Παίζει μόνος στις ξένες αγορές!

Λέτε να δούμε πιο… συναρπαστικό πρωτάθλημα, τώρα που έληξε η αποχή των διαιτητών και θα τσουλήσει ξανά η μπάλα στα γήπεδα; Προφανώς και θα πρέπει να κρατάμε και μικρό καλάθι γιατί το γνωρίζουμε ότι δεν γίνονται «θαύματα», όμως ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου προκύψει στο ποδόσφαιρο…

Σε κάθε περίπτωση, ο Ολυμπιακός έχοντας προχωρήσει στην ενίσχυση της επιθετικής του γραμμής με την απόκτηση των Σολδάνο και Μασούρα είναι έτοιμος να μπει στο δεύτερο μισό της διαδρομής, με προφανή στόχο να επανακάμψει στο πρωτάθλημα και να διεκδικήσει τα δικαιώματά του στο Γιουρόπα Λιγκ, απέναντι στην Ντιναμό Κιέβου, στη φάση των «32».

Δεν θα είναι εύκολο το έργο των ερυθρόλευκων, όμως σε αυτήν την προσπάθεια διαθέτουν ως «παράσημο» το γεγονός ότι τυγχάνουν της αναγνώρισης των ξένων αγορών του ποδοσφαίρου, οι οποίες και αξιολογούν με περισσότερη αξιοπιστία τη δυναμική, όσο και την ποιότητα των παικτών της κάθε ομάδας.  Κι αυτό που έχει πετύχει ο Ολυμπιακός τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει να το κάνει με τόση συνέπεια δεν μπορεί να το φτάσει κανείς άλλος από την Ελλάδα. Μας το επιβεβαιώνουν τα συχνά δημοσιεύματα από το εξωτερικό που αφορούν το ενδιαφέρον συλλόγων για τους παίκτες του και που δεν ασχολούνται με τον πρωτοπόρο της βαθμολογίας ή την εν ενεργεία πρωταθλήτρια.

Μέσα σε κάτι περισσότερο από ένα χρόνο στο Ρέντη μπόρεσαν να αναδειχθούν παίκτες όπως ο Παπέ Σισέ και ο Λεονάρντο Κούτρης και σε κάτι λιγότερο από έξι μήνες μπήκε στη βιτρίνα ο Μαντί Καμαρά. Ο Ομάρ Ελαμπντελαουί ήταν και παραμένει σταθερή αξία για αυτό και δεν λένε να τον ξεχάσουν οι Άγγλοι, ενώ για τον Φορτούνη δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις, αφού κατά γενική ομολογία είναι ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής.

Προφανώς και όλα αυτά δεν μπορεί να είναι τυχαία, καθώς μην ξεχνάμε ότι ο Ολυμπιακός έχει αναδείξει τόσους Έλληνες παίκτες, όπως οι Μήτρογλου, Μανωλάς, Σάμαρης και Ρέτσος και έχει στείλει στην Πρέμιερ Λιγκ και τον Λούκα Μιλιβόγεβιτς και πιο παλιά τον Κέβιν Μιραλάς. Και τον Μαζουακού και αρκετούς ακόμη.

Συνεπώς, είναι ξεκάθαρο ότι πίσω από την πόρτα του Ρέντη υπάρχει η απαραίτητη τεχνογνωσία, όσο και οι κατάλληλες συνθήκες με τις οποίες μπορεί να εκτοξευθεί η καριέρα ενός παίκτη που σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διαθέτει το ταλέντο και τις φιλοδοξίες.  Αν επιχειρήσει κανείς τη σύγκριση και με τους ανταγωνιστές του Ολυμπιακού, τότε θα φτάσει κατευθείαν στο ασφαλές συμπέρασμα ότι δεν έχει καμία σχέση η μία εκδοχή με την άλλη, παρά από το γεγονός ότι τα τελευταία δύο χρόνια μας έχει προκύψει η «ανατροπή» στην κορυφή του πρωταθλήματος, λόγω του καθεστώτος της εξυγίανσης.

Παρά ταύτα, οι ερυθρόλευκοι έχουν αποδείξει ουκ ολίγες φορές-όπως και εφέτος-ότι μπορούν να λειτουργήσουν μια χαρά και χωρίς τα … έσοδα του Τσάμπιονς Λιγκ για τα οποία τους… κατηγορούσαν κιόλας κάποτε, όμως τώρα ούτε που γίνεται κάποια κουβέντα, από τη στιγμή που άλλαξαν προορισμό…