Λίβερπουλ: Όταν ξέρεις να περιμένεις…

Το απόγευμα κόντρα στη Νιούκαστλ συνέβη 12^η φορά στα 19 φετινά. Ενενηντάλεπτο χωρίς παθητικό. Το πιο ισχυρό συστατικό στο κοκτέιλ του τίτλου, όπως σερβίρετε από άκρη σε άκρη αυτού του κόσμου. Καλώς παίρνουν τα πολλά λεφτά εκείνοι που βάζουν τη μπάλα γκολ. Στο προηγούμενο… τεύχος όμως έχει σημασία να μην τη μαζέψεις από τα δικά σου. Και η Λίβερπουλ φέτος αρνείται να πάει στη… σέντρα. Αυτή είναι η διαφορά της με την προηγούμενη.

H καλύτερη άμυνα στην Ευρώπη. Μόλις 7 γκολ παθητικό, τα 2 από απαράμιλλες γκάφες του Άλισον. Η Σίτι στα δύο τελευταία ματς που άλλαξαν την εικόνα του βαθμολογικού πίνακα έχει δεχθεί πέντε. Για τη Λίβερπουλ  στο σερί των 8 νικών που τρέχει στην Premier από τα μέσα Νοέμβρη το σκορ είναι: 22-2! Με αυτό το θεριό που ακούει στο όνομα Φαν Ντάικ να καθοδηγεί μαεστρικά. Με τους κεντρικούς μέσους να… πίνουν αίμα και τον Φαμπίνιο να κερδίζει ολοένα και περισσότερο την εκτίμηση του Άνφιλντ. Με τον Φιρμίνιο να βάζει τον ρυθμό ψηλά και την άμυνα να ξεκινά πολλές φορές από το αντίπαλο «κουτί».

Μια ομάδα που δεν σου δίνει να καταλάβεις πότε νιώθει πιο άνετα: Όταν κάνει εκείνη παιχνίδι, ή όταν σου δίνει το δικαίωμα να πιστεύεις πως έχεις τον έλεγχο εσύ! Μέχρι να το αποφασίσεις έχει πάρει τη μπάλα ο Μανέ με τον Σαλάχ και άντε να τους πιάσεις.

Και όλα αυτά με βάθος που το Άνφιλντ δεν είχε ποτέ. Λερναία Ύδρα. Του πήρε τρία χρόνια του πρωτομάστορα, αλλά πλέον καμαρώνει για το δικό του μικρό έργο τέχνης. Τη Λίβερπουλ του Γιούργκεν Κλοπ που είναι έτοιμη να επιβάλλει πλέον τη δική της εποχή. Γιατί αν ο γίγαντας «ξυπνήσει» δεν θα γίνει… Σίτι και Τσέλσι. Θα γίνει Γιουνάιτεντ, που ήξερες πως ότι και να συμβεί στο τέλος εκείνη θα αντέξει περισσότερο από τους άλλους.

Ο Γερμανός έστησε το πρώτο του… Χριστουγεννιάτικο δέντρο στο Λονδίνο, κόντρα στη Τότεναμ. Με Κουτίνιο και Λαλάνα πίσω από τον Οριγκί. Με Λέιβα, Τσαν και Μίλνερ στη τριάδα των χαφ. Κλάιν και Μορένο στα άκρα της άμυνας. Σακό και Σκρτελ τα στόπερ. Ο Μινιολέ τερματοφύλακας. Μια άλλη ομάδα. Μια άλλη Λίβερπουλ. Ήταν 17 Οκτώβρη του 2015, λίγο μετά το «σοκ» της απώλειας ενός πρωταθλήματος που το Άνφιλντ το πίστεψε για δικό του.

Εκείνη η αγωνιστική εκδοχή δεν θυμίζει σε τίποτα την σημερινή. Ο Γερμανός πούλησε τον Κουτίνιο που υποφέρει στη Μπάρτσα του Βαλβέρδε και τα λεφτά τα έκανε στόπερ και τερματοφύλακα μιας και τόσο του στοίχισαν ο Φαν Ντάικ και ο Άλισον! Έβαλε στην άκρη τα «μέσα-έξω» του Στάριτζ ο οποίος σήμερα λογίζεται ως κομμάτι του μεγάλου κύκλου του rotation.

Ξεκίνησε να χτίζει έχοντας πάντα κατά νου ότι τις μεγάλες ανάγκες η Λίβερπουλ τις έχει πίσω. Και το κατάφερε, χωρίς να χρειαστεί να ξοδέψει επ ουδενί όσα ο Πεπ ή ακόμη και όσα ο Ζοσέ. Το μυστικό του ήταν η υπομονή. Δεν έσπασε ποτέ τον κουμπαρά του για λάθος πρόσωπο, επηρεασμένος από το πολύ απαιτητικό περιβάλλον ή και από την ενίσχυση των άλλων. Ακόμη και από το να διαλέγει, ξέρει καλύτερα να περιμένει.  Οι ομάδες δεν φτιάχνονται σε λίγους μήνες. Και σίγουρα δεν αγοράζονται…

MUST READ

Νοοτροπία, επιλογές, ρεπό και μεταγραφές…

Προ ημερών ρωτήθηκε για τις μεταγραφές του Γενάρη. Δεν το απέκλεισε. Περισσότερο όμως έδειξε να παίζει με το μυαλό των ποδοσφαιριστών του και λιγότερο να το εννοεί πως η ομάδα του χρειάζεται ενίσχυση. Η Άρσεναλ το Σάββατο. Και μετά η Σίτι στο Ιτιχάντ. Προφανώς και δεν… κοιτάζει παρακάτω. Οι μεταγραφές είναι ένα καλό εργαλείο. Οι άλλοι (που πίσω από τον Φερναντίνιο στον άξονα το… χάος) τις έχουν περισσότερη ανάγκη.