Ο Παπέ Σισέ ξεκινάει «αργά», αλλά μπορεί και «επιστρέφει» με απίστευτο σπριντ!
Δύο χρονιές άρχισε με το χειρότερο δυνατό τρόπο, όμως βρήκε τον τρόπο να φτάσει στην καταξίωση έως τα μισά της κούρσας. Η ιστορία του Παπέ Σισέ έχει να μας διδάξει πολλά και σε ότι αφορά τη χρησιμότητα του σκάουτινγκ και σε ότι έχει να κάνει με τη διαδρομή ενός παίκτη σε μία ομάδα με τις απαιτήσεις του Ολυμπιακού.
Κανείς δεν τον γνώριζε όταν τον έφερε προ διετίας ο Μοντέστο από την Αζαξιό στο Ρέντη. Κι ο Χάσι δεν τον είδε με καθόλου καλό μάτι, αφού όχι μόνο δεν τον επέλεξε για την ευρωπαϊκή λίστα (λογικό, σε πρώτη φάση, καθώς είχε στη διάθεσή του τους Μποτία, Βούκοβιτς, Ένγκελς και Νικολάου), αλλά δεν τον «είδε» ποτέ, αν αναλογιστεί κανείς ότι στο ματς του ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ προτίμησε να βάλει στόπερ τον Ρομαό και στη συνέχεια τον Ταχτσίδη-αυτή ήταν και η τελευταία ανάμνηση του Κοσοβάρου από τον πάγκο του Ολυμπιακού.
Στη συνέχεια και επί Λεμονή ο Σισέ άρχισε να μπαίνει στην ενδεκάδα και από νωρίς έδειξε τα προσόντα του, καθώς έστειλε τον Γενάρη με δανεισμό τον Βούκοβιτς και το καλοκαίρι «άδειασε» και τον Ένγκελς, παραμένοντας στο Ρέντη, από την προηγούμενη ομάδα, μαζί με τους Φορτούνη, Ομάρ και Κούτρη.
Το καλοκαίρι φαίνεται ότι δεν είναι η εποχή του και αυτό φάνηκε με άλλον προπονητή στον πάγκο-άρα δεν μπορεί να είναι σύμπτωση. Με τον Πέδρο Μαρτίνς ο Σισέ έμεινε τέταρτος στόπερ, πίσω από τους Βούκοβιτς-Μιράντα που ξεκίνησαν στο κέντρο της άμυνας και τον Μεριά που έκανε καλή εκκίνηση, αλλά «έμεινε» στην πορεία.
Η «δεύτερη επιστροφή» του Παπέ προέκυψε στο Μιλάνο, όταν «πελάγωσε» στο δεκάλεπτο του κόκκινου «μπλακ άουτ» και το 0-1 έγινε 3-1, όμως η μπάλα τον δικαίωσε, αφού πήρε τη δική του ρεβάνς ανοίγοντας το δρόμο του Ολυμπιακού προς τη νίκη πρόκριση στο ραντεβού της 13ης Δεκεμβρίου και μάλιστα με το ίδιο σκορ.
Ως τελευταίο παράσημο προέκυψε η επιλογή του ονόματός του στη λίστα της ΟΥΕΦΑ με τους καλύτερους παίκτες του Γιουρόπα Λιγκ για ηλικία κάτω των 24 ετών και τώρα πια συνεχίζει … ακλόνητος την πορεία του που σε αυτή τη φάση δεν δείχνει να έχει συγκεκριμένο ταβάνι.
Ασυναγώνιστος στις δύο περιοχές με την μπάλα στον αέρα, δείχνει ιδιαίτερα ευλύγιστος παρά το μπόι του, ενώ μπορεί να προωθήσει την μπάλα στην επίθεση με μακρινή πάσα, αποφεύγοντας την παράλληλη που κόστισε κάποιες φορές στον Ολυμπιακό. Το «γύρισε» το ματς ο Σισέ και μάλιστα δύο φορές, αποδεικνύοντας ότι όταν έχεις προσόντα και θέληση, μπορείς να τα καταφέρεις ακόμη και στο επίπεδο του Ολυμπιακού, όπου συνήθως για να «πιάσει» ο νέος παίκτης θα πρέπει να πάρει με τη μία τη φανέλα στο σπίτι του. Κι αυτό που απομένει να δούμε είναι τι μας επιφυλάσσει το … επόμενο καλοκαίρι!