Ώρα μάχης για τα «ιερά και όσια»

Δεν έχω ιδιαίτερη τριβή με το καλαθοσφαιρικό ρεπορτάζ του Άρη, αλλά δεν χρειάζεται για να καταλάβεις πόσο άσχημα αισθάνεται όλη η οικογένεια αυτές τις γιορτές. Αν ο αποκλεισμός από τον Εργοτέλη στο κύπελλο Ελλάδας ήταν ένα χτύπημα στις προσδοκίες για μια σεζόν «γεμάτη» στο ποδόσφαιρο, η ήττα από την Κύμη, ήταν πραγματική γροθιά στο στομάχι, αγγίζει τα ιερά και τα όσια του κλαμπ, τον Αυτοκράτορα, την ομάδα του 20ου αιώνα, την ομάδα «όλων των Ελλήνων».

Από το +17 στο -18, μια ομάδα χωρίς σφυγμό σε μιάμιση περίοδο, διοικητικά απροστάτευτη (κανένα μέλος του δ.σ. δεν ακολούθησε την αποστολή, ούτε ο τιμ μάνατζερ!) σε ένα ματς σημαντικό, με αποτέλεσμα μεταξύ άλλων, οι διαιτητές (ακόμη και κόντρα στο ίνσταντ ριπλέι) να αγνοούν προκλητικά (και κάνοντας επίδειξη σε ποιον άραγε;) και τις στοιχειώδεις ισορροπίες σφυριγμάτων.

Αγωνιστικά, να μου επιτρέψετε να μην απαξιώσω κανέναν. Έτσι όπως είναι σήμερα η κατάσταση στην ΚΑΕ, ο προπονητής και οι παίκτες είναι… οι καλύτεροι του κόσμου. Χρειάζονται μεγάλη βοήθεια για το αποδείξουν, ώστε να φτάσουν σε έξι – εφτά νίκες και να σωθεί η σεζόν.

Βοήθεια που θα την δώσει πρώτο το κοινό της ομάδας. Αυτοί οι 250 της Χαλκίδας, όσοι βρέθηκαν στα Μάλγαρα για να τους τα ψάλλουν και όσοι δεν διανοούνται ότι ο μπασκετικός Άρης θα βάλει την ύπαρξή του σε κίνδυνο, είναι πολλοί και είναι οι πρώτοι που θα γεμίσουν το NGH στο ματς με τον Ήφαιστο Λήμνου.

Πολλά άλλα πρέπει να γίνουν ταυτόχρονα, αλλά δεν είμαι αυτός που θα τα υποδείξει. Ίσως μόνο μπορώ να υπογραμμίσω, ότι σε καταστάσεις συναγερμού σαν κι αυτή, ακόμη κι ο πληγωμένος Α.Σ. έχει ρόλο, ως θεματοφύλακας άλλωστε έχει και δικαιώματα, αλλά και όλοι όσοι παλιότερα βοήθησαν το κλαμπ, πρέπει να βρεθεί ο τρόπος να είναι παρόντες σε ένα αληθινό προσκλητήριο επιβίωσης. Είναι ευθύνη Γουλιέλμου και διοίκησης να τους προσεγγίσουν (και να μην λειτουργούν υπό την πίεση του φάσματος του υποβιβασμού με αμυντικό, αποσυσπειρωτικό τρόπο). Είναι κάτι στο οποίο θα μπορούσε να συνδράμει με το θεσμικό μανδύα του ο ερασιτέχνης, απευθύνοντας το κάλεσμα για μια μεγάλη και σοβαρή συζήτηση.

Και προφανώς είναι ανάγκη να μείνουν όλες οι προσωπικές πικρίες ή διαφορές στην άκρη. Ο Άρης χρειάζεται ενεργοποιημένες όλες τις δυνάμεις του. Η ομάδα την ίδια στιγμή θέλει ενίσχυση. Αν είναι λύσεις ο Τολιόπουλος ή ο Σακελλαρίου, το ξέρει ο προπονητής, αλλά αν κρίνει ότι είναι πρέπει να γίνουν τα πάντα για να τους έχει, έστω δανεικούς.

Η υπόθεση των μπαν, είναι πολύ σοβαρή και το ίδιο σοβαρή είναι η κουβέντα για το πώς, ποιοι και με ποια (κυρίως από πού) χρήματα μπορεί σε ένα επόμενο αλλά όχι πολύ μακρινό διάστημα, να τη διαχειριστούν και να την κλείσουν, ώστε να ανοίξει το παράθυρο της διεθνούς ενίσχυσης. Είναι ώρα μάχης για το μπάσκετ και δεν υπάρχουν περιθώρια.

Μ’ αρέσει να εκφράζω την άποψή μου χωρίς να τη φιλτράρω μέσα από τη ροή του ρεύματος της κρατούσας άποψης. Θεωρώ λοιπόν ότι στην περίπτωση του Μέργκιμ Μάβραϊ, ο Άρης απαξιώνει έναν σημαντικό ποδοσφαιριστή, που στη δεδομένη χρονική συγκυρία δεν θα είναι εύκολο να αντικαταστήσει λόγω περιορισμένων επιλογών στη χειμερινή μεταγραφική περίοδο. Επί της ουσίας βιάζεται.

Ξέρω ότι το τάιμινγκ των συμμετοχών του, είναι αυτό των μεγαλύτερων σκορ σε βάρος του Άρη, αλλά δεν θεωρώ ότι ευθύνεται για περισσότερα γκολ έναντι των αντίστοιχων με εμπλοκή άλλων συμπαικτών του σε αυτές και δεν παραγνωρίζω ότι ενώ δεν είναι, έπαιξε και σαν δεξιός στόπερ για πολύ συγκεκριμένους λόγους σε κάποια ματς.

Γνωρίζω ότι στην προπόνηση είναι συνεπέστατος, επαγγελματίας ολκής και σε ατομική άνοδο τελευταία, αφού πέρσι υποχρεώθηκε μισή σεζόν να μην αγωνίζεται και να προπονείται με τη U23 του Αμβούργου.

Πίστευα ότι θα δούμε τον παίκτη που έχει πίσω του 13 χρόνια καριέρας στη Γερμανία, τρεις συμμετοχές στις μικρές εθνικές της νασιονάλμανσαφτ και τουλάχιστον 40 στην Αλβανία της οποίας είναι αρχηγός. Και πόνταρα και στην προσωπικότητα του ατόμου. Ή τουλάχιστον περίμενα ότι το κλαμπ θα εξαντλήσει τον πρώτο χρόνο συμβολαίου για να κατασταλάξει, αφού, ξαναλέω, η απραξία στο δεύτερο περσινό εξάμηνο ήταν αδύνατον να μην αφήσει «σημάδια» στην ετοιμότητα του στο φετινό ξεκίνημα που για τον ίδιο, ήρθε στο φινάλε των μεταγραφών των ελεύθερων παικτών.

Για τα μεταγραφικά, τα λέμε του χρόνου. Καλή Χρονιά με Υγεία για όλους.