Ο Ολυμπιακός πήρε απλά αυτό που άξιζε. Και στο Καραϊσκάκη απόψε γράφτηκε μια ιστορία από εκείνες που κουβαλάς μαζί σου. Για πάντα.
Από εκείνες τις ιστορίες που φέρουν την ένδειξη «για πάντα». Που λες για τη νύχτα που ο Ολυμπιακός απέκλεισε τη Μίλαν, και θαυμάσε όλες τις λεπτομέρειες. Που ήσουν. Τι έκανες την ώρα που ο Φορτούνης έπαιρνε τη μπάλα στα χέρια του για να εκτελέσει ένα πέναλτι που θα… αγιάζει το Καραϊσκάκη και θα στοιχειώνει το Μιλάνο. Ένα σημάδι του χρόνου στο μυαλό. Ένα κατόρθωμα που μάλλον χρειάζεται μπόλικος καιρός για να το αντιληφθεί κανείς σε πλήρη διάσταση.
Και όμως ο Ολυμπιακός το «φώναζε» με το ποδόσφαιρο που παράγει, εδώ και καιρό. Το άξιζε αν σκεφτεί κανείς και τις έξι στροφες σε αυτό το μονοπάτι ως τους «32» του Γιουρόπα Λιγκ. Λεπτομέρειες τον έφεραν να ψάχνει ένα… μικρό θαύμα την τελευταία αγωνιστική. Και εκείνη η χαρακτηριστική ατυχία του, που λες και σε μια στιγμή στρογγύλεψε και έγινε μπάλα. Αυτή που κλώτσησε ο Γκερέρο, και που μέσω του Ζαπάτα κατέληξε στα δίχτυα του Ρέινα για το 2-0.
Φτιάχνουν κάτι σπουδαίο οι Πειραιώτες. Με έναν προπονητή-δώρο για εκείνους και την επιθυμία τους να ξεκινήσουν από την αρχή. Με έναν πρόεδρο που το καλοκαίρι δεν δίστασε να βάλει τα περισσότερα από όλους στην ποδοσφαιρική αγορά είτε για παίκτες σαν τον Ποντένσε που ώρες και στιγμές μοιάζει «κρακ», είτε για τον Τουρέ που αποχαιρέτησε προχθές σαν φίλος. Με τον κόσμο του που σαν ποτάμι λες και ξεχείλισε στο τελευταίο σφύριγμα απόψε… και έπεσε στο χορτάρι του Καραϊσκάκη.
Μια ομάδα που είναι οκτώ βαθμούς πίσω στο ελληνικό πρωτάθλημα παίζοντας το καλύτερο ποδόσφαιρο από όλους. Μια ομάδα… μουτζωμένη να χάνει ένα σωρό ευκαιρίες, ενώ χτίζει αγωνιστικά σενάρια με 16 τελικές στη βραδιά (απόψε είχε 18!). Ένα πρότζεκτ που έλεγε προχθές ο Καρεμπέ πως θέλει να κάνει ένα βήμα ακόμη προς το Μπακού (ναι, εκεί γίνεται ο φετινός τελικός) και απορούσες που το βρίσκει το κουράγιο για… αστείο. Ένας μεγάλος αθλητικός οργανισμός που η Κυβέρνηση, και κάτι ανθρωπάκια που παριστάνουν άλλα τα αφεντικά της ΕΠΟ, και άλλοι τους διαιτητές την έχουν στο σημάδι ως το «μαύρο πρόβατο» της Εξυγίανσης.
Αλήθεια, ο Πρωθυπουργός θα έστελνε επιστολή συγχαρητήριων για μια τέτοια επιτυχία αν ο νικητής δεν φορούσε Ερυθρόλευκα;
Δεν είναι η πρόκριση φυσικά στους «32». Είναι η δικαίωση. Είναι να πετάς έξω σε έναν «τελικό» έναν αντίπαλο με ρόστερ χρηματιστηριακής αξίας μισού δισεκατομμυρίου και μιας φανέλας που ζυγίζει τόνους. Είναι το πώς ένα ματς κολλημένο στα δύο τρίτα του, στο 0-0 ο Ολυμπιακός το έκανε 3-1. Είναι το πέναλτι που κέρδισε ο Τοροσίδης με έναν Γάλλο διαιτητή. Το ίδιο που την Κυριακή δεν του έδωσε κάποιος… Τζήλος στην Ξάνθη όταν ο Κασάδο θέλησε να του βγάλει την φανέλα. «Συμβαίνουν αυτά στις στημένες φάσεις. Έπρεπε μόνο ο διαιτητής να κάνει παρατηρήσεις πριν την εκτέλεση του κόρνερ» έλεγε με στόμφο στο Open o Τάσος Κάκος. Ο πρώτος παρατηρητής διαιτησίας της ΚΕΔ που την ίδια στιγμή είναι έμμισθος υπάλληλος του Ιβάν Σαββίδη στον τηλεοπτικό σταθμό του. Άραγε τι να λέει απόψε ο Τάσος; Ποιος νοιάζεται όμως στα αλήθεια…
Ασύγκριτος Ελ Κααμπί: Σπάει όλα τα κοντέρ στο σκοράρισμα – Τα αδιανόητα νούμερά του (vids)
Ο Ολυμπιακός πρέπει να μείνει δυνατός. Να καταλάβει πως αυτό που πέτυχε απόψε, είναι η απόδειξη πως το πλάνο του βαδίζει προς τη σωστή κατεύθυνση. Το πλάνο που πρέπει να συνεχίσει να εξελίσσεται. Για την ομάδα. Για τους ποδοσφαιριστές. Για τον κόσμο. Και για κανέναν άλλο