Και ο γιαλός είναι στραβός, και στραβά αρμενίζει το «πράσινο» πλοίο.
Έμοιαζε να είναι… αβύθιστο, αλλά η πραγματικότητα είναι πως ο Παναθηναϊκός κινδυνεύει να ναυαγήσει. Το… πλοίο μπάζει νερά από παντού, τα ρήγματα είναι τόσα, που δεν αρκεί η αλλαγή καπετάνιου για να τα καλύψει. Αλλά, ας ξεκινήσουμε από τα του αγώνα.
Ο χρόνος έτρεξε (σε βάρος του Παναθηναϊκού), στερώντας του τη δυνατότητα για ένα αξιοπρεπές σουτ ισοφάρισης, από τη στιγμή που ο Νέντοβιτς ενήργησε ερασιτεχνικά, ευστοχώντας (γιατί άραγε;) στη δεύτερη βολή και κάνοντας έξαλλο τον Πιανιτζιάνι. Είχε γίνει φάουλ νωρίτερα από τα 0.06’’ δευτερόλεπτα που σημειώθηκε, οι διαιτητές δεν είχαν σωστές αποφάσεις σε αρκετές στιγμές του αγώνα.
Οι «πράσινοι» υπέβαλλαν ένσταση, γιατί έτρεξε το χρονόμετρο, αν και (δίχως να έχω την πολυτέλεια του ριπλέι) θαρρώ ότι το καλάθι που πέτυχε ο Παναθηναϊκός ήταν 2.01’’ πριν τη λήξη κι ο κανονισμός λέει ότι το χρονόμετρο σταματά μόνο στα τελευταία δύο λεπτά της συνάντησης. Αν όντως έτσι είναι, προσθέστε άλλη μια… ατυχία στη βραδιά, καθώς δύο δευτερόλεπτα μετά το χρονόμετρο θα σταματούσε.
Αυτή είναι η μικρή εικόνα. Αν θέλετε να δούμε τη μεγάλη, δεν είναι μόνο ο… γιαλός στραβός. Κι ο Παναθηναϊκός στραβά αρμενίζει. Στο πρώτο ημίχρονο οι ασίστ (ένδειξη ομαδικής επιθετικής λειτουργίας, όχι πανάκεια) ήταν 5-13, αλλά η ποιοτική άνοδος του Καλάθη στο δεύτερο μισό (αναφέρομαι μόνο στο κομμάτι της δημιουργίας) έφερε σχετική ισορροπία στο τέλος (15-19).
Ο ηγέτης του Παναθηναϊκού σημείωσε 24 πόντους (τους 17 στο πρώτο μισό, όταν έπαιζε σχεδόν μόνος του), μοίρασε 11 ασίστ για μόλις 3 λάθη κι έπαιξε 34.49’’. Στο υπόλοιπο διάστημα ο Λεκαβίτσιους (05.11) ήταν απλά τραγικός. Όχι μόνο δεν κατόρθωσε να κρατήσει τη θέση, για να πάρει δυο ανάσες ο δύσμοιρος Νικ, αλλά τα έκανε μούσκεμα.
Ο Λάνκφορντ με 5.13’’ συμμετοχής, ένιωσε τράβηγμα στον προσαγωγό στο 27:30’’, βάζοντας άλλο ένα πρόβλημα, καθώς ενδέχεται να χάσει αγώνα ή αγώνες. Πρόλαβε να κάνει δύο άστοχα σουτ. Ο Τόμας φιλότιμος, αλλά στην άμυνα μαύρη τρύπα, ο Λάσμε μάλλον δεν έχει θέση στο «πράσινο» ρόστερ, ο Γκιστ με τον Λοτζέσκι ήταν οι μοναδικοί ξένοι, που δικαιολόγησαν το ότι φορούν τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Αν και μάλλον αδικώ τον Τόμας, ο οποίος πάντα αυτό έκανε, είχε συμμετοχή στην επίθεση κι ήταν αόρατος στο πίσω μέρος του γηπέδου.
Είναι θέμα συζήτησης αν προλαβαίνει να περάσει στους «8» ο Παναθηναϊκός. Μαθηματικά ναι, η εικόνα του δεν πείθει και ακολουθεί το ραντεβού με την ΤΣΣΚΑ, που δεν επιτρέπει τις πλέον αισιόδοξες σκέψεις. Όμως, αν θέλει να μην χάσει από νωρίς το τρένο, το «τριφύλλι» πρέπει να ζητήσει και υπερβατικές νίκες. Γιατί ναι, αυτή τη στιγμή, με αυτή την εικόνα, ενδεχόμενη νίκη επί των Ρώσων είναι υπέρβαση της υπέρβασης.
Ερώτημα, που προφανώς δεν θα απαντήσουμε εμείς: Ποιον ή ποιους αλλάζεις; Λογικά θέλεις δύο παίκτες, έναν πόιντ γκαρντ κι έναν σέντερ. Υπάρχουν στην αγορά παίκτες, οι οποίοι να κάνουν τη διαφορά και να προσαρμοστούν… χθες; Καινούριος προπονητής, με καινούριους παίκτες, είναι σαν να ποντάρεις τα… ρέστα σου (ένεκα και των ημερών) στο «πράσινο» μηδέν (0) της ρουλέτας.