Δεύτερη ευκαιρία έχει, τρίτη δεν θα έχει

Κοιτάζοντας τη τωρινή βαθμολογία του πρωταθλήματος μέχρι και να πέσεις πάνω στον Αρη που οι προπονητές του είτε απογοήτευσαν, είτε ακόμη ψάχνονται (Πάκο Ερέρα και Παντελίδης με μια διοίκηση που δεν ξέρει τι… θέλει), μεσολαβούν εκτός της ΑΕΚ πέντε ομάδες. Πέντε προπονητές που έχουν κερδίσει το… στοίχημα του πρώτου μισού της χρονιάς.

Ο Λουτσέσκου κερδίζει στον ΠΑΟΚ, παίρνει νίκες. Όπως-όπως, με ότι… να’ ναι αλλά κερδίζει. Και στο ποδόσφαιρο αυτό μετρά. Να κερδίζεις. Οι εμφανίσεις του ΠΑΟΚ δεν είναι καλές, στην Ευρώπη τα έκανε μαντάρα σε έναν πολύ βατό όμιλο, αλλά η βαθμολογία τον έχει… αφεντικό. Και δίχως να φανεί τόσο η δουλειά του. Λόγω πολλών… λόγων είναι πρώτος και αυτό μετρά στην μπάλα. Για αυτό και η διοίκηση του ΠΑΟΚ δεν τον… ακουμπά, μέχρι να δει ρεαλιστικά την κατάσταση. Από του χρόνου δηλαδή.

Ο Ολυμπιακός έχει τον Μαρτίνς. Ξεκίνησε με μεγάλο ντεσαβαντάζ τις πολλές αλλαγές, αλλά έκανε δουλειά. Βοηθήθηκε σε πολλά ματς από την τύχη με γκολ στις καθυστερήσεις. Με γκολ που αν δεν έμπαιναν θα τον έκαναν… ευάλωτο. Έχει καταφέρει όμως κάτι που δεν έχουμε δει από τις άλλες ομάδες που διεκδικούν τίτλο.

Στρωτό ποδόσφαιρο με την μπάλα στα πόδια και παραγωγή φάσεων. Και αυτό δεν είναι συνηθισμένο στην Ελλάδα. Για αυτό και… αρέσει στον κόσμο. Όμως γκολ δεν μπαίνει. Και εκεί ο προπονητής του ΟΣΦΠ, συν ότι ο Ολυμπιακός σε συνθήκες άμυνας δεν προσφέρει σιγουριά, χάνει πόντους.

Του δίνω όμως points ότι παρότι δέχθηκε την μεταγραφή Τουρέ που δεν είχε λογική, δεν πιέστηκε για να τον βάλει και να δείξει στο αφεντικό αυτό που θέλει, και δεν… μάσησε να τον θέσει άμεσα εκτός ομάδας.

Και η διαχείριση του είναι εξαιρετική μέχρι σήμερα, με «κερασάκι» στην τούρτα την σημαντική πρόκριση στο Europa League. Δεν είναι μεγάλη πρόκριση, είναι μεγάλη. Και αυτό διότι έκανε ότι έκανε στη Μίλαν στο Καραϊσκάκη. Ως εκεί όμως, στους «32» πέρασε στη δεύτερη τη τάξει ευρωπαϊκή διοργάνωση.

Ο Ατρόμητος του Κάναντι παρουσιάζει μια σταθερότητα και φέτος. Θαυμαστή, αλλά πάλι στηριζόμενος σε δανεικούς του ΠΑΟΚ. Αυτό δεν είναι πρόβλημα του Αυστριακού, είναι της διοίκησης που παρουσιάζει ομάδα… μίας χρήσης με τα «κονέ» του στο Βορρά τα οποία τον περιορίζουν να έχει το δικαίωμα να παίξει πλήρης και απέναντι στο ΠΑΟΚ. Έτσι παίζει διαφορετικά απέναντι σε 14 ομάδες και διαφορετικά κόντρα στον ΠΑΟΚ. Αλλά ο Κάναντι είναι σταθερά και δύσκολα θα μείνει και μετά το καλοκαίρι με αυτές τις συνθήκες.

Ο Δώνης είναι ο MVP προπονητής στο πρώτο μισό. Έχει φανεί τι κάνει και με τι υλικά στον ΠΑΟ. Το κλίμα, η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δεν έχουν καμία σχέση με την περσινή «άρρωστη» κατάσταση και σε αυτό έχει βοηθήσει το γεγονός ότι είναι… καλά και νιώθει… καλά το «αφεντικό» στην ομάδα. Ο προπονητής.

Πολύ διαφορετικός από ότι είχαμε βιώσει στην ΑΕΚ με καλύτερες συνθήκες και ρόστερ πρωταθλητισμού. Το ίδιο και στον ΠΑΟΚ. Δίχως πίεση, απελευθερωμένος από τις εμπειρίες που πήρε, ώριμος σε όλα του, προπονητής… ποδοσφαίρου και τέλος. Και με ένα πρέσινγκ που όμοιο του δεν έχουμε δει φέτος.

Από τους μικρούς της Super League, ο Δέλλας κάνει τη διαφορά. Έχει φτιάξει στο Αγρίνιο μια ομάδα «δική του». Που παίζει όπως θέλει αυτός, με μπόλικη κατοχή και έξυπνο παιχνίδι, με παίκτες που δεν είναι σταρ και ονόματα. Αν είχε και πιο στιβαρή άμυνα θα ήταν πιο σίγουρος για την συνέχεια. Αλλά είναι προπονητής που έχει να δώσει πολλά ακόμη και να παρουσιάσει πιο ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικά στοιχεία στο χορτάρι.

Και φτάνουμε στον Ουζουνίδη. Από όλους τους παραπάνω, σίγουρα δεν κάθεται πιο άνετα και ασφαλή στην γωνιά του πάγκου του. Στο -14 από την κορυφή του πρωταθλήματος η ΑΕΚ, λίγους μήνες μετά την κατάκτηση του τίτλου και ξέρει ότι πέραν των δεδομένων ευθυνών της διοίκησης σε πολλά θέματα και ο ίδιος δεν τα έκανε… καλά.

Εντός και εκτός γηπέδου. Δέχθηκε πολλά που του έβαλαν «εμπόδια» στη δουλειά του, παρουσίασε μια ομάδα που θέλει να παίξει κάτι ωραίο για λίγο όμως, αλλά δίχως τα βασικά συστατικά και με μπόλικες φοβίες στα πέντε από τα έξι ματς του Champions League που πέρασαν και δεν τα… έζησε κανείς στην ομάδα.

Δίχως τρέλα στο μάτι, κίνητρο στα πόδια και ορκισμένους να κερδίσουν και δίχως άξονα δεν προχώρησε κανείς. Και είναι πολύ ευτυχής που πήρε την ευθύνη για την αποτυχία ο Δημήτρης Μελισσανίδης και έτσι του έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία για να μπορεί να μείνει και να παρουσιάσει κάτι καλύτερο. Στα… χέρια του ίδιου και τα πόδια των παικτών του είναι η κατάσταση.

Ο στόχος είναι η διεκδίκηση της δεύτερης θέσης για να είναι ξανά στα προκριματικά του Champions League, η κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος ή και το καλύτερο εισιτήριο του Europa League.

MUST READ

Γκος στο «10»: «Τώρα βλέπετε τις πραγματικές δυνατότητές μας»

Αν δεν τα καταφέρει θα ξέρει ότι απέτυχε και ο ίδιος. Και εκεί το μέλλον του στην ΑΕΚ δεν θα έχει… τρίτη ευκαιρία. Και ας είναι καλός προπονητής, με αξίες και αρχές στη δουλειά του. Αυτά δεν φτάνουν πάντα.