Η λογική του Παναθηναϊκού γοητεύει, φέρνει δέσιμο μεταξύ ομάδας και εξέδρας, όμως δεν μπορεί να κάνει πρωταθλητισμό. Γι' αυτό θέλει υπομονή απ' όλους.
Ο Νίκος Νταμπίζας αποφάσισε, τώρα που βρισκόμαστε στα μέσα της σεζόν, να μιλήσει στα ΜΜΕ για να ακούσει ο κόσμος όσα είχε να πει. Είπε πολλά και ενδιαφέροντα, μίλησε για τις μεταγραφές που (δεν) θα γίνουν, μίλησε για το διοικητικό, για το πρότζεκτ που ξεκίνησε το καλοκαίρι και προχωρά.
Στο τελευταίο υπάρχει μια ένσταση: ο τεχνικός διευθυντής του Παναθηναϊκού ανέφερε πως έγινε από επιλογή. Έχουμε λόγους να αμφιβάλλουμε ζωηρά. Είναι σαν να λέει ο Νταμπίζας πως αν είχε στη διάθεσή του 10-15 εκατομμύρια, θα έπαιζε ο Παναθηναϊκός με όλα αυτά τα πιτσιρίκια που βλέπουμε. Δύσκολο έως… απίθανο. Όμως μικρή σημασία έχει. Η ουσία είναι στην… πραγματικότητα και όχι στα «αν και εφόσον».
Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, όπως έγινε ξεκάθαρο από τον Νταμπίζα, θα ακολουθήσει αυτό το πλάνο και τα επόμενα χρόνια. Με μικρά παιδιά, με μικρό μπάτζετ, με σφιχτή πολιτική, με μεταγραφές από την… ακαδημία. Και με τον πρωταθλητισμό μακριά του.
Όσο όμορφο κι αν είναι αυτό το πρότζεκτ, όσο κι αν δένει τον κόσμο με αυτά τα παιδιά, όσο κι αν φέρνει στο μυαλό προσπάθειες που γίνονται στο εξωτερικό (έφερε παραδείγματα ο Νταμπίζας), η ρεαλιστική ματιά λέει πως πρωτάθλημα δεν μπορεί να διεκδικήσει καμία ομάδα με αυτή τη λογική (για την οποία, φυσικά, δεν ευθύνεται ούτε στο ελάχιστο ο Νταμπίζας).
Δεν μπορεί ο Παναθηναϊκός να κοιτάξει στα μάτια σε βάθος μιας ολόκληρης σεζόν τον ΠΑΟΚ, τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, που θα κουβαλούν μπάτζετ εκατομμυρίων, που θα έχουν δικά τους γήπεδα, που θα είναι οικονομικά ισχυροί. Ο νόμος του ποδοσφαίρου είναι αμείλικτος: τα λεφτά φέρνουν – όχι απαραίτητα την ευτυχία, αλλά – τα πρωταθλήματα. Ο Παναθηναϊκός του «μνημονίου» θα μπορεί να διεκδικήσει τίτλο μέσω του Κυπέλλου, εκεί που σε ένα και δύο ματς μπορείς να κερδίσεις τον οποιονδήποτε. Και το έδειξε ο Παναθηναϊκός του Δώνη στα τρία σερί ντέρμπι.
Όμως σε μια ολόκληρη κούρσα 30 αγώνων, δυσκολεύει το πράγμα. Μοιάζει… αδύνατο. Χρειάζεται υπομονή απ’ όλους όσο ποτέ άλλοτε. Είτε για να… μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά και να φτάσουν σε σημείο εκτός από καλοί παίκτες να είναι και ανταγωνιστικοί απέναντι σε… μεγαλύτερους και πιο ακριβούς συναδέλφους τους, είτε για να βρεθεί από κάποιον το χρήμα που θα πέσει στο σύλλογο και θα τον επαναφέρει στην κανονικότητα.