Το μαγικό 2018 των 27 τίτλων του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού δεν έτυχε. Πέτυχε. Και φέρει βαριές υπογραφές…
Μια πολύ ενδιαφέρουσα δουλειά παρουσιάζει αυτές τις εορταστικές ημέρες η ιστοσελίδα του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού. Έχει βεβαίως το… περιεχόμενο για να το κάνει, μιας και το 2018 δικαίως αποτελεί ορόσημο για έναν εκ των κορυφαίων πολύ-αθλητικών συλλόγων της Ευρώπης. Πιθανότατα η καλύτερη χρονιά της Ιστορίας του μεγάλου αυτού κλαμπ. Του Ολυμπιακού που λίγο πριν αποχαιρετήσει τη χρονιά που μας αφήνει σε μερικές ώρες, πρόλαβε να προσθέσει στα –ατελείωτα- ράφια με τους τίτλους ακόμη 27 τρόπαια.
Με το ανεπανάληπτο «18 στα 18» σε όσα πρωταθλήματα Ελλάδας διεκδίκησε! Με δύο Ευρωπαϊκούς τίτλους, με παρουσίες σε άλλους ευρωπαϊκούς τελικούς με αμέτρητα ρεκόρ που ήρθαν να προσθέσουν κεφάλαια ολόκληρα στο βιβλίο των ηρώων του Θρύλου. Μια μαγική περιπλάνηση σε φόντο Ερυθρόλευκο. Και όταν έρχεται η ώρα του απολογισμού; Φυσικά έχει διπλή σημασία να εκτιμήσεις όχι μόνο τον προορισμό, αλλά και το ταξίδι. Και ακόμη περισσότερο τον τρόπο, τις συνθήκες πάνω στις οποίες σχεδιάστηκε αυτή η ονειρική διαδρομή. Έχει αξία γιατί στον Ερασιτέχνη Ολυμπιακό δεν έτυχε το 2018. Πέτυχε. Ήταν εξ αρχής «σημαδεμένο» στην κορύφωση ενός πλάνου που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε με υπομονή.
Ναι, είναι τα χρώματα. Η φανέλα. Είναι η δύναμη που δίνει ο κόσμος. Είναι οι προπονητές και οι αθλητές που φέρνουν τίτλους και προσθέτουν στιγμές της δόξας του. Είναι και εκείνοι που κινούν αυτόν τον τεράστιο μηχανισμό όμως. Και πρωτίστως είναι ο άνθρωπος που οραματίστηκε και εγγυήθηκε για την μετατροπή του Ολυμπιακού σε έναν σύλλογο πρότυπο σε αυτή την τεράστια αθλητική βεντάλια που επιχειρούν οι Ερυθρόλευκοι. Η προσφορά του Βαγγέλη Μαρινάκη.
Η παρουσία και το πείσμα του κορυφαίου διοικητικού ηγέτη. Η σιγουριά και το όνειρο. Αν σχηματίζονταν ένα Θρυλικό αλφάβητο για το ιστορικό 2018 δικαιωματικά το πρώτο γράμμα ανήκε σε εκείνον. Ο μοναδικός παράγοντας στην Ελλάδα που εξαιρώντας το τμήμα μπάσκετ των Ανδρών (για το οποίο εγγυώνται οι αδερφοί Αγγελόπουλοι) κρατά στα χέρια του τις τύχες ολόκληρου του συλλόγου. Αυτό που δεν τολμά κανείς άλλος από τους διοικητικούς ηγέτες των υπολοίπων κορυφαίων ελληνικών αθλητικών συλλόγων. Όταν ανέλαβε την ΠΑΕ, ο Ερασιτέχνης έμοιαζε μαραζωμένος, ου μην και παραδομένος στη μοίρα του. Με χρέη, με τμήματα που δεν είχαν παρά ελάχιστα «δελτία» αθλητών.
Σε αυτά τα οκτώ χρόνια και κάτι η «καρδιά» της Ερυθρόλευκης μηχανής… αναγεννήθηκε. Όταν οι κλασικοί μεγάλοι αντίπαλοι γονάτιζαν στη δύνη της οικονομικής κρίσης, ο Ερασιτέχνης Ολυμπιακός πατούσε το… γκάζι. Σε ιδέες, υποδομές, πρόσωπα, σε δημιουργία τμημάτων, σε ομάδες που με βάση τους κορυφαίους Έλληνες αθλητές έβαζαν το πήχη ολοένα και ψηλότερα. Χρειάστηκαν εκατ ευρώ. Χρειάστηκε όμως πρωτίστως αυτή η αδιάκοπη θέληση που συμπλήρωσε ιδανικά το… παζλ.
Τεράστια η συμβολή και του Μιχάλη Κουντούρη, του ανθρώπου που έχει αναλάβει να «τρέξει» συνολικά το πρότζεκτ του Ερασιτέχνη. Ο πρόεδρος που ήρθε από τα σκαλοπάτια του Καραϊσκάκη, που ανέλαβε την βαριά ευθύνη, που συσπείρωσε τον κόσμο, που οργάνωσε τεχνοκρατικά τα τμήματα, που δημιούργησε νέα, που επένδυσε στο μέλλον μέσω των υποδομών (όχι μόνο αναδεικνύοντας τον πρωταθλητισμό αλλά δίνοντας ώθηση και στον μαζικό αθλητισμό). Έχει σχηματίσει γύρω του μια μικρή ομάδα που ζουν και αναπνέουν γύρω από το όραμα της μετατροπής του Ολυμπιακού σε αυτή την πολύ-αθλητική δύναμη. Όλους εκείνους που το 2018 θα το θυμούνται για πάντα. Τίποτα δεν γίνεται τυχαία…
Και φυσικά ο… επιπλέον παίκτης. Και εκείνος καθοριστικός στην συλλογή των 27 τίτλων. Η ιδέα της κάρτας μέλους και της κάρτας φιλάθλου και η συνεισφορά μέσω αυτών στην αντεπίθεση. Ο απλός φίλαθλος του Ολυμπιακού, που δεν σταμάτησε ποτέ να είναι εκεί. Και στα δύσκολα που προηγήθηκαν, και στις χαρές που ακολούθησαν. Έγινε συνείδηση, έγινε στόχος η «γιγάντωση» του Ερασιτέχνη Ολυμπιακού και η διάδοση της ερυθρόλευκης ιδέας μέσα από τις επιτυχίες σε ολόκληρο το φάσμα δράσης που έκαναν το όνομα των Ερυθρόλευκων ακόμη πιο «βαρύ».
Στην πραγματικότητα ο Ολυμπιακός είναι ένας αθλητικός οργανισμός που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει το πρότυπο για εκείνους που θέλουν να βαδίσουν στα χνάρια του. Θα ήταν σπουδαία πάνω στη δική του ιδέα και το δικό του «μεράκι» να σχηματίσουν αντίστοιχα σχέδια ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ που είναι αλήθεια πως και εκείνοι επιχειρούν πλέον να προσθέσουν ισχύ στα τμήματα τους. Θα ήταν ακόμη σπουδαιότερος ο ανταγωνισμός ανάμεσα τους που θα τους έβαζε σε ένα ασανσέρ αλλάζοντας τους επίπεδο. Αλλάζοντας συνολικά επίπεδο στο ελληνικό αθλητισμό…