Πιτίνο ή μάγος;

Η αλλαγή του προπονητή έγινε, οι προειδοποιήσεις εστάλησαν… συστημένες στους παραλήπτες, αλλά ξανά τα ίδια. Αντίδραση από ελάχιστους, κακό μπάσκετ, επανάληψη λαθών, ψυχολογία στα τάρταρα. Μια ομάδα- φάντασμα.

Στο παιχνίδι με την Αρμάνι Μιλάνο οι συνθήκες ήταν περίπου… πολέμου. Έπρεπε να έρθουν οι δυο βαθμοί πάση θυσία, το ήξεραν όλοι, είχε γίνει σαφές πως κάποιοι θα παίζουν στο Γιούροκαπ αν συνεχίσουν την ίδια εικόνα, και παρουσιάστηκε η ίδια εικόνα!

Ήταν εμφανές πως δεν υπάρχει ψυχολογικό υπόβαθρο να στηρίξει τις προσπάθειες, όποιες κι αν είναι αυτές. Μερικοί από τους παίκτες έχουν φτάσει στον πάτο, χωρίς καθόλου ηθικό, με την αυτοπεποίθηση στο ναδίρ, έχουν «μπλοκάρει».

Η κατάσταση θυμίζει τη χρονιά του 1997, όταν μετά την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού στο Παρίσι, η ομάδα έφτασε στα πρόθυρα διάλυσης. Δεν λέμε ότι θα διαλυθεί. Λέμε ότι παίκτες, διοίκηση και τεχνικό τιμ μοιάζουν «βραχυκυκλωμένοι» και η εικόνα που βγαίνει προς τα έξω είναι κατάμαυρη.

Στον Παναθηναϊκό περιμένουν τον Ρικ Πιτίνο να αναλάβει και τουλάχιστον να «ξεμπλοκάρει» την κατάσταση. Να «ξεκλειδώσει» το μυαλό των παικτών, να τους δώσει να καταλάβουν ότι μπορούν, αλλά παράλληλα να τους βάλει να κάνουν όσα μπορούν στο χρόνο που πρέπει.

Προφανώς και δεν είναι μάγος. Είναι όμως μια κάποια λύσις. Μια προσωπικότητα που υπό προϋποθέσεις μπορεί να εμπνεύσει τους παίκτες και να τους κάνει να παίξουν καλύτερα.

«Ύπο προϋποθέσεις» θα πει να θέλουν και οι ίδιοι οι παίκτες. Να θέλουν να παλέψουν και να μην χάνουν από τον Γκουντάιτις, τον Τζέιμς και τον Μίτσοβ. Να έχουν χάσει, αφού πρώτα όμως έχει «πεθάνει» ο αντίπαλος για να τους βάλει από κάτω…

Στο μεταξύ ακολουθεί το ντέρμπι του ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ και στην κατάσταση που είναι ο Παναθηναϊκός, τίποτε δεν είναι κακό που μπορεί να γίνει χειρότερο…

Ο Λούκα Μπάνκι θα επενδύσει στην εικόνα των πρασίνων και θα βγάλει από το συρτάρι τη… ζωνάρα 2-3 που έπαιξε για σαράντα λεπτά στο τουρνουά της Κύπρου, παίζοντας σωστά με το μυαλό των αντιπάλων του.

Θα δούμε πως θα αντιδράσουν και αν υπάρχει ακόμα… ζωή στον «πράσινο πλανήτη»…