Το σημερινό παιχνίδι με τον Χολαργό στο Nick Galis Hall, οι αναμνήσεις και η κρισιμότητα.
Η αλήθεια είναι ότι για όλους εμάς που έχουμε μεγαλώσει , που έχουμε μάθει αλλιώς τον μπασκετικό Άρη, είναι πολύ παράξενο αυτό το συναίσθημα. Το καταλαβαίνω από τον εαυτό μου, όταν πηγαίνω να γράψω ότι είναι κρίσιμο το παιχνίδι με τον Χολαργό, χωρίς, καμία διάθεση του αντιπάλου.
Καταλαβαίνω απόλυτα ότι δεν είναι λίγοι αυτοί που νιώθουν έτσι. Το κατανοώ, το αντιλαμβάνομαι, είναι ανθρώπινο. Δεν θέλει να το πιστέψει κανείς, αρνείται, όμως έτσι είναι τα πράγματα. Την δεδομένη χρονική στιγμή οφείλουμε να δούμε κατάματα την πραγματικότητα.
Η αλήθεια είναι ότι δεν ασχολούμαι με το ρεπορτάζ της ομάδας μπάσκετ, δεν ξέρω τι γίνεται στα αποδυτήρια, ούτε στις προπονήσεις. Πιθανότατα αν τύχει να περπατάω στον δρόμο και να δω κάποιον από την διοίκηση της ΚΑΕ δεν θα τον γνωρίσω.
Αυτό, όμως, που ξέρω σίγουρα είναι είχε απόλυτο δίκιο αυτός που είπε πως «Όταν κινδυνεύει το σπίτι σου, το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να προσπαθήσεις να το σώσεις». Έτσι ακριβώς είναι τα πράγματα. Είτε από φωτιά , είτε από οποιοδήποτε άλλο φυσικό αίτιο, θα κοιτάξεις πρώτα να δεις αν μπορείς να το γλιτώσεις. Να βγάλεις εκτός των αγαπημένα σου πρόσωπα, να μην κινδυνέψουν.
Στην συνέχεια και αφού δεν υπάρχει πλέον κίνδυνος, θα βάλεις τα πράγματα κάτω και θα σκεφτείς γιατί κινδύνεψε το σπίτι σου, θα βρεις τις αιτίες και θα τις διορθώσεις. Θα κάνεις ότι είναι απαραίτητο προκειμένου να μην έρθεις ξανά στη συγκεκριμένη θέση.
Υ.Γ Αρκετές θα είναι οι αλλαγές που θα γίνουν στο ρόστερ του Άρη την επόμενη αγωνιστική περίοδο. Πολλά, βέβαια, θα εξαρτηθούν και από τις διαπραγματεύσεις. Γιατί για να επισημοποιηθεί ένα διαζύγιο θα πρέπει να το αποδεχθούν και οι δυο πλευρές. Ειδικά όταν το συμβόλαιο δεν είναι μονοετές αλλά για περισσότερα χρόνια.