Να γινόταν «Kougias Championship», με τις πρώην του Αλέξη

Aν υπάρχουν κάποιες επαγγελματικές ομάδες που συνηθίζουν να μεταφέρουν τις εργασιακές συνήθειες και στο υπόλοιπο της ζωής τους, είναι οι στρατιωτικοί κι οι δικηγόροι.

Στα σπίτια των πρώτων επικρατεί στρατιωτική πειθαρχία, έτσι και το πρόγραμμα προβλέπει βραδινό στις 8 κι ο γιος αργήσει δυο λεπτά επειδή ξεχάστηκε στον υπολογιστή, είναι αναφερόμενος. Έτσι δε και κατά τη διάρκεια εφόδου του αξιωματικού πατέρα στο δωμάτιο της κόρης υποπέσει στην αντίληψη του πως σαλιαρίζει με νεαρό στο τηλέφωνο, την επόμενη έφυγε μετάθεση στο σπίτι της γιαγιάς στο χωριό.

Η άλλη φάρα είναι οι δικηγόροι, λογοφέρνεις με κάποιον δικηγόρο πάνω στο τιμόνι, του ρίχνεις και πέντε Γαλλικά πάνω στα νεύρα κι εκείνος μετράει «εξύβριση, απειλή, προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας» κοκ.

Οι δικηγόροι μάλιστα έχουν και το άλλο, πως οι υποθέσεις τους απασχολούν σε 24ωρη βάση, δε γίνεται να είναι συνήγοροι κατηγορούμενου για φόνο και παραμονή της δίκης να απολαμβάνουν χαλαροί το κρασάκι τους σε ταβέρνα παρέα με φίλους. Έστω και λίγο, το μυαλό τους θα ταξιδέψει στα δικαστικά ενδεχόμενα της υπόθεσης.

Και να θέλουν δηλαδή, δεν είναι εύκολο να ξεφύγουν.

Κάτι ακόμα που τους βαραίνει περισσότερο, είναι πως στα δικαστήρια είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς, θα είναι πάντα ευπρεπείς κόσμιοι και στο προεδρείο της έδρας θα μιλήσουν ευγενικά και στον πληθυντικό.

Ενδεχόμενη εμπλοκή με το ποδόσφαιρο λοιπόν, όπου γοητεύει τις μάζες κυρίως επειδή προσφέρει τη συγκριτικά απόλυτη ελευθερία έκφρασης, τους παρέχει τη δυνατότητα να βγάλουν κάθε απωθημένο, με αυξημένη ένταση μάλιστα.

Πόσες φορές να θέλησε άραγε ο Κούγιας να πει στον πρόεδρο του δικαστηρίου «τι ΄ναι αυτά που λες ρε καραγκιόζη», προτίμησε όμως το «μα αξιότιμε κύριε πρόεδρε με όλο το σεβασμό στο πρόσωπό σας, ο κώδικάς ποινικής δικονομίας, παράγραφος έξι, κεφάλαιο ένα, προβλέπει ότι…»

Όλη αυτή η αποθηκευμένη καταπίεση λοιπόν βγαίνει στον διαιτητή, στον προπονητή σου, στον παίκτη σου, στον αντίπαλο παράγοντα, γιατί νιώθεις επιτέλους ελεύθερο πουλί.

Ο Κούγιας είναι σούπερ δικηγόρος κι αυτά που του χρεώνουν πως αναλαμβάνει μεγαλολαμόγια, φονιάδες κι Εσκομπάρ τ΄ακούω βερεσέ, απ’ όσο ξέρω το δικαίωμα στην υπεράσπιση θεωρείται αγαθό, οπότε πρέπει να συντρέχουν ειδικοί λόγοι για ν΄αρνηθεί κάποιος δικηγόρος ν΄αναλάβει οποιονδήποτε κατηγορούμενο. Που θα απευθυνθεί άραγε ο μπλεγμένος σε σοβαρή υπόθεση, σε ασκούμενο, σε γνωστό συγχωριανού του πατέρα σου ή σε μεγαλοδικηγόρο;

Κάποτε, ήμουν μάρτυρας σε μια υπόθεση της πλάκας, απ΄αυτές που μετανιώνεις την ώρα και τη στιγμή που σου έκατσε η στραβή να μπλέξεις κι εκεί που έλεγα να τελειώσουμε νωρίς να ξεμπερδέψουμε, εμφανίζεται στην αίθουσα ο Κούγιας. Υπόθεση της πλάκας και η δική του, ένα τροχαίο, απορώ πως την είχε αναλάβει αυτοπροσώπως, προφανώς είχε κάποια προσωπική σχέση με κάποιον εμπλεκόμενο. Από εκεί που ήταν 11 κι έλεγες άντε να τελειώσουμε κατά τις 12, άρχισε η δίκη με τον Κούγια, τελείωσε με την παρέλευση του ωραρίου και πήραμε αναβολή.

