Ακόμα και στο ματς με τον Προμηθέα ο Πιτίνο προσπάθησε να εμπεδώσει στους παίκτες του οτι χωρίς την άμυνα θα έχουν δύσκολα βράδια.
Ο Παναθηναϊκός έδωσε και το δεύτερο παιχνίδι του με τον Ρικ Πιτίνο στον πάγκο του. Ο βαθμός δυσκολίας σαφώς μικρότερος σε σχέση με το ματς κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, αλλά η έλλειψη ενέργειας, η απουσία του Λάσμε, η φρεσκάδα του Προμηθέα μαζί με την αδιαμφισβήτητη ποιότητά του αποτελούσαν στοιχεία που προδιέθεταν για μια αναμέτρηση «παγίδα».
Αυτό φάνηκε και στο πρώτο μέρος του αγώνα, καθώς ο Προμηθέας εκμεταλλεύτηκε την κακή εικόνα των πρασίνων, που δεν είχαν ενέργεια, δεν έβαζαν τα χέρια τους στη μπάλα, άφηναν τον Μπράουν να καρφώνει, να βάζει τρίποντα και τον Μέιερ να τον ακολουθεί.
Τα περίφημα… deflections του κόουτς Πιτίνο είχαν πάει περίπατο η επίθεση θύμιζε κάτι από… Πασκουάλ και ο Προμηθέας είχε «κολλήσει» σαν βδέλλα παίζοντας πάρα πολύ καλά έχοντας κρατήσει το ρυθμό εκεί που ήθελε.
Θα έλεγε κανείς πως μόνο ο Νίκος Παππας, σε ένα γήπεδο μάλιστα που μάλλον τον… εμπνέει ήταν εκεί για να κρατήσει στην επίθεση και να δίνει ανάσες.
Οταν λοιπόν έπεσαν στα αποδυτήρια τα παραδείγματα για τους Νικς, τον Ντουράντ και τον Στεφ Κάρι και έγιναν οι αυστηρές συστάσεις για αφύπνιση ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στο παρκέ μεταμορφωμένος.
Ο Καλάθης πήρε τη μπαγκέτα και οργάνωνε υποδειγματικά, ο Τόμας βρήκε το σωστό τρόπο για να σκοράρει, ο Γκιστ ανέβασε ένταση στο παιχνίδι του. Κι όταν Νικ και Τζέιμς είναι up, τότε κι ο Παναθηναϊκός… πετάει.
Τα χέρια στη μπάλα, κάθε κατοχή έβγαινε «με αίμα» και η διαφορά στους 22 πόντους. Τέλος του ματς και ευκαιρία για τον Θανάση να προσπαθεί να κάνει σόου με το ένα αυτί στην εξέδρα.
Ακόμα και από αυτό το παιχνίδι ο Πιτίνο είχε την ευκαιρία να δείξει στους παίκτες του πως χωρίς κοπιάσουν στην άμυνα δεν θα έχουν καλές βραδιές, πως ο μόνος δρόμος για την επιτυχία είναι αυτός. Πως Στεφ Κάρι και Κέβιν Ντουράντ δεν υπάρχουν γύρω τους. Αφοπλιστικά ειλικρινής και ρεαλιστής.