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλοποιημένα, όσο θα ήθελαν ορισμένοι σοφοί των πλήκτρων.

Ο Πρίγιο εννοείται πως δεν είναι Χατσερίντι, δεν τίθεται όμως θέμα σύγκρισης αξίας και προσφοράς, αλλά πόσο επωφελής μπορεί να είναι για κάθε σύλλογο, η λογική «αφού έχω λεφτά, πληρώνω όσα μου ζητάνε»

Μακάρι να ήταν έτσι, όπως διαπιστώσατε όμως υπάρχουν παρενέργειες και απρόβλεπτες συνέπειες που ξαφνικά βρίσκεις μπροστά σου, ενώ οι αρχικές προθέσεις ήταν αγνές.

Μόλις πέρσι ο Πρίγιοβιτς επέκτεινε το συμβόλαιο του πρόωρα, εισπράττοντας μια αύξηση που υπερέβαινε το 50%, για να ισοσκελιστεί η υψηλή πρόταση που είχε από την Κίνα.

Και πολύ καλά έκανε η ΠΑΕ, το άξιζε και με το παραπάνω.

Σε ένα χρόνο μέσα, έρχεται καπάκι δεύτερη πρόταση με τα διπλά, που δε θα του τα έδινε καμμιά Ευρωπαϊκή ομάδα. Παικταράς, συμφωνούμε όλοι, τα 25εκ για 4.5 χρόνια όμως είναι εξωφρενικό ποσό.
Πρακτικά μιλάμε για πολλαπλασιασμό των χρημάτων που έπαιρνε αρχικά, επί επτά (!!!), μέσα σε ένα χρόνο. Σημειώστε πως ο Πρίγιο ήταν εξ΄αρχής από τους πιο ακριβοπληρωμένους, δεν έπαιζε για ψίχουλα.

Άντε όμως και του τα έδωσες, σας λέω.

Η ίδια ομάδα ενδιαφέρεται για τον Πέλκα, ο οποίος το καλοκαίρι είχε δεχτεί πρόταση από Τουρκία με πολλαπλάσιες απολαβές από το συμβόλαιο που έχει με τον ΠΑΟΚ.

Γιατί να μην πει κι ο Πέλκας λοιπόν «2 εκ μου δίνουν, κάνε μου κι εμένα μια αναπροσαρμογή».

Κι αν αρνηθεί η ΠΑΕ, πως να μην κάνει μούτρα και τι αντίκτυπο θα έχει στους υπόλοιπους, που θα δουν πως η διοίκηση σε άλλους κάνει τα χατίρια και σε άλλους όχι;

Ο ΠΑΟΚ και κάθε εταιρία οφείλει να έχει ένα πλάνο πάνω στο οποίο βαδίζει κι αυτό το πλάνο αφορά κάθε πλευρά των λειτουργιών του.

Εννοείται πως θα κάνει και υπερβάσεις και παρεκκλίσεις, όπως συνέβη πχ στην αναπροσαρμογή του συμβολαίου του Πρίγιοβιτς μόλις ένα χρόνο πριν, αλλά ακόμα και αυτές πρέπει να εντάσσονται σε κάποιο πλαίσιο.

Δεν είναι δυνατόν η ΠΑΕ να γίνεται μπαλάκι, ούτε έρμαιο των διαθέσεων του καθενός.

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Ναι μεν η αξία κάθε «προϊόντος» καθορίζεται από την αγορά, αγορά όμως δεν είναι ένας εμίρης που επειδή σε μια πετρελαιοπηγή του έβρεξε λίγο περισσότερο ή ίσως θέλει να χώσει μια χανούμισσα προσπαθεί να πουλήσει εφέ, παριστάνοντας τον Μπερλουσκόνι με τραπεζομάντηλο στο κεφάλι…