Επί τρεις ώρες άκουγα «ενίσταμαι κύριε Θωμαίδη, ο Μπέος παραβίασε τον ερυθρό σηματοδότη» κι ενώ στην αρχή μου φάνηκε πως η υπόθεση χάνεται, μόλις πήρε τα ηνία ο Κούγιας κι άρχισε να αγορεύει, να ρωτά αναγκάζοντας τους μάρτυρες να πέφτουν σε αντιφάσεις, το γύρισε το ματς.

Είχα πάθει πλάκα, δικηγοράρα…

Αυτό πάντως με την Λάρισα και τα δελτία ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο, μερικά χρόνια πριν είχε ανακοινώσει με δάκρυα πως βάζει λουκέτο στην Παναχαΐκή, λες και ήταν τα πλυντήρια Πίτσος. Τη επόμενη αγωνιστική η Παναχαΐκή αγωνίστηκε κανονικά, σα να μην είχε συμβεί το παραμικρό.

Η έκπληξη στο ζήτημα με τα δελτία ήταν πως κανείς δεν περίμενε τόσο σύντομη κωλοτούμπα, δεν τον βόλευε και μιντιακά τον Κούγια, που σε κάτι τέτοια είναι προφέσορας. Κυριακή βράδυ το ανακοίνωσε κι ο ΟΠΑΠ το έφραξε πως θα την έκανε γυριστή, έπρεπε δυο μέρες να το παίξει αδιάλλακτος, να βγει σ΄έξι επτά κανάλια κι άλλα τόσα ραδιόφωνα καταγγέλοντας τα κακώς κείμενα του Ελληνικού ποδοσφαίρου, Τετάρτη να γινόταν μια διαρροή πως αρχίζει να αναθεωρεί κάνοντας δεύτερο πέρασμα από τα ΜΜΕ με τους παρουσιαστές να ρωτάνε κάθιδροι αν θα τα τινάξει όλα στο αέρα και κατά Πέμπτη-Παρασκευή να έβγαζε μια ανακοίνωση πως σεβόμενος την ιστορία της ΑΕΛ αναθεωρεί την απόφασή του, συνεχίζοντας ωστόσο τον αγώνα για να πολεμήσει τη διαφθορά στο χώρο.

Το απίστευτο με τον Κούγια είναι πως όπου κι αν πήγε, το έργο είχε ακριβώς την ίδια εξέλιξη, στον ΠΑΣ πλακωνόταν με τον κόσμο, τους παίκτες, τον ερασιτέχνη, το ίδιο στην Παναχαΐκή, έβγαζε ανακοινώσεις κατά των φιλάθλων, αυτοί του ανταπέδιδαν, μακελειό κανονικό, όπως και στη Λάρισα.

Είναι και πολλές οι ομάδες, το καλοκαίρι που ο γαύρος πήρε τον Χριστοδουλόπουλο, διάβαζα πως είναι ο μοναδικός που έχει παίξει και στις τέσσερις μεγάλες, ακόμα κι αυτός όμως μοιάζει με γατάκι μπροστά στον Κούγια. Μετρήστε, παλιότερα πρόεδρος σε χαρτί, Λαμία, ΠΑΣ, Παναχαΐκή, Λάρισα, Βέροια, Αιγάλεω, νομίζω κάποτε και αντιπρόεδρος στον Ηρακλή επί του αείμνηστου Θεοδωρίδη.

Δεν είναι μεγάλες βέβαια σαν του οικοδόμου, μεγάλος όμως είναι ο Κούγιας…

Είναι ξεκάθαρο πως αντιλαμβάνεται τις ομάδες σαν παιγνιδάκια, θέλει πάντα να έχει κάποιο για να παίζει γι αυτό και πρόσφατα αγόρασε και τον Ιωνικό, να υπάρχει ρεζέρβα.

Αν στα πρότυπα του πρωταθλήματος Παουλίστα όπου συμμετέχουν όλες οι ομάδες του Σάο Πάολο, γινόταν και κάτι σαν «Kougias Championship» με τις πρώην του Κούγια και τον ίδιο να έχει συμμετοχή ταυτόχρονα σε όλες τιμής ένεκεν, θα καιγόταν το πελεκούδι, το Ρίβερ-Μπόκα θα έμοιαζε με φιλικό για φιλανθρωπικό σκοπό..

Είναι προφανές πως ο Κούγιας τα θέλει και τα παθαίνει, έτσι είναι ο χαρακτήρας του, ο καυγάς είναι σαν το πρωινό τσιγάρο με τον καφέ.

Η πλάκα είναι πως είναι τόσο παρορμητικός που δεν έχει ένα κύκλο καλών και σταθερών φίλων ως μπακγκράουντ, μαζί με τον Βαγγέλα κάποτε, μετά τα σπάσανε για λίγο, τώρα ξανά μέλι γάλα, για τον Σαββίδη αρχικά έλεγε τα καλύτερα, μετά του έκανε μήνυση, μετά αποκαταστάθηκαν και καλά οι σχέσεις, προχθές έβριζε τον ΠΑΟΚ χωρίς λόγο. Με τον Μπέο συνοδοιπόροι παλιά εχθροί σήμερα, ειδικά με τον Θωμαίδη έχει σπάσει κάθε ρεκόρ. Τη μια φιλιούνται την άλλη βρίζονται, αν προσθέσεις τους μεταξύ τους γάμους και διαζύγια, είναι περισσότερα και από της Έλλης Στάη.

Είπαμε, ο άνθρωπος θρέφεται από τη μανούρα, αυτό είναι τ΄οξυγόνο του.

Αν υπάρχει κάτι που θαυμάζω  πάντως είναι το μυαλό του, απορώ που τα θυμάται όλα και τ΄ανακατεύει με τόσο μαεστρικό τρόπο, πρέπει να είναι ο μοναδικός άνθρωπος που γεννήθηκε μ΄ενσωματωμένο σκληρό δίσκο στον εγκέφαλο.

Αύριο πχ θα μιλήσει για τον Ριχάρδο και τον άδικο εγκλεισμό του με αναλυτική επίκληση σχετικών διατάξεων, δεδικασμένων και γνωμοδοτήσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, αν την ώρα των δηλώσεων του σφυρίξει κάποιος το όνομα του διαιτητή της Κυριακής, θα διακόψει λέγοντας «είναι αυτός που προώθησε ο πρόεδρος της ΕΠΣ Γαυγάμηλων, που βγήκε με τις πλάτες του Θωμά και στην πρόσφατη χοροεσπερίδα της ΕΠΣ Νοτιοβόρειας Αττικής έκανε πηγαδάκι με αντικείμενο πως θα πλήξουν την ΑΕΛ».

Κι αν η κουβέντα πάει στην κόντρα του με τον Τζάμπα, θα προσθέσει καπάκι «ποια κόντρα, με τρία χτυπήματα Ζίου Κίτσου -έτσι το λένε στη Λάρισα- εξουδετέρωσα τους σωματοφύλακές του, δε μπορεί να μιλάει για μένα αυτός που αποφυλακίστηκε χάρη σε προσωπικές μου ενέργειες και υπόμνημα που είχα αποστείλει στο συμβούλιο εφετών, στο οποίοι προΐστατο ο καθ΄όλα έντιμος, αξιοσέβαστος, αμέμπτου ηθικής, επιφανής νομικός και πρώην αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου, αξιότιμος κύριος Πριτσαπίρδουλας».

Όπως λένε για την Σίρλεϊ Μπάσεϊ πως όταν πεθάνει οι φωνητικές χορδές της θα τοποθετηθούν σε μουσείο, έτσι πρέπει να γίνει και με τον εγκέφαλο του Κούγια.

Κατάφερε το μοναδικό, να καταργήσει την έννοια της κρεβατομουρμούρας, προσφέροντας στις γυναίκες το τέλειο άλλοθι….