Με την απόφαση ν' ανοίξουν την πόρτα της εξόδου σε όλους αυτούς που απειλούν τον σύλλογο, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ στέλνουν ένα μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση πως ο οργανισμός του Δικέφαλου κρατάει μόνο αυτούς που θέλει και σέβονται τα τέσσερα γράμματα.
Πολλές και ενδιαφέρουσες ήταν οι ειδήσεις που προέκυψαν από το κεφάλαιο που λέγεται «ανανεώσεις συμβολαίων». Περισσότερο σήμερα θα σταθώ στους «πιτσιρικάδες» και στους καθοδηγητές τους, που τους γεμίζουν τα μυαλά με διάφορες πληροφορίες για το μέλλον τους. Στον ΠΑΟΚ και στην Κ19 υπάρχει μια ομάδα ποδοσφαιριστών τα συμβόλαια των οποίων λήγουν το καλοκαίρι. Πρόκειται για μια φουρνιά παικτών που θα διαπρέψουν στο μέλλον. Γιατί έχουν το ταλέντο, το χαμηλό προφίλ, αλλά και την τρέλα να δουλεύουν πολύ για να εξελιχθούν σαν ποδοσφαιριστές και σαν άνθρωποι.
Ο ΠΑΟΚ διαθέτει τους καλύτερους νεαρούς στις ακαδημίες, παίκτες διεθνείς που για παράδειγμα στην Κ19 έχουν ανάλογα αποτελέσματα με τους μεγάλους, μόνο νίκες.
Δυστυχώς για τα παιδιά οι καθοδηγητές τους κατάφεραν να τινάξουν στον αέρα την συνεργασία που έχουν με τον Δικέφαλο. Οι απαιτήσεις τους να ζητάνε εγγυημένο χρόνο συμμετοχής ακούγεται ως απειλή. Στον ΠΑΟΚ του Ιβάν Σαββίδη, αυτά δεν χωράνε. Δεν μπορεί να απειλείς την διοίκηση μιας ισχυρής ομάδας που πάει για πρωτάθλημα με αυτόν τον τρόπο. Ορθώς έπραξαν στην ΠΑΕ και τους έδειξαν την πόρτα της εξόδου. Πριν από λίγο καιρό ο Ευθύμης Κουλούρης σε μια από τις συνεντεύξεις του είχε πει πως: «Αν φύγεις από τον ΠΑΟΚ, καταλαβαίνεις τι έχασες…». Αυτή η τοποθέτηση ενός παίκτη που έφαγε με το κουτάλι τον πάγκο του ΠΑΟΚ θα πρέπει να αποτυπωθεί καλά στο μυαλό αυτών των παιδιών.
Λάθη έκανε και ο οργανισμός του ΠΑΟΚ ειδικά στην περίπτωση του Μάριου Σιαμπάνη. Ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος τερματοφύλακας, μέχρι στιγμής οι συμμετοχές του στην πρώτη ομάδα είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Όλα αυτά τα χρόνια που ο Σιαμπάνης προβιβάστηκε στην πρώτη ομάδα, άκουγα τα καλύτερα. Μάλιστα κάθε καλοκαίρι άκουγα πως στις προθέσεις τους είναι ο μικρός να γίνει δεύτερος πίσω από έναν πολύ καλό τερματοφύλακα. Ποτέ δεν έγινε αυτό. Ούτε πάρθηκε απόφαση να δοθεί δανεικός για να ψηθεί και να επιστρέψει με εμπειρίες για να διεκδικήσει ακόμα και την φανέλα του βασικού.
Πάμε τώρα και στους μεγάλους. Οι σίγουροι είναι οι Βαρέλα και Κρέσπο, για τους υπόλοιπους δεν βάζω το χέρι στη φωτιά. Η κάθε περίπτωση είναι διαφορετική. Για παράδειγμα, ο Ντιέγκο Μπίσεσβαρ είναι ένας καλός ποδοσφαιριστής χωρίς όμως να έχει μια σταθερή απόδοση. Μεγάλη ευθύνη έχει ο ίδιος, αλλά και οι προπονητές που δεν τον βάζουν στη θέση που του ταιριάζει γάντι. Αυτή του επιτελικού μέσου. Ο Μπίσε ζητάει τριετές συμβόλαιο ενώ ήδη έχει πατήσει το 32ο έτος της ηλικίας του.
Οι Κάνιας και Σάκχοφ θα πρέπει να περιμένουν για να δουν ποιος παίκτης θα έρθει στην Τούμπα και ανάλογα με τα στοιχεία που θα έχει θα καταλάβουν ποιος από τους δύο θα συνεχίσει στον ΠΑΟΚ τουλάχιστον για δύο ακόμα χρόνια. Το λάθος που έκαναν στο Δικέφαλο και πιο συγκεκριμένα ο Λούμπος Μίχελ είναι πως άφησε για καιρό να σέρνονται εκκρεμότητες με συμβόλαια που τελειώνουν το ερχόμενο καλοκαίρι και με παίκτες οι οποίοι από αρχές Γενάρη μπορούν να υπογράψουν σε άλλες ομάδες. Το… γιατί δεν είναι ξεκάθαρο. Μόνο αν βγει ο Σλοβάκος πρώην διεθνής διαιτητής και μιλήσει θα μάθουμε τους λόγους που υπήρξε αυτή η μεγάλη καθυστέρηση